Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της θα είναι αν νιώσει ωραία μέσα της. Είναι αδύνατον να νιώθει κάποιος χαρά όταν μαστιγώνει τόσο πολύ τον εαυτό του. Εάν λειτουργήσει μόνο με ψυχρή πειθαρχία "πρέπει να είμαι ανοιχτή , να μιλάω σε κόσμο κλπ'' θα πηγαίνει να ανοίγεται και να μιλάει σε όποιον να ναι και θα καταλήξει με αρνητικές εμπειρίες που θα χειροτερέψουν το ήδη υπάρχον τραύμα. Γιατί δεν έχει νόημα απλά να μιλάς αλλά και με τι mood πηγαίνεις μπροστά στους άλλους..γιατί αυτό θα λάβεις πίσω συνήθως. Επίσης η ντροπή δεν είναι κακό στοιχείο χαρακτήρα, είναι συναίσθημα που χρειάζεται αγάπη για να μετακινηθεί. Κάποιοι άνθρωποι μας βρίσκουν απίστευτα ενδιαφέροντες , άλλοι απίστευτα βαρετούς, άλλοι ανοιχτούς άλλοι κλειστούς και αυτό που λέω είναι να βρει άτομα που θα της καθρεφτίζουν την ομορφιά της και όχι να της ιντριγκάρουν άσχημα συναισθήματα όλη την ώρα...γιατί νομίζω ότι μόνο με τους 2ους έχει συναναστραφεί.