Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, το κυπριακό τραύμα και η... ΦλαμουριάΠαίζαμε μπάλα σε μια κατασκήνωση πάνω στα βουνά, όταν ακούσαμε φωνές και ουρλιαχτά: ένα παιδάκι από τις πολύ μικρές τάξεις, είχε πέσει πάνω σε μια λεπτή γλάστρα, η οποία σπάζοντας μπήκε στο πόδι του και τώρα το αίμα πεταγότανε με τόση πίεση που μας είχε σοκάρει...Από σύμπτωση, εκείνη τη μέρα είχε επισκεφτεί την κατασκήνωση ο πατέρας ενός παιδιού που ήτανε γιατρός και ο οποίος μόλις είδε τη φάση, έτρεξε αμέσως, μας απομάκρυνε, έσκισε το μανίκι από το πουκάμισό του, το τύλιξε γύρω από το λεπτό ποδαράκι, ψηλά στο μηρό, στρίμωξε την πένα του κι άρχισε να σφίγγει το κόμπο με όση δύναμη είχε...Από τη μύτη του γιατρού έτρεχε... νερό το οποίο πέφτοντας άρχισε να καθαρίζει το αίμα γύρω από την πληγή του παιδιού, κάτι που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, αφού, εμείς για να ιδρώσουμε τρέχαμε μία ώρα μέσα στο λιοπύρι, ενώ ο γιατρός κατάφερε να γίνει μούσκεμα μέσα σε ένα δυο λεπτά, και τι έκανε, δηλαδή, απλώς έσφιξε την πένα και σταμάτησε την αιμορραγία. Σιγά, τον κόπο, μονολογούσα επί χρόνια, ο αδαής...Όταν όμως, προ ετών έλαβα μαθήματα Πρώτων Βοηθειών για να αντιμετωπίζω τις επιληπτικές κρίσεις της Μαρία-Φωτεινής, τότε συνειδητοποίησα ότι η γλάστρα είχε κόψει την βασική αρτηρία τού ποδιού και πως αν ο γιατρός εκείνο το απόγευμα δεν είχε κάνει ό,τι έκανε, το παιδί θα πέθαινε από αιμορραγία, μέχρι να το κατεβάσουμε από τα κατσάβραχα και να το πάμε στο νοσοκομείο... Όλα αυτά τα θυμήθηκα όταν, μετά το πρώτο Διάγγελμα και το βλακωδέστατο "όχι" της Βουλής μας, μάθαμε ότι η Λαϊκή Τράπεζα αιμορραγούσε εδώ και οκτώ μήνες, χάνοντας "αίμα" έντεκα δισεκατομμυρίων (1,8 δις που με ψευδείς βεβαιώσεις υπέκλεψε από τη Βουλή, και άλλα 9 δις που πήρε κυφά από τον ELA κρυφά και με τη συνενοχή της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου).Αυτή η οικονομική αιμορραγία εν τέλει κατέστεψε το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα και ώθησε την Κύπρο στην Χρεοκοπία, αφού, την ώρα της ευθύνης δεν βρέθηκε κανείς υπεύθυνος να δέσει το κυπριακό τραύμα. Η ευθυνοφοβία και η ανευθυνότητα που ανατίναξαν το Μαρί, ανατίναξαν εν τέλει και την οικονομίας μας και το μέλλον των παιδιών μας. Σημειωτέον ότι η ευθυνοφοβία και η ανευθυνότητα είναι εγγεγραμμένες στο DNA της κυπριακής διοικητικής φιλοσοφίας. Για παράδειγμα, το Αρχηγείο της Αστυνομίας δεν λογοδοτεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (!), ούτε η Διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας στο Υπουργείο Οικονομικών (!), ούτε η Διεύθυνση της Μέσης Εκπαίδευσης στο Υπουργείο Παιδείας (!) κοκ. Ο καθένας με το φέουδό του...Όσο για τον Αλκίνοοο Ιωαννίδη και τα όσα δήθεν πρωτότυπα και επαναστατικά γράφει περί των οικιών ημών "που κλαίγαμε το ΄74, και τις... επαύλεις που κλαίμε τώρα", το μόνο βέβαιο είναι ότι ο άνθρωπος βρίσκεται εκτός πραγματικότητας, αφού συγκρίνει ένα... βουκολικό εξιδανικευμένο δηλαδή ανύπαρκτο παρελθόν, με τη ρουτίνα τής σύγχρονης εκχρηματισμένης και αστικοποιημένης Κύπρου.Του αφιερώνω λοιπόν κι εγώ το... γερμανικό παραδοσιακό άσμα "Η Φλαμουριά", για να μη νομίζει ότι δεν... κατανοώ τον πόνο του...Στη βρύση τη βουνίσιασιμά είν’ η φλαμουριά,στον ίσκιο της καθόμουννα ονειρευτώ συχνά.Εχάραζα στη φλούδαονόματα ιεράκαι πάντα εκεί γυρνούσασε λύπη ή σε χαρά.Μια μέρα ταξιδεύωσε μέρη μακρινά,περνώ να χαιρετήσωστερνά τη φλαμουριά.Βουΐζαν τα κλαδιά τηςσαν να μου κράζαν:"Ω, κοντά μου πάντα μείνε,θα βρεις γαλήνη εδώ".Μακριά τώρα στα ξέναδεν έχω την χαράπου ένοιωθα εκεί πάνω,κοντά στη φλαμουριά.Στο νου μου πάντα μένειτο ολόχαρο χωριό,στ’ αυτιά μου ακούω πάντα:"Θα βρεις γαλήνη εδώ".Με αισιοδοξία,Κάπαhttp://parakeimena.blogspot.com/
