Στην αρχή, στη μέση, στο τέλος της ταινίας ο θίασος θυμάται χορεύοντας τη χαρισματική δασκάλα του· και είχα την αίσθηση πως μπροστά μου έβλεπα παιδιά που έχασαν τη μάνα τους. Βουβά πρόσωπα στο κάδρο της οθόνης μας μιλούν σαν να σκέφτονται, σκηνές χορού, σκηνές κίνησης που σε κάνουν να ξεχνάς το σώμα που κινείται και ν’ αφήνεσαι στην πρωτόγονη ευγλωττία του· πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τη ζωή και το έργο της Pina Bausch; Η τρισδιάστατη προσέγγιση δίνει στην ταινία ένα εφέ θεάτρου, ωστόσο τα γυαλιά σε παραπέμπουν σε κάτι τεχνικό που σε απομακρύνει από το πάλκο.
Διάφορα /
Pina Bausch
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
«Εξωφρενικές οι τιμές»: Dua Lipa, Coldplay κι άλλοι καλλιτέχνες ζητούν πλαφόν στη μεταπώληση εισιτηρίων
Στο στόχαστρο των ΗΠΑ η Antifa: Ποιες δύο ελληνικές οργανώσεις χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές
Καρκίνος του εντέρου σε νεότερες ηλικίες: Nέα μελέτη εξετάζει τον ρόλο της διατροφής
Τι συμβαίνει στο BBC: Πώς ένα εσωτερικό έγγραφο άνοιξε τον ασκό του Αιόλου
Νέα συντριβή τουρκικού αεροσκάφους – Νεκρός ο πιλότος
σχόλια