Αγαπητό #7,σου απευθύνομαι ως μα γυναίκα με επίσης παραπανίσια κιλά που παντρεύτηκε πριν από ένα μήνα. Οι γύρω μου φέρονταν πάντα όπως και οι δικοί σου, οι γονείς βέβαια αρκετά πιο ήπια. Αλλά οι συγγενείς, είχαν μια δικοί τους αισθητική, η οποία φυσικά δεν σήκωνε τα δικά μου κιλά. Πάντα στεναχωριόμουν. Οι γονείς μου και κάποιοι συγγενείς με προέτρεπαν να χάσω κιλά "για την υγεία μου, όχι για άλλο λόγο". Οι γονείς μου βέβαια έχουν ηρεμήσει τώρα πια. Τριαντάρισα και δεν τους παίρνει. Οι συγγενείς πετούν που και που καμιά μπηχτή αλλά κάνω πως δεν ακούω. Είμαι καλά με τον εαυτό μου και αυτό έχει σημασία. Όσον αφορά το θέμα του νυφικού, σου ομολογώ πως ήταν αυτό που έτρεμα. Τελικά στον πρώτο οίκο νυφικών που μπήκα, βρήκα αυτό που ονειρευόμουν. Ήταν απλά τέλειο. Ένιωσα τόσο ευτυχισμένη. Ήμουν τόσο ωραία και το θέμα είναι πως ένιωθα και ωραία. (Πάντα νιώθω εντάξει, αλλά στο θέμα του γάμου, ομολογώ πως η ματαιοδοξία μου με τύφλωσε λίγο). Εννοείται πως ακούστηκαν κάποια σχόλια, αλλά ήταν σαν το αεράκι στα αυτιά μου. Ποτέ δεν θα είναι όλοι ευχαριστημένοι μαζί σου. Μην ανησυχείς, γράψ' τους όλους και κοίτα να περάσεις εσύ καλά. Σε φιλώ! :)