Η ιστορια με το πανακριβο ταγαρι του ινδιανου μου θυμιζει μια παρεμφερη με την πανακριβη τσαντα πασιγνωστου οικου, δωρο του κινεζου επιχειρηματια απο προηγουμενο 《Α μπα》. Ειναι κανεις αλλος η μονο εγω;;