η ηθική σε ένα δικηγόρο είναι εντελώς διαφορετική απο αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς. Ανήθικο θα ήταν αν δεν υπερασπιζόταν τον πελάτη της με οποιοδήποτε δυνατό μέσο. Ακόμα και με δικηγορίστικα τερτίπια ακόμα εκμεταλλευόμενη τις αδυναμίες και τα κενά των Νόμων. Και ναί εκεί ακριβώς ξεχωρίζει ο "καλός" δικηγόρος. Ο δικηγόρος που αξίζει τα λεφτά του.Ως δικηγόρος , ως συνήγορος του πελάτη της και άριστα έπραξε και ως όφειλε λειτούργησε. Το να μην δώσει το 100% των δυνατοτήτων της εσκεμμένα επειδή γνωρίζει ίσως ότι ο πελάτης της είναι ένοχος, είναι ανήθικο για ένα δικηγόρο και σε μερικές χώρες χάνεις την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος αν αποδειχθεί. Το πρόβλημα είναι το ασυμβίβαστο που ανέφεραν παραπάνω.Το γεγονός ότι η ηθική του συνηγόρου σε αυτήν την περίπτωση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ηθική ενός άξιου σωστού πολιτικού απο τον οποίο περιμένουμε σπουδαία πράγματα.Θα έπρεπε ως ηθικός δικηγόρος το πρωί να ψάχνει οποιοδήποτε νομικό παραθυράκι για να "γλυτώσει" τον πελάτη της και το απόγευμα ως ηθική βουλευτής να αξιοποιήσει τις πρωινές γνώσεις της ώστε να ζητήσει τροποποίηση των νόμων και των νομικών παραθύρων που "μπάζουν". Άντε βγάλε άκρη.....