Σε νιώθω απίστευτα.. και εγώ ετσι είμαι εδώ και 2 χρόνια δυστυχώς..δεν βρίσκω πουθενά χαρά και ενδιαφέρον..υπάρχει μονίμως μια θλίψη μέσα μου η οποία με καταστρέφει μέρα με την μέρα..το χειρότερο όμως είναι που πρόσφατα γνώρισα εναν ανθρώπο τον οποίο ερωτεύτηκα τρελά και όταν ήμουν μαζί του ένιωθα πιο καλά από ποτέ ήμουν πραγματικά χαρούμενη για πρώτη φορά..και έκανα το λάθος και έχτιζα όνειρα με αυτόν τον άνθρωπο είχα τυφλωθεί από τον έρωτα και πίστευα οτι θα ήμαστε μαζί..ήμουν πραγματικά τόσο πολύ ευτυχισμένη δίπλα του..είχα τόσες ελπίδες..τόσα όνειρα..σαν άγγελος ήρθε στον δρόμο μου και με έβγαλε από την θλίψη μου με ένα του άγγιγμα, με ένα του φιλί, με μια αγκαλιά..!! Δυστυχώς όμως με απογοήτευσε τόσο πολύ..που εύχομαι να μην τον είχα γνωρίσει ποτέ..δεν ξέρω τι είναι χειρότερο..εκεί που πας να είσαι ευτυχισμένη τσουππ επανέρχεσαι στην πραγματικότητα και απογοητεύεσαι πιο πολύ από ποτέ..