@ Gerontas 6.3.2013 | 13:11 Συγνώμη, δεν μπέρδεψα τίποτα, το θέμα ελέγχου της οπλοφορίας εσύ το έθιξες και εγώ απλώς ανέφερα ότι όντως δικαιολογείται. Εξ άλλου στην Ελλάδα το face control ποτέ δεν είχε τέτοιο σκοπό. Ο μοναδικός λόγος ύπαρξής του ήταν για να δημιουργήσει ντόρο γύρω από ένα μαγαζί, το οποίο (ιδανικά) θα ήταν τίγκα σε αιθέριες γυναικείες υπάρξεις και ματσωμένους τύπους που θα φορούσαν πανάκριβα ρούχα και θα έκαναν τεράστιες καταναλώσεις. Από πλευράς οικονομικής θεωρίας, αποτελεί τυπικό παράδειγμα "σφάλματος σύνθεσης" διότι, προφανώς, πέραν των ηθικών/νομικών ενστάσεων, είναι αδύνατο αυτό να συμβεί σε επίπεδο συνόλου της αγοράς: 1 μαγαζί μπορεί να έχει μόνο θαμώνες που φοράνε πουκάμισο Armani. 50 ή 100 μαγαζιά δεν μπορούν να έχουν ταυτόχρονα μόνο "φορτωμένους" πελάτες, οπότε η λύση είναι προφανής: όλοι μαζί (μπατήριδες και πλούσιοι) αρχίζουν να συμπεριφέρονται, να ντύνονται και να καταναλώνουν ωσάν να ήταν "φορτωμένοι". Κάπου εκεί έρχεται και η χρεοκοπία των πελατών, και μαζί μ' αυτούς, η χρεοκοπία των επιχειρηματιών που συντηρούσαν αυτό το μοντέλο: από τους μαγαζάτορες της παραλιακής και τους εκδότες περιοδικών που προέβαλαν αυτή την υστερία, μεχρι τους εισαγωγείς ακριβών ρούχων που τώρα είναι στη φυλακή.β)Το γούστο είναι κατ εξοχήν υποκειμενικό θέμα, όπως αναφέρεις, αλλά νομίζω ότι εδώ μπερδεύτηκες. Δεν το ανέφερα σε σχέση με το αν αρέσει ή όχι ο θεσμός του face control. Το γούστο το ανέφερα σε σχέση με το άν αξίζει να το αναλύσουμε από κοινωνιολογική/ψυχολογική/σημειολογική/οικονομολογική άποψη. Είναι άλλο πράγμα να σου αρέσει η ανάλυση του φαινομένου του ναζισμού (ενδεχομένως, για να αποτρέψεις την επανεμφάνισή του) και είναι εντελώς διαφορετικό θέμα να σου αρέσει ο ναζισμός. Εάν πάλι, δεν το θεωρείς σημαντικό ζήτημα (έστω και σε επίπεδο κατάθεσης αναμνήσεων), μπορείς κάλλιστα να απέχεις από τη συζήτηση.
Σχολιάζει ο/η