Οι εικόνες μάλλον σου δημιούργησαν τόσο πόνο και τέτοιο αίσθημα ανασφάλειας που εξοργίζεσαι. Δικαιολογημένα κατ εμέ...Και οπότε κατηγορώντας ως αυτουργούς τους επιστήμονες η οργή σου βρήκε κάπου να εκτονωθεί, μιας και ο καρκίνος δεν είναι πρόσωπο, και επελαύνει στις ανθρώπινες ζωές σαν τους φασίστες, άλογα, άκριτα και αναίτια. Άδικα δηλαδή. Είναι σαν ένα αυτοκίνητο με κολλημένο το γκάζι να ρχεται μανιασμένο κατά πάνω σου, που όταν το αντιληφθείς, όπως και στην διάγνωση, ξεροκαταπίννεις...Απλά αν ξαναεπισκέπτυεσαι τα σχόλιά σου, αξίζει να πεις κάτι...Άλλωστε, μεταξύ εσού και των γιατρών που κατηγορείς, ο ένας μόνο δεν είναι ο επιστήμονας. Εσύ. Αυτοί κάτι παραπάνω κάνουν από σένα, όπως και πρέπει. Μην ξεχνάς, ότι και οι ίδιοι άλλωστε είναι το ίδιο τρομοκρατημένο με σέναι, αφού και αυτοί προσβάλονται και πεθαίνουν από καρκίνο.