Με τσίγκλισε τίγκα το σχόλιο του Λάμπρου και θέλω να "καταθέσω" κι εγώ κάποια πράγματα για τη σαπίλα του ρεμουλοπρωταθλητισμού (και στην Ελλάδα και παντού θεωρώ ότι γίνονται αυτά). Πέρασα και εγώ από πρωταθλητισμό κολύμβηση, μέχρι την ηλικία των 15, σε ομάδα "συνονόματη" αυτής που αναφέρει ο Λάμπρος (όποιος πέρασε έστω και λίγο απ' το χώρο γνωρίζει πολύ καλά τι λέω... και για την ομάδα και για τον πρόεδρό της...) και βίωσα ακριβώς αυτά που περιγράφει ο άνθρωπος!!!: στις προπονήσεις να σκίζω, να περνάω μέχρι και αγόρια μεγαλύτερά μου και να πηγαίνω στους αγώνες και να μην μπορώ, όχι απλώς να ρίξω τους χρόνους μου, αλλά - ακριβώς! όπως το αναφέρεις, φίλτατε Λάμπρο - να με περνάνε σα σταματημένη. Να μας φέρνουν γιατρούς και φαρμακο-αυτούς με βαλιτσάκια, να μας χώνουν για εξετάσεις στα γνωστά δωματιάκια του ΟΑΚΑ και να μας λένε ότι "ξέρετε... παιδάκια... με την προπόνηση απλώς δε γίνεται κανείς πρωταθλητής (Τ' ΑΚΟΥΤΕ;;;)... Θα σας δώσουμε κάποια μπουκαλάκια...." και πάει κλαίγοντας...Προπονητές που σου έλεγαν να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο στις προπονήσεις (πρωινές-βραδινές, τα γνωστά...) και ν' αφήσεις το διάβασμα... ΓΙ' ΑΥΤΟ, ΑΛΛΩΣΤΕ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΡΙΑ! Γιατί τι παραπάνω μπορεί να θελήσει ο άνθρωπος από ένα ΤΕΦΑΑ;;; Γιατί αν το παιδί (και τον κάθε άνθρωπο) δε φροντίσεις να το διατηρήσεις βόδι για χρόνια... πώς θα το καθίσεις να το μπουκώσεις με μαλακοφιλοδοξία και μαγικά χαπάκια;;; Πώς θα πείσεις ένα κοριτσάκι 12 χρονών ότι του κάνει ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ! ΚΑΛΟ να πέφτει σε πισίνα παγωμένη Φλεβάρη μήνα με περίοδο;;;;Πέρασα από πολλά αθλήματα κι είδαν πολλά τα μάτια μου: ομάδες Γ' Κατηγορίας γυναικείου πόλο να τραπεζώνουν διαιτητές για να τους κάνουν "χαρούλες" στο Πανελλήνιο το καλοκαίρι, προπονητές να ρίχνουν στην πισίνα κοπέλες με φοβερή αιμορραγία λόγω περιόδου και να τις βρίζουν και χυδαιότατα, παιδιά να τρώνε κολυμβητικές σανίδες στο κεφάλι, "τεχνικούς συμβούλους" να μαθαίνουν στους αθλητές πώς να σπάνε τα δάχτυλα των αντιπάλων σε παιχνίδι "κάτω απ' το νερό" και πάει κλαίγοντας.Μην πιάσω τα σχολικά πρωταθλήματα... θα γελάσει κάθε πικραμένος! Συμφωνίες κάτω απ' το τραπέζι με τους Διευθυντές των σχολείων για "σικέ" αγώνες μπάσκετ, ντόπες μέχρι δακρύων..., δελτία εξωσχολικών και δε συμμαζεύεται...Γονείς που πλήρωσαν πρωταθλητές ΤΟΥ ΜΠΑΝΤΜΙΝΤΟΝ (είναι να τραβάς τα βυζιά σου!) για να παίξουν μεικτό/διπλό με τους γιόκες/κόρες τους προκειμένου να πάρουν τα μόρια για να μπουν στις Σχολές! Που όχι ότι δε θα 'μπαιναν ούτως ή άλλως σε ΑΕΙ... αλλά θέλαμε και Μηχανολόγους! Θέλαμε και Νομική! Θέλαμε και Αθήνα!..Αθλητές μπάντμιντον που πάνε σε αφρικανικά πρωταθλήματα (άμα σας λέω γελάνε κι οι αρκούδες...) των οποίων οι ομοσπονδίες είναι για κλάματα (εννοείται)... και "στήνουν" αγώνες σε σελίδες ιντερνετικού στοιχηματισμού για πολλάάάά χιλιάρικα...Έχω ιστορίες μπόλικες για όποιον ορέγεται.Όσο για την ιστορία με τα μόρια... ΕΔΩ! κι αν γελάνε! Άτομα που δύο χρόνια δεν είχαν δει καν το εξώφυλλο της Φυσικής Κατεύθυνσης, βόδια από φάτσα και μόνο να τα έκοβες..., να μπαίνουν ΑΝΕΥ Η/Μ ΕΜΠ επειδή κάνανε θαλάσσιο σκι! Της αλληνής ο πατέρας πήγε και λάδωσε την Ομοσπονδία χόκευ επί χόρτου για να βγάλει δελτίο η κόρη του σε μια μέρα και να μπει να παίξει στον τελικό 1' πριν τη λήξη να πάρει τα μόρια να μπει Ιατρική. Μιλάμε για μεγάλα καραγκιοζιλίκια, έτσι;; Αν η πολιτεία ήθελε να τιμήσει και να στηρίξει εμπράγματα τους πρωταθλητές θα τους έχτιζε υποδομές. Κι όχι πισίνες με ζαμπόνια και τυράκια στον πάτο, χόρτο στα πλακάκια και αποδυτήρια που έχουν να απολυμανθούν από 15ετία και πάνω. Τον άριστο μαθητή δεν τον τιμά κανείς με εισιτήρια διαρκείας για το μπάσκετ..., τον πρωταθλητή γιατί πρέπει να τον τιμά με τζάμπα είσοδο στο Πανεπιστήμιο;;Για τους γονείς..., μην την ανοίξουμε καν αυτήν την κουβέντα. Τραβάτε να δείτε τι γίνεται στις κερκίδες του πιο άγνωστου αθλήματος που μπορεί να υπάρχει σε τοπικό πρωτάθλημα. Βόδια, ταγάρια, ανεγκέφαλοι, αρούγκανοι.