Κύριοι, έιμαι κι εγώ ένα παιδάκι που μεγαλώνει σ'αυτή την Ελληνική κοινωνία. Το άρθρο το είδα στο facebook και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Βλέπω εδώ ότι το συμβάν που περιγράφεται δεν έχει λάβει χώρα σε Ελληνικό έδαφος - αλλά, και τι έγινε; Μήπως εδώ δεν ισχύουν τα ίδια; Ως περίεργο παιδάκι, λοιπόν, ρωτώ να μάθω το εξής: - Γιατί, κύριοι, ένας πολίτης (ακόμα και αν είναι δημοσιογράφος) μέσα σε 2 μέρες έλυσε το μυστήριο του ναρκωμένου και κλεμμένου παιδιού, ενώ ολόκληρα τα κράτη "δεν το γνωρίζουν"; Ο συγγραφέας αυτού του άρθρου αναφέρει οτί απευθύνθηκε στην αστυνομία, αλλά η "μάνα" είχε φύγει. Δηλαδή, η αστυνομία δεν γνώριζε αυτό που ο ΠΟΛΙΤΗΣ ανακάλυψε σε ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ; Αν και υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι, δεν μπορώ να δεχτώ ότι κανείς από τα άτομα που καθημερινά περιπολούν μια περιοχή δεν νοιάζεται ή δεν ξέρει. -Γιατί, λοιπόν, ο αστυνομικός δεν προχωράει στη σύλληψη; Ας το πάω και λίγο παραπέρα: Καθημερινά χρησιμοποιώ το μετρό για τη μετακίνηση μου και καθημερινά βομβαρδίζομαι από αφίσες, εικόνες στις οθώνες και ανακινώσεις για παιδιά που κλάπηκαν ή εξαφανίστηκαν. Ο ΑΜΠΕΡ ΑΛΕΡΤ γιατί δεν πιέζει να ερευνηθούν αυτές οι περιπτώσεις; Δηλαδή, μόνο εγώ είμαι η ελπίδα μιας μητέρας να ξαναδεί το παιδί της; Εγώ που λίγες πιθανότητες έχω να το συναντίσω ποτέ, πόσο μάλλον να το αναγνωρίσω; Ίσως και ο ΑΜΠΕΡ ΑΛΕΡΤ δεν ξέρει... Ή δεν πρέπει να ξέρει...Έυχαριστώ, κύριοι, που διαβάσατε το σχόλιό μου.Πιστεύω ότι είναι κατανοητό πως όταν λέω ότι είμαι "παιδάκι", δεν αναφέρομαι στην ηλικία. Αν και, και αυτή, δεν είναι μεγάλη.