Οποιουδήποτε είδους δερματικό τύπου μύκητες δεν παθαίνεις αν "λουστείς" στην ίδια θάλασσα με το σκύλο, με μετάδοση δηλαδή μέσω του νερού, παρά μόνο αν τριφτείς πάνω τους ή σε πολύ μικρότερη πιθανότητα αν είσαι τόσο τυχερός και τριφτείς πάνω στην άμμο ακριβώς στο σημείο που έτριψε σκύλος το σημείο με το μύκητα και βρήκε ο μύκητας την κατάλληλη θερμοκρασία να "ανθίσει". Κι επειδή οι μύκητες πεθαίνουν στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά τρέφονται με την υγρασία, πρέπει να σκάψεις σε σημείο που δεν το έπιανε ήλιος και επώασε με τη σκοτεινή υγρασία. Τόσο τζακποτ όσο να κολλήσεις μύκητα από το πόδι συν-λουόμενού σου ανθρώπου. Και δεν είναι και τόσο εύκολο να κολλήσεις ringworm έτσι κι αλλιώς, έχω μεγάλη εμπειρία με το θέμα και δεν είναι όλοι οι μύκητες των ζώων μεταδιδόμενοι στον άνθρωπο.Όπως επίσης και η ψώρα από ότι θυμάμαι, ένα πολύ συγκεκριμένο στέλεχος από το ένα από τα δύο είδη σκυλίσιας ψώρας είναι σπανίως μεταδιδόμενη στον άνθρωπο και δη κακό στέλεχος που θα ήταν εμφανέστατο σε σκυλί. Και νισάφι πια που θα φέρναμε τα σκυλιά μας με εκδηλωμένη ψώρα να κυλιστούν γύρω ακόμα και σε μας στις παραλίες. Εχινόκκο φίλοι μου καλοί καλοί μου φίλοι κάθε φορά που κυλιέστε στην άμμο μπορείτε να πάθετε ανεξάρτητα αν έχει πατήσει τετράποδο το πόδι του ποτέ εκεί, μόνο και μόνο από αυτα που μεταφέρουν τα παπούτσια μας. Και πάλι τζακποτ. Τα εμβολιασμένα για εχινόκοκκο σκυλιά μας που θέλουμε να παίρνουμε στις παραλίες βασικά είναι τα μόνα που δεν αποτελούν κίνδυνο για εχινόκοκκο. Τα εμβολιασμένα από όλες τις παρασιτικές νοσους σκυλιά μας γενικά είναι πολύ πιο ασφαλή από αυτά που μεταφέρει ο άνθρωπος, αυτά που εναποθέτει ο άνθρωπος και αυτά που δημιουργεί ο άνθρωπος στις παραλίες. Επίσης έλεος με το κατούρημα στη θάλασσα που παραθέτετε πολλοί σαν επιχείρημα. Εμένα αυτό μου κάνει το λιγότερο από τη σκατοπάνα τη θαμμένη στην παραλία, τα ανθρώπινα σκατά όχι πολύ επιμελλώς κρυμμένα στα βράχια (αλήθεια, έχετε μυρίσει ανθρώπινα σκατά σε αντιδιαστολή με σκυλίσια σκατά σε γρασίδια κτλ? Περάστε από κανα πάρκο που χέζουν τζάνκια. Η μπόχα των ανθρώπινων, τα παράσιτα που κουβαλάνε, είναι βουνό μπροστά στα σκυλίσια εμβολιασμένων ζώων), οι γόπες που δε μαζεύετε (για την ιστορία καπνίζω μανιωδώς και δεν έχω αφήσει ποτέ γόπα γύρω μου φεύγοντας), τα πεταμένα περιτυλίγματα, μπουκάλια, καρπουζόφλουδα που σαπίζουν γύρω σας και δε μαζεύετε ποτέ (και άντε τα οργανικά σκουπίδια οκ, δίπλα σου είναι ο κάδος ρε μπόχαλε, μάζεψε το κωλοφραπεδοπότηρό σου) με ενοχλούν πολύ περισσότερο από το κατούρημα στη θάλασσα. Αν η μόνη επαφή που είχατε με σκυλιά ήταν αδέσποτα αφρόντιστα στο έλεος του Θεού στα χωριά σας να σας ενημερώσω ότι τα σπιτίσια σκυλιά είναι εμβολιασμένα με ένα τόνο φάρμακα για όλες τις πιθανές αρρώστιες, πολύ περισσότερο από ότι θα εμβολιαστείτε ποτέ εσείς στις ζωές σας. Τα παράσιτα και οι ασθένεις που κουβαλάμε οι άνθρωποι είναι πολύ πιο επικίνδυνα προς μετάδοση μεταξύ μας στις παραλίες παρά η μετάδοση ασθενειών από το σκύλο προς τον άνθρωπο. Και επειδή ατυχήματα συμβαίνουν, όπως διάρροια, που δεν είναι καθόλου ευχάριστα ούτε για μας ως σκυλοιδιοκτήτες, και επειδή και τα σκυλιά δεν αντέχουν τις υψηλές θερμοκρασίες των ωρών αιχμής που είναι πίτα οι παραλίες, έτσι κι αλλιώς προσέχουμε να πηγαίνουμε μόνο πολύ νωρίς το πρωί ή πολύ αργά το βράδυ που έτσι κι αλλιώς θα έχει ελάχιστο κόσμο. Αλλά να δεις το σκυλί μου 100 μέτρα μακριά και να ξινίσεις ότι θα κολλήσεις τα μύρια όσα, ε, σόρρυ, έχεις iq ραδικιού. Παρεμπιπτόντως, πολύ σωστός ο φίλος που λέει ότι πρέπει να σεβόμαστε και τους ανθρώπους με φοβίες (όχι μικροβιοφοβίες, αυτοί γενικά έχουν θέμα) προς τα σκυλιά και κυρίως ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ (και αν μπορούμε αποφεύγουμε με μεγάλη βόλτα πιο πριν) τα περιττώματα των σκύλων μας. Μην κάνετε ότι δε θέλετε να κάνουν σε σας.
