Πάνω από εκατό χρόνια "έρευνας" και αυτή η ασθένεια συνεχίζει να παίρνει τα πάντα στο διάβα της.Ανεχόμαστε σαν βουβή κοινωνία, με σταυρωμένα τα χέρια, μία κατάσταση, χωρίς να ψελλίζουμε ούτε κουβέντα. "Ε, τι να κάνουνε κι οι γιατροί, άνθρωποι είναι κι αυτοί, δεν μπορούν να κάνουν θαύματα" λέμε στους εαυτούς μας. ΛΑΘΟΣ!Αν δεν υπάρξει ΠΙΕΣΗ από την κοινωνία, η ιατρική έρευνα δεν θα δώσει ποτέ αποτελέσματα.Καμία ασθένεια του παρελθόντος δεν φαινόταν ιάσιμη, μέχρι το μεγάλο εκείνο, αιφνίδιο και αποφασιστικό βήμα της επιστημονικής έρευνας, που την εξόντωσε. Η ιατρική έρευνα για την αποτελεσματική θεραπεία της νόσου αυτής συνεχίζει να μην δίνει ενθαρρυντικά αποτελέσματα, ανεξάρτητα αν βελτιώνονται οι διαγνωστικές μέθοδοι. Πρέπει να πιέσουμε σαν κοινωνία, πρέπει να δείξουμε την αγανάκτησή μας για αυτή την στασιμότητα.Προσωπικά, όσο αυτή η ασθένεια δεν θεραπεύεται (γιατί αυτή είναι η αλήθεια), σε προσωπικό επίπεδο, δεν αναγνωρίζω κανένα γιατρό, ως επιστήμονα. Τους θεωρώ κάτι ανάμεσα σε φαρμακοτρίφτες και χασάπηδες. Και τους τα λέω και στα μούτρα τους. Και όσοι είναι νοήμονες, καταλαβαίνουν και "σκύβουν το κεφάλι".