Το κομμάτι που επέλεξε η Ερτ μου θύμισε τα αυτιστικά τραγούδια που στέλναμε περασμένες δεκαετίες και δεν αφορούσαν κανέναν, λίγο μπουζουκλερί, λίγο στίχοι περί εθνικής ανωτερότητας, λίγο φολκλόρ αισθητική, πολύ γραφικότητα αλά Greek Zorba, κανένα appeal στα διεθνή κοινά, και η κατά τα άλλα συμπαθέστατη χώρα του τρίτου κόσμου πάντα στις τελευταίες θέσεις του διαγωνισμού. Η χθεσινή πανωλεθρία ας γίνει ένα ωραιότατο μάθημα στην πάντα πχιοτικιά Ερτ που σνόμπαρε το μοναδικό εμπορικό προϊόν της και πήγε να το παίξει ανώτερη. Αλλά όταν πας να το παίξεις καλύτερος όλων, χωρίς προσόντα και εκτόπισμα, το ίδιο το σύστημα σε ξερνάει. Άντε βρε, και του χρόνου!