Είναι η τρέντυ άποψη, το ξέρω, αλλά είναι πολύ λάθος να αντιμετωπίζονται τα αρχαία σαν ξένη γλώσσα. Δεν είναι σαφής ο διαχωρισμός των αρχαίων (π.χ. της αττικής διαλέκτου) από τη λόγια καθαρεύουσα και από τη μεσαιωνική δημώδη ή τη σύγχρονη δημοτική. Μπορεί κάλλιστα κανείς να εισάγει αυτούσιες λέξεις από την αρχαία γλώσσα στη σημερινή χωρίς να φανεί ότι αλλάζει γλώσσες, όπως δεν μπορει π.χ. να το κάνει από τα λατινικά στα ιταλικά ή στα ρουμάνικα. Μαθαίνοντας αρχαία ανεβάζουμε τον πήχυ, ζοριζόμαστε, και μαθαίνουμε καλύτερα τα νέα. Και με διαφορά το καλύτερο επιχειρημα για τη χρησιμότητα των αρχαίων είναι ότι εμείς ως νεοέλληνες πρέπει να καταβάλουμε ελάχιστη προσπάθεια σε σχέση με έναν αμερικανό η ιάπωνα για να φτάσουμε στο σημείο να διαβάζουμε Αριστοτέλη στο πρωτότυπο