ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσο σκέφτομαι ποσο ασχημα μου φέρθηκε, εκείνος που υποτίθεται ότι με αγαπούσε, ποσο τιποτενια με έκανε να νιώσω, μειώνοντας με και αφήνοντας με μόνη σε δύσκολες καταστάσεις νευριάζω, με εμένα. Με εμένα, γιατί ακόμα με ποναει, έχω ένα κενό μέσα μου και έχει περάσει καιρός.. νιώθω ότι μου έχει αφήσει ψυχολογικό τραύμα όλο αυτό.. πέρασα πολυ ασχημα, πήρα χάπια για την υγεία μου, δεν μπορούσα να κοιμηθώ, πήγα σε ψυχολόγο. Όλη την μερα έκλαιγα και ρωτουσα γιατί μου το έκανε αυτό.. μέχρι που κάποια μερα κατάλαβα πως δεν υπάρχει απάντηση. Έτσι άρχισα να τρέχω σε ψυχολόγους μέχρι να γεμίσει αυτό το κενό μέσα μου.. γιατί ένα κενό νιώθω, σαν να πήρε όλη τη ζωντάνια μου και τα θετικά μου στοιχεία και να έφυγε.. δεν με αναγνωρίζω, δεν ειμαι εγώ, και έχω να ομολογήσω ότι είναι το χειρότερο συναίσθημα.