Η απολογία του Κωστόπουλου on air (27/11/13):http://www.youtube.com/watch?v=5YKVq-tmGxo Όχι ότι συμφωνώ μαζί του, αλλά όποιος θέλει τον ακούει:Κάποια στιγμή λέει πως τα χρέη για τα οποία τον συλλάβανε δεν είναι ακριβώς του δημοσίου -εκείνα έχουν μπεί σε ρύθμιση- αλλά κάποιων τρίτων (ιδιωτών), οι οποίοι παραχώρησαν τα χρέη του Κωστόπουλου απέναντι τους στην εφορία. Άρα; Άρα είναι πια χρέη προς το δημόσιο. Τέλος! Παιδιά ειλικρινά, για όσους γνωρίζουν, ο άνθρωπος εκτός από τους απλήρωτους υπαλλήλους του, έχει φεσώσει πολύ κόσμο. Εξωτερικούς συνεργάτες και προμηθευτές.Προσωπικά δεν τον λυπάμαι και δεν τον συμμερίζομαι καθόλου. Είχε προνοήσει και έχει κάνει γερές καβάτζες. Τον Φεβρουάριο του 2012 ο Γιάννης Αγγελάκας έγραψε ένα κείμενο-απάντηση στην “απολογία” του Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της IMAKO. Το κείμενο έχει ως εξής:“Διαβάζοντας την επιστολή απάντηση απολογία του κυρίου Πέτρου Κωστόπουλου για το κλείσιμο της ΙΜΑΚΟ έκανα μερικές σκέψεις ψύχραιμες χωρίς ίχνος χαιρεκακίας , μερικές στιγμές μάλιστα ένοιωσα μια βαθειά θλίψη για τις στενοχώριες τις έννοιες και τα δυσβάσταχτα βάσανα που περνά κάποιος άνθρωπος που υπήρξε μέχρι πρότινος ο γκουρού της ανεμελιάς και της ελαφράδας για ένα μεγάλο κομμάτι της νεοελληνικής μας κοινωνίας.Ωστόσο η έκπληξη ή η αποκορύφωση αν θέλετε της κατάθλιψης που τραγικά διαπερνά όλο το κείμενο έρχεται τη τελευταία στιγμή στο τελευταίο υστερόγραφο: ”ΥΓ.4: Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε…”Δεν λέω , μπορεί και να’ ναι ηρωικό να βλέπεις τον καπετάνιο να βουλιάζει με το πλοίο του, μέσα στα τοξικά απόβλητα που ο ίδιος δημιουργούσε όλα αυτά τα χρόνια, φωνασκώντας ‘δεν μετανιώνω’, αλλά πείτε μου αν υπάρχει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος και ευαίσθητος Έλληνας που να μη γνωρίζει έστω και εκ τω υστέρων ότι το εν λόγω απόφθεγμα υπήρξε ένα από τα βασικά συνθήματα με τα οποία η πασοκική πανούκλα έπεσε πάνω στη παραζαλισμένη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία τότε στα μέσα της δεκαετίας 80 για να αποπλανήσει και να μυήσει σχεδόν τους πάντες δεξιούς αριστερούς στις ιερές αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού, του τομαρισμού, της απενοχοποίησης του κυνηγιού του κέρδους και της εφήμερης δόξας και να μας βάλει όλους να τρέχουμε κακόγουστοι χωρίς μνήμη λαχανιασμένοι και χαζοχαρούμενοι προς τον όλεθρο. Κρίμα που 60 χρόνια ζωής δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα ίχνος γνώσης μέσα στην ύπαρξη του κυρίου Κωστόπουλου.Του αφιερώνω ένα τετράστιχο που σε κάποιους θα θυμίσει κάτι:Η ζωή είναι μεγάληκι αν την κάνεις καρναβάλιΘα’ρθει η ώρα να χτυπήσειςτο ξερό σου (τ’αδειανό σου;) το κεφάλι”