Καλέ μου Νικόλα, η απάντηση (ΚΑΙ στο δικό σου πρόβλημα) είναι: ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ. Αν δεν μπορείς να το δουλέψεις μόνο σου, ζήτησε βοήθεια από ειδικό. Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν μεγάλα σημάδια "αναμνηστικά" από τροχαία ή επεμβάσεις που και μια χαρά σχέσεις έχουν και δεν ντρέπονται για τα σημάδια τους, Μερικοί ίσα ίσα τα κουβαλάνε σαν παράσημα. Ενδεικτικά να σου πω ότι γνωρίζω κοπέλα που λόγω εγχείρησης έχει μια βαθιά μακριά ουλή στην περιοχή της κοιλιάς. Έχει κάνει τατουάζ τριγύρω πράγμα που δείχνει την ουλή πιο έντονη και το γνώριζε αυτό από την αρχή. Στη θάλασσα φοράει μπικίνι δεν την κρύβει και έχει κάνει ένα σωρό γνωστούς επειδή τη ρωτάνε συχνά και πιάνει την κουβέντα με πολύ κόσμο.Της αρέσει κιόλας να μιλάει γιαυτό νοιώθει ξεχωριστή και ηρωίδα όπως λέει (: Γνωρίζω και έναν νεαρό άντρα που έχει λόγω πολλαπλών επεμβάσεων μια τεράστια βαθιά ουλή που ξεκινάει ψηλά (μόνο με ζιβάγκο δεν φαίνεται, τόσο ψηλά) και φτάνει μέχρι πιο κάτω από τον αφαλό. Δεν ήταν πάντα άνετος, όταν όμως έγινε στο μυαλό του το κλικ και σταμάτησε να επιλέγει τα ρούχα του με βάση αν φαίνεται ή όχι το σημάδι, άλλαξαν όλα. Πλέον περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή να μας αναγγείλει τον γάμο του με την αγαπημένη του που είναι δυο χρόνια μαζί (: Βλέπεις λοιπόν ότι δεν είσαι ο μόνος, ο καθένας το χειρίζεται διαφορετικά πρέπει κι εσύ να βρεις τον δικό σου τρόπο. Υπάρχουν άπειρες απαράδεκτες ανθρώπινες συμπεριφορές, πάντα θα υπάρχουν απαράδεκτοι άνθρωποι. Μου άφησες όμως την εντύπωση ότι αφήνεις πολύ χώρο, κανένα μπινελίκι έχεις ρίξει ποτέ; Κάτι μου λέει πως όχι. Επίσης, όσοι συνηθίζουν να ρίχνουν μπινελίκα φαίνονται και δεν γίνονται εύκολα στόχος.Θα μου επιτρέψεις να πω και κάτι άλλο. Η φοιτήτρια που αναφέρεις είναι άξεστη, συμφωνούμε. Μήπως όμως εννοούσε περισσότερο λέγοντας "θέματα" τον τρόπο που αντιμετωπίζεις εσύ ο ίδιος την κατάσταση, και όχι την κατάσταση καθαυτή; Είμαι σίγουρη ότι έχεις δώσει μυθικές διαστάσεις στο "πρόβλημά σου", και αν πατήσεις στα πόδια σου και νοιώσεις σίγουρος για τον εαυτό σου θα αναθεματίζεις τον χρόνο που άφησες να περάσει με το να στενοχωριέσαι. Να κάνεις το βήμα και να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό, μην περιμένεις άλλο. Δεν χρειάζεσαι την αποδοχή όλου του κόσμου για να νοιώσεις καλά. Κανείς μας δεν την έχει και ούτε την χρειάζεται. Πρώτα και πάνω από όλα έχεις ανάγκη να αποδεχτείς εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου και να σταματήσεις να βλέπεις το σημάδι σου σαν εμπόδιο στις σχέσεις με τους άλλους. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι χωρίς σημάδια που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Καταλαβαίνεις τι λέω;Υ.Γ.: Ξέρω ότι δεν είναι το ίδιο, αλλά κάποτε έτρωγα με παρέα σε κάποιο μαγαζί κι ένα παιδάκι από μια άλλη παρέα ανέβηκε στην καρέκλα του και με έδειξε λέγοντας δυνατά δείχνοντάς με: "Τι έχει στα μούτρα της αυτή η γυναίκα; Είναι βρώμικη δεν πλύθηκε!". Εννοούσε τις φακίδες μου, ήταν περισσότερες και πιο έντονες από το κανονικό τους γιατί είχα καθίσει κάτω από τον μεσογειακό ήλιο. Έτρωγε και είχε λερωθεί στο πρόσωπο, οπότε του φώναξα: "Εσύ κοίτα τα δικά σου μούτρα και μετά να μιλάς!". Χα χα χα χα χα χα το τέρας δεν πτοήθηκε καθόλου και ήρθε κοντά μου να δει τι δεν πάει καλά με την μούρη μου.(:Ο αυτοσαρκασμός, το χιούμορ είναι εργαλεία που μας βοηθάνε ακόμη και όταν τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από την περίπτωση που περιγράφω παραπάνω. Και σίγουρα ελπίζω να σου έφτιαξα λίγο την διάθεση (:
