Έχουμε στα μέρη μου ένα ψαροταβερνάκι που έχει μόνο τηγάνι και σερβίρει μόνο 5-6 πιάτα στο σύνολο,ολόφρεσκη γαρίδα, μπαρμπούνι ή γλώσσα (ό,τι βγάλουν οι ψαράδες) όλα τηγανιτά,χταποδάκι λουκούμι, σαλάτα μελιτζάνα λευκότατη, αφράτη και καπνιστή στη φλόγα,χωριάτικη με κατακόκκινη γλυκιά χωραφίσια ντομάτα και κρίταμο που μαζεύουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες,αλλά παρόλα αυτά το καλύτερο του μαγαζιού είναι οι πατάτες. Κομμένες κατά μήκος σε φαρδιά κομμάτια, χρυσαφένιες, τραγανές, ελαφρώς γλυκιές. Καταλήγεις να τρως μόνο τις πατάτες και να αγνοείς τις γαρίδες. Το μυστικό, πέρα από την άριστη πρώτη ύλη, είναι ότι τις τηγανίζουν σε γκάζι, με πολύ λάδι σε μια παλιά αλουμινένια κατσαρόλα.Όποιος δοκιμάζει αυτές τις πατάτες μετά δεν μπορεί να ευχαριστηθεί πατάτα κάπου αλλού...