«Τρελλή συμμετοχή!Πολύ χονδρικά με 199 στους 200 κατοίκους της πόλης μας να μην πηγαίνουν!»Καλά, αυτή η μπακαλίστικη λογική μου θυμίζει τις αρλούμπες που ακούγονταν από διάφορους επί "Αγανακτισμένων" περί μοιράσματος του ΑΕΠ στο σύνολο του πληθυσμού. Παίρνεις το ΑΕΠ, διαιρείς με τον πληθυσμό (10-11 εκατομμύρια) και σου βγαίνει ένα κατά κεφαλήν χρηματικό ποσό διαθέσιμο για διανομή! Φοβερή λογική! Λες και όταν λέμε ότι το ΑΕΠ της χώρας φέτος ανήλθε σε π.χ. 300 δις ευρώ, εννοούμε ότι υπάρχει πράγματι κάπου το χρηματικό αυτό ποσό, και όχι την χρηματική έκφραση της αξίας των συνολικά παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών σε μία χώρα για έναν χρόνο. Mutatis mutandis, όσο οικονομικά αναλφάβητοι είναι αυτοί που διαδίδουν τέτοιες σάχλες για το ΑΕΠ, άλλο τόσο κοινωνικό-πολιτικά καθυστερημένη είναι η σκέψη όσων αντιλαμβάνονται τη συμμετοχή σε μία απεργία μόνο ως κλάσμα (και δη απειροελάχιστο, εν προκειμένω) του συνολικού πληθυσμού μίας πόλης όπως η Αθήνα. Τι είναι 20.000 μπροστά στα 4 εκ., σου λέει. Την κοινωνικό-ταξική σύνθεση του πληθυσμού την αγνοούμε εντελώς (πόσοι είναι οι μικρομεσαίοι μαγαζάτορες της Αθήνας, ας πούμε; θα έπρεπε μήπως να διαδηλώσουν οι εργαζόμενοι μαζί με τα αφεντικά τους, έστω και τα μικρά;), την πλήρη αποσάθρωση του συνδικαλισμού ειδικά στον ιδιωτικό τομέα επίσης την ξεχνάμε έτσι εύκολα (η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά συνδικαλιζόμενων στην Ευρώπη). «Γενική απεργία διαρκείας» σού λέει ο άλλος. Απεργία διαρκείας με τι όρους και προϋποθέσεις; Με συμμετοχή του 20-30 % (κυρίως του δημοσίου τομέα) ενώ όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της οικονομίας (ειδικά ο τριτογενής, των υπηρεσιών, όπου εργάζεται η συντριπτική πλειονότητα των σημερινών μισθωτών) λειτουργούν κανονικά επειδή δεν υπάρχει καν σωματείο ή, αν υπάρχει, δεν απεργεί κανείς λόγω του φόβου της απόλυσης ή επειδή βλέπει το μικρομεσαίο αφεντικό του ως σύμμαχο; Με τι περιεχόμενο και αιτήματα; «Να πέσει η κυβέρνηση» για να έρθει η νέα σοσιαλδημοκρατία του Alexis; Μια ζωή αποθέωση της μαζικότητας και του "από τα κάτω", γι' αυτό έχετε καταντήσει γραφικοί. Χίλιες φορές προτιμότερη μία ταξικά και πολιτικά συνειδητοποιημένη μειοψηφία από μία αποπροσανατολισμένη και άρτσι μπούρτσι (για να μη πω εκφασισμένη) πλειοψία. Οι υπόλοιποι ας περιμένουν την "αφύπνιση των μαζών" και την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα (τη "γενική απεργία διαρκείας", ντε).
