#1 Δύο points.Προφανώς δεν υπήρχαν εφηβικοί έρωτες και προφανώς για τον μεγάλο έρωτά σου τίποτα δεν ήταν υπέρ του(εκείνου);Τα δικά μας προφανή δεν είναι καθόλου προφανή και αυταπόδεικτα και για τους άλλους.Υπήρχαν εφηβικοί έρωτες,αλλά για κάποιο λόγο δεν σε συναρπασαν εσένα.Αυτό από μόνο του δεν μας λέει κάτι.Μας λέει συνδυαστικά με το γεγονός ότι σε εξίταρε ένας μη διαθέσιμος άντρας,παντρεμένος,μεγαλύτερος,με παιδιά,ο οποίος ήταν (και αυτός,όπως και οι προηγούμενοι σου) ο χαμένος της ιστορίας που έληξε.Σωστά ως εδώ;Δεν θα σου γράψω τίποτα που δεν έχεις καταλάβει ήδη.Θα ήθελες να έχεις την αμέριστη αγάπη των δικών σου.Αυτό ψάχνεις.Μπορείς να την αναπληρώσεις και να την αντικαταστήσεις,αν δεν υπάρχει πιθανότητα να συνεννοηθείτε(δεν υπάρχει;),επενδύοντας συναισθηματικά σε άλλους ανθρώπους,σε υγιείς σχέσεις που θα δίνεις και θα παίρνεις,ίσοις όροις.Ή αναδιαπραγματευόμενη την υπάρχουσα σχέση με τους γονείς σου.Δεν φαντάζεσαι πόσο Καλό θα σου κάνει και πόσο θα σε γεμίσει αυτό.Οπωσδήποτε να σπουδάσεις κάτι που να σ ενδιαφέρει ,ώστε να δώσεις μία δημιουργική διέξοδο στην εξυπνάδα σου.Έχεις πολλές ελπίδες να ευτυχήσεις,αν βρεις και αφιερωθείς σ αυτό που αγαπάς.Και αν σε πείσει κάποιος(ψυχολόγος ίσως)ότι οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις σε πλουτίζουν και δεν πρέπει να τις φοβάσαι.
