#7 Δεν είστε μόνες! Για να μην κουράσω με 100δες παραδείγματα, θα επικεντρωθώ στο τραγούδι "Ζήνωνος" του Ιωαννίδη.Εγώ, μεν, ήμουν περίπου 10 όταν βγήκε, και αγνοούσα τον Ζήνωνα, οπότε 1. νόμιζα ότι είναι κάποιος που λέγεται Ζήνωνος (του Ζήνωνου, ω Ζήνωνε κλπ) και 2. την φράση "μ' έντυσε η ζωή στρατιώτη" την εκλάμβανα ως "μέντησε η ζωή, στρατιώτη (=κλητική)". Όπου "μέντησε" αόριστος του μυστηριώδους ρήματος "μεντάω" (κατά το "κεντάω") ή "μεντιζω" (κατά το "κεντρίζω"). Ώσπου ρώτησα τη μαμά μου τι θα πει "μεντίζω" και μου λύθηκε η απορία.Παράλληλα, οικογενειακός φίλος την ρωτούσε "μα ποιος είναι αυτός ο νονός που όλο επαναλαμβάνει ότι ζει;"Ανέκδοτο της το κάναμε το τραγούδι.Α παρεμπιπτόντως, στο... "τι τρύπα τι τρύπα" άκουγα το "ψυχοπορνείο" ως "ψητοπωλείο", και ανακάλυψα ότι το άκουγαν κι άλλοι - προς υπεράσπισή μας, αυτή η λέξη δεν υπάρχει, κυριολεκτικά.