Κύριε Δημοκίδη,μπράβο σας για ακόμη μία φορά. Σίγουρα το bullying εναντίον της κόρης του Μιχαλολιάκου δεν μας καθιστά φασίστες -άλλη μια λέξη της οποίας κάνουμε κατάχρηση. Ωστόσο, η διαιώνιση των κοινωνικών στερεοτύπων και η στοχοποίηση του μη "κανονικού" και κοινωνικά αποδεκτού αποτελούν θεμέλια για τον πιθανό εκφασισμό μιας κοινωνίας.Το χθεσινό γεγονός είναι πολύ σημαντικό και ιστορικής σημασίας. Δεν ξεμπερδέψαμε όμως. Ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο σεξισμός ήταν κυρίαρχες τάσεις της ελληνικής κοινωνίας και πριν τα μνημόνια και συνεχίζουν να είναι και μετά την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής. Αν θέλουμε να γλιτώσουμε από τις "Χρυσές Αυγές" του μέλλοντος, δεν μας χρειάζεται περισσότερος αντι-φασισμός, αλλά περισσότερη και καλύτερη δημοκρατία, αυτοκριτική και καταπολέμηση των προκαταλήψεων που όλοι έχουμε -άθελα ή ηθελημένα- μέσα μας.Σχετικά με το τελευταίο, μου έκανε εντύπωση πριν από λίγο αυτή η φράση από κείμενο του κ. Μποσκοΐτη που δημοσιεύθηκε σήμερα στη Lifo: "Όσο για τον πατέρα, τον Φύρερ - όπως μάθαμε ότι ονομαζόταν από τους ομοϊδεάτες του - θα μπορούσε να είναι και καφετζής, ψήστης σε επαρχιακή ταβέρνα, ακόμη και οδηγός νταλίκας." (http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/42176)Δηλαδή η εξωτερική εμφάνιση του φασίστα Μιχαλολιάκου και ίσως και η άξεστη συμπεριφορά του παραπέμπουν σε ανθρώπους συγκεκριμένων επαγγελματικών κατηγοριών; Φαντάζομαι ότι το ολίσθημα έγινε ασυνείδητα. Ας είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί στον δημόσιο λόγο μας και στις κοινωνικές συμπεριφορές μας.
Σχολιάζει ο/η