Αγαπητε κ. Βαρουφακη, εν πολλοις συμφωνω.Αλλα καπου εχετε μπερδευτει και εσεις, και αυτος ακριβως ηταν ο σκοπος...Η αποδομηση των "μυθων" εξελισεται σε δυο επιπεδα (λογικο ή μαλλον λογικοκοφανες και στο συναισθηματικο) στα οποια εξεχοντα ρολο παιζει η σημασιολογια. Στο λογικο επιπεδο, αυτο που λενε οτι μας εχει αποδομησει η κ. Ρεπουση ειναι οτι "δεν πηδησαν χορευοντας" γιατι πολυ απλα το οτι αυτοκτονησαν ειναι ιστορικο γεγονος (συμφωνα με τις πηγες τις εποχης). Αυτο θα ηταν μια πολυ ξεκαθαρη απαντηση ενος επιστημονα, πηδηξαν αλλά δεν χορεψαν. Δεν αλλαζει τιποτα απο το φαντασιακο βαρος του "χορου του ζαλλογου". Ωστοσο δεν διατυπωθηκε ούτε αφεθηκε να εννοηθει ετσι. Δηλαδη με μια πραξη εντυπωσιασμου σκοπος ηταν να αποδομηθει οχι ο "χορος" στο "Ζαλλογο", αλλά ο "χορος του ζαλλογου" Ειστε εξαιρετικα ευφυης ανθρωπος και διακρινεται οτι αυτα τα δυο πραγματα δεν ειναι το ιδιο.Στο συναισθηματικο λοιπον επιπεδο ομως, και αυτο ειναι το μακροπροθεσμο, τι εχει μεινει;;; Εχει μεινει η αμφισβητηση του ιστορικου γεγονοτος του "χορου του ζαλλογου", δηλαδη της αυτοκτονιας (προφανως ο χορος ειναι δευτερευουσας σημασιας) και εχει μεινει μια "αμφισβητηση" να πλαναται ακομα και πάνω από σκληρα ιστορικα γεγονοτα.Οπως ακριβως με τις γενοκτονιες στην μικρα ασια απο οτι βλεπουμε απο το αρθρο του Δήμου.