Άλλο να μας σοκάρει η θέα του αίματος και της βίας και άλλο να τους απαγορεύσουμε τα έθιμά τους και να τους εξοντώσουμε όπως λες. Τι είδους συνειρμός είναι αυτός πάλι; Υπάρχει μια τεράστια απόσταση μεταξύ των δυο. Με συγχωρείς κιόλας, αλλά αν εσύ βλέπεις στο δρόμο ανθρώπους να ματώνουν τις πλάτες τους και να κλαίνε και δε σου κάνει εντύπωση, μάλλον πρέπει να το κοιτάξεις. Επισημαίνω ξανά: σε καμία περίπτωση δε μιλάω για απαγορεύσεις και εξοντώσεις. Μιλάω για φυσιολογικό, αντανακλαστικό σοκ και αντιπάθεια προς τη βία.