Νομίζω ότι επιτέλους κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει μια σοβαρή συζήτηση για θέματα που αφορούν όλους μας και όχι μόνο τους ιδιοκτήτες των κατοικιδίων. Και όχι να περνάνε τις σχετικές διατάξεις στη ζούλα υπό την επήρεια της χούντας κάποιων κυριών της φιλοζωικής που έχουν και εκπροσώπηση στη Βουλή (π.χ. Αποστολάκη, Πιπιλή κτλ)Όπως πολύ σωστά είπες, στο εξωτερικό επιτρέπονται σκύλοι μόνο σε πολύ συγκεκριμένα, ειδικά σεσημασμένα τμήματα της παραλίας. Επίσης αποτελεί πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα να μην μπορούν οι ιδιοκτήτες ενός κτιρίου να αποφασίσουν αν και μέχρι πόσα κατοικίδια θα δέχονται στο κτίριό τους!Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να αιτιολογήσει για ποιον λόγο δεν θέλει να έχει σκύλο στο διπλανό διαμέρισμα ή τη διπλανή ομπρέλα. Μπορεί να τον ενοχλεί το ασταμάτητο γάβγισμα, ειδικά στην Ελλάδα όπου ελάχιστα σκυλιά είναι εκπαιδευμένα ή ράτσας (φανταστείτε π.χ. πέντε σκύλους σε μία παραλία). Μπορεί να φοβάται. Μπορεί να σιχαίνεται τα παράσιτα ή τις αρρώστιες. Μπορεί να έχει αλλεργία. Μπορεί να μη θέλει το παιδί του να παίζει εκεί που κυλιέται ή ουρεί ένας σκύλος. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι. Επίσης το πόσο ενοχλητικά ή άσχημα μπορεί να συμπεριφερθεί ένας άνθρωπος σε μια παραλία ή οπουδήποτε αλλού δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση "μέτρο σύγκρισης" ή δικαιολογία. Τα ανθρώπινα πλάσματα δεν είναι κατοικίδια για να υπόκεινται σε τέτοιους κανόνες.Είναι ακριβώς όπως το κάπνισμα. Το θέμα δεν είναι να αιτιολογήσει κάποιος για ποιους λόγους ενοχλείται. Το θέμα είναι να υπάρχουν κανόνες που να γίνονται σεβαστοί ώστε αυτή η ενόχληση να περιορίζεται στο μίνιμουμ.