Ο συγχωρεμένος ο μπαμπάς μου ήταν το ακριβώς αντίθετο. Άκουγε τους πάντες και πολλές φορές ενώ δεν έφταιγε σε κάτι, ένιωθε ενοχικά και ζητούσε συγγνώμη. Αχ η ψυχούλα μου...