Η αλήθεια για την υπόθεση αυτή είναι μία και μοναδική: Καμμία Ελβετίδα δεν έχει γράψει το παραμικρό. Ο συγγραφέας του βιβλίου, Κυριάκος Διακογιάννης, σε μία αυτοβιογραφικού χαρακτήρα αφήγηση, αναφέρει ότι γνώρισε μία Ελβετίδα καλόγρια στα χρόνια της Κατοχής, η οποία τον έκρυψε από τους Γερμανούς και πέρασε πολλές ώρες μαζί του συζητώντας. Τότε λοιπόν εκείνη του διηγήθηκε μία ιστορία που εκτυλίχθηκε στην Ελβετία και μετέφερε μία συζήτηση μεταξύ ενός θείου της και ενός γιατρού, με τον γιατρό να εξηγεί για ποιο λόγο μισεί τους Έλληνες. Επειδή έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Διακογιάννη και ξέρω καλά το πνέυμα που κατευθύνει την πένα του, υποψιάζομαι ότι η Ελβετίδα, ο θείος της και ο γιατρός είναι ένα καλοστημένο σκηνικό για να περάσει δικές του απόψεις ο συγγραφέας, ενισχύοντάς τες με περισσότερο κύρος, αφού άλλη βαρύτητα έχουν τα εγκώμια στη φυλή μας αν προέρχονται από έναν Ελληναρά και άλλη όταν προέρχονται από κάποιον Ελβετό γιατρό ονόματι... Τρεχαγυρεβούχτεν. Όχι και πολύ καθαρό τέχνασμα, αλλά το χρησιμοποίησαν κι άλλοι συγγραφείς στο παρελθόν. Το απόσπασμα του βιβλίου δημοσιεύτηκε ακέραιο με τίτλο ‘’Σκυλάνθρωποι’’ στα μπλογκς Ditruth και Σπίθα Χανίων. Κάποια μπλογκς όμως άρπαξαν την ευκαιρία να πετσοκόψουν το απόσπασμα και να πλάσουν ένα ωραίο ναρκισσιστικό παραμύθι, με αποτέλεσμα να γεμίσει το διαδίκτυο με μία παραπλανητική συρραφή. Από εκεί και πέρα ανέλαβαν τα γκάου του Ελληνισμού. Άλλοι έβριζαν χυδαία την ανύπαρκτη Ελβετίδα, που τολμά και μισεί τους Έλληνες, άλλοι έλεγαν ‘’μπράβο της, είναι ειλικρινής’’ και δεν συμμαζεύεται. Μία ακόμα μούφα του διαδικτύου, την οποία τα Ελληνικά μπλογκς διέδωσαν ασυλλόγιστα με την μέθοδο copy-paste… Όπως εκείνη την απίστευτη πατάτα με τον Πόσδαγλη...