είναι σαν να με ρωτάτε: σε τι χρησιμεύει να σκαύεις μέσα σε ένα τραύμα-- να αναζητάς τα υλικά του τρόμου -- και να βλέπεις μια σκοτεινή αντανάκλαση του εαυτού σου.πάντως το κείμενο δεν λέει καν αυτό: ο θύτης δε μου μοιάζει -- δεν είναι ομο-ερωτικό μου αντίγραφο -- το κείμενο λέει ξεκάθαρα το εντελώς αντίθετο: οι ανθρωποι δε διαχωρίζονται σε ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους-- αλλά σε μαριονέτες και σκηνοθέτες των ορμών τους -- τόσο απλά. σε ανθρωπους που παίζουν ανοιχτα με τον ηδονισμό της βίας και ανθρωπους που μεταστρεφουν τον ηδονισμό σε πολιτική της βίας. Μην πουριτανεύετε ενα πρωτογενές σωμα αλήθειας ζητώντας του λύτρα ηθικής σκοπιμότητας. Χίλιες απαντήσεις μπορούν να σας δοθούν επ' αυτού: απελευθερώνοντας συνειδητά και ελευθεριακά κάθε ηδονισμό -- συμπεριλαμβανομένου τον ηδονισμό της γραφής -- πολεμάμε τέρατα προς πασα άλλη κατεθυνση. Make love not war. αυτό λέει το κείμενο. τόσο απλά.