Μου κάνει εντύπωση που ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος Αντωνόπουλος, από τους σοβαρούς μετρημένους και μορφωμένους Ιεράρχες (προτείνω τα καταπληκτικά του βιβλία για τον σύχγρονο Άγιο Λουκά επίσκοπο Κριμαίας τον Ιατρό, διάνοια στον χώρο της ιατρικής με τρομερά περιπετειώδη ζωή κυνηγημένος από το Σοβιετικό καθεστώς κλπ) , δεν αντέδρασε στο γεγονός… Η κατάσταση με τα διάφορα προσκυνήματα έχει κάπως ξεφύγει κατά την γνώμη μου και έχει χαθεί η ουσία: «Εορτή Αγίου, μίμηση Αγίου». Η πίστη στην ζωντανή παρουσία ενός Αγίου και η επίκληση του ονόματος του σε δύσκολες στιγμές προς βοήθεια του πιστού, ακόμα και η ευλαβική ταπεινή προσκύνηση των λειψάνων του, μπορούν και να κάνουν το θαύμα μέσα στην καρδιά του πιστού ή στην ζωή του (όσο και εάν κάποιοι διαφωνείτε με αυτό, μαρτυρίες υπάρχουν εκεί έξω…), ΑΛΛΑ τίθεται ένα μεγάλο θέμα με τις πομπώδεις μαζικές εκδηλώσεις ευλάβειας και την ¨έκθεση προσκυνημάτων¨ που αγγίζει τα όρια της ειδωλολατρίας ειδικά όταν τα εκθέματα αποκτούν στην αντίληψη των πιστών μία αυτόματη σχεδόν μαγική δύναμη, κόντρα στο -Χριστοκεντρικό- πνεύμα της ορθοδοξίας. Επίσης, το όνομα του Αγίου Παισίου έχει πλέον ταυτιστεί με πρωτοσέλιδα εφημερίδων του στυλ ελεύθερη ώρα και θολές προφητείες που ίσως και ποτέ να μην είπε. Χάνεται έτσι η ουσία του λόγου του που ήταν κατ εξοχήν παρηγορητικός για τον σύγχρονο άνθρωπο και πλήρως ενταγμένος στα αδιέξοδα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Για όποιον αλήθεια ενδιαφέρεται αξίζουν από τις εκδόσεις καστανιώτη: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι (ειδικά το Α΄. Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο). Γράψιμο σωστό και εύληπτο, εννοείται όμως μακριά από προφητολαγνείες, ¨θαύματα¨ του διαδικτύου, και εμπορική εκμετάλλευση… Βιβλία που ποτέ δεν θα δείτε ούτε ως παραπομπές στην σαβούρα που κυκλοφορεί γύρω από όνομα του…
Σχολιάζει ο/η