Επειδή διάβασα κάποια απ' τα σχόλια, και βέβαια μπορείς να ξεφύγεις απο μια εσφαλμένη ιδεολογία του πατέρα ή της μητέρας σου. Αλλά απ' τη στιγμή που γεννιέσαι, μεγαλώνεις και δέχεσαι πλύση εγκεφάλου τότε δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να αναπτύξεις την κρίση σου, την γνώμη σου και μια κάποια διαφορετική ιδεολογία. Ειδικά οταν αυτό το brain washing προέρχεται απ' τους γονείς αμφότερους. Όσον αφορά την εξωτερική της εμφάνιση και τα αστεία/ενοχλητικά/ρατσιστικά σχόλια που ακούστηκαν και διαβάστηκαν βρίσκω τον εαυτό μου διχασμένο. Όντας θύμα bullying απ' την 1η Δημοτικού έως την 3η Λυκείου είμαι εντελώς κατά όλων αυτών γιατί ξέρω τι σημαίνει να είσαι κάπως αλλιώς απ' τους υπόλοιπους επειδή δεν βρίζεις και δεν χτυπάς τους συμμαθητές σου. Εστιάζοντας στο ότι έχει κιλά, δεν είναι ωραία, δεν είναι γκομενάρα το μόνο που καταφέρνουμε είναι να γίνουμε σαν δαύτους (βάζω και τον εαυτό μου μέσα). Ας παραμείνουμε και κατακρίνουμε στην ιδεολογία και την ψυχή της. Τί να κάνεις όμως όταν είσαι θύμα και έρμαιο των ίδιων των γονιών σου?