Το να πλήττεις απλώς, είναι το λιγότερο. Το να μην αντέχεις είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι κάποια στιγμή, και για να πω την αλήθεια κάτι τέτοιο περίμενα να διαβάσω από τον τίτλο της εξομολόγησής σου... πάλι καλά.
Αλλά εδώ που τα λέμε, μιας και σου αρέσει πολύ το επάγγελμά σου και δε θέλεις να το αλλάξεις, λογικά δε θα πρέπει να κάνει την πόλη μας και τόσο "κόλαση" για σένα.
Σε πολλές δουλειές έχουν κάπως ξυπνήσει πλέον και σε παίρνουν ή σε πηγαίνουν να δουλέψεις κάπου κοντά στην περιοχή σου.
Είχα φίλο που δούλευε σε εργοστάσιο, καθημερινό ωράριο 10 - 18. Συσκεύαζε κούτες. Για να πάει με το φτηνό του αμάξι κάθε μέρα, έπρεπε να κάνει δρομολόγιο από Ηλιούπολη που έμενε ως το ποτάμι (Κηφισός) που ήταν η δουλειά, σχεδόν τουλάχιστο μία ώρα δρόμο επιπλέον με την κίνηση. Κάθε μέρα, σε ψοφόκρυο και λιοπύρι · αλλά δεν ήξερε να κάνει κάτι άλλο. Και δεν του άρεσε η δουλειά καθόλου...
... Αυτό λέω "κόλαση" εγώ.