Στην αρχή, στη μέση, στο τέλος της ταινίας ο θίασος θυμάται χορεύοντας τη χαρισματική δασκάλα του· και είχα την αίσθηση πως μπροστά μου έβλεπα παιδιά που έχασαν τη μάνα τους. Βουβά πρόσωπα στο κάδρο της οθόνης μας μιλούν σαν να σκέφτονται, σκηνές χορού, σκηνές κίνησης που σε κάνουν να ξεχνάς το σώμα που κινείται και ν’ αφήνεσαι στην πρωτόγονη ευγλωττία του· πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τη ζωή και το έργο της Pina Bausch; Η τρισδιάστατη προσέγγιση δίνει στην ταινία ένα εφέ θεάτρου, ωστόσο τα γυαλιά σε παραπέμπουν σε κάτι τεχνικό που σε απομακρύνει από το πάλκο.
Διάφορα /
Pina Bausch
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Οικογενειακή τραγωδία στα Τρίκαλα: Στο διπλανό δωμάτιο βρίσκονταν άλλα δύο αδέρφια
Ο καβγάς που πάγωσε τον Λευκό Οίκο: «Ο Μπεσέντ είπε τον Μασκ 'απατεώνα' κι αυτός τον χτύπησε»
Ισραήλ: Εντολή στον στρατό να εμποδιστεί το «Madleen» - «Δεν θα φτάσετε στη Γάζα»
Σάλος στη Γερμανία: Για πάνω από 14 χρόνια νάρκωνε και βίαζε τη γυναίκα του
Εννέα γυναίκες κατά του Τζάρεντ Λέτο - Κατηγορείται ακόμα και για σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκων
σχόλια