Εγώ πάλι, 90 ευρώ το σατέν ύφασμα για το νυφικό μου. Και βγήκε γαμάτο (με πατρόν vogue vintage), συν δαντέλα. Και φωτογραφίες έβγαλαν οι φίλοι με καλές μηχανές. Τα 1200 ευρώ θα τα φάμε για τίποτε πιο σημαντικό από τα πάρτυ και τις εκκλησιές. Σήμερα διάβασα στην καθημερινή για τις μανάδες που αφήνουν τα παιδιά τους στο παιδικό χωριό ΣΟΣ, και ανατρίχιασα. Τα παιδιά απλά σιωπούν, και οι γονείς τα αφήνουν, γιατί δεν έχουν χρήματα να τα ταίσουν. Ίσως υπάρχουν δύο Ελλάδες με δύο διαδρόμους: το Golden hall και το πράσινο μίλι ως την αναγκαστική εγκατάλειψη παιδιών. Τι να πω... Ας φτιάξει κάποιος μια ιστοσελίδα, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ερασιτέχνες φωτογράφοι για ένα βράδυ (με αντάλλαγμα ενδεχομένως το γεύμα σε μια δεξίωση γάμου) και τα 1200 ευρώ να τα δώσουν όλα αυτά τα ζευγάρια στα παιδικά χωριά ΣΟΣ, για να ταίζουν τα παιδάκια να μη χρειάζεται να τα αποχωρίζονται οι γονείς τους. Όχι ότι φταις εσύ με τις φωτό του γάμου σου, αλλά η μια με τις φωτό, οι άλλοι με τις σακούλες του Golden Hall, η άλλη με την τσάντα εμετό (σόρρυ κιόλας κοπελιά, δεν πήρες και σανέλ), χάσαμε λιγάκι την μπάλα για το τι αξίζει. Όσο για τον τύπο με το μπάφο, μαζί σου παλικάρι μου, αν καταφέρνεις να αγνοείς αυτή την τραγική πραγματικότητα που ζουν κάποιοι...