Αφενός από τον τρόπο που μας τα γράφεις δε φαίνεται να έχει λήξει για σένα αυτή η ιστορία, γιατί κατά βάθος ακόμα σε "καίει" που σε διαχώρισε από τους άλλους φίλους του. Αφετέρου φαίνεται αυτή η συνθήκη που προέκυψε, δηλαδή ο θάνατος των γονέων, να σου "ξύπνησε" κάποιο ηθικό χρέος απέναντι του. Φυσικά και δεν είναι απαραίτητο να τον στηρίξεις, αλλά αν έτσι νιώθεις μπορείς κάλλιστα να το κάνεις. Αν όχι, θα τον βρει το δρόμο του και μόνος.