πεταλούδες στο στομάχι

 H ΄Ολια Λαζαρίδου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.

Δουλεύει στο θέατρο σαν ηθοποιός.

Aυτό είναι το βιογραφικό στο αυτί του πρώτου της βιβλίου.

( H Καρδιά και ο Χωρίς Καρδιά & Οι κυρίες του μυαλού ,

Εστία, 2006) .

Ζει και δουλεύει.

Δε χρειάζεται τίποτε άλλο-τα υπόλοιπα τα ξέρεις ή δεν τα ξέρεις.

Ποιήματα που επιλέγουν την ελαφρότητα για να αντέξουν το βάρος των λέξεων και των νοημάτων. Σα να τα ψιθυρίζει ένα παιδί-ένα παιδί που πρόλαβε,όμως, να λυπηθεί και να πονέσει. Αλλά παραμένει παιδί,θα είναι παιδί για πολλά χρόνια ακόμη. Και θα σκαρώνει ρίμες και θα είναι άτακτο και θα μισεί τα μαθηματικά.

Γιατί η ΄Ολια Λαζαρίδου γνωρίζει καλά και τη γλώσσα και τη χώρα των λυπημένων παιδιών.

Γιατί η ΄Ολια Λαζαρίδου ξέρει καλά από κρυψώνες και κρυφές στοές- ήμουν κι εγώ πουλί /μα μου'φυγε το λι, απολογείται μετανιωμένος ο Χωρίς Καρδιά .

Κι αυτή ως Καρδιά του ψιθυρίζει παρηγοριές και ποιήματα-πεταλούδες στο στομάχι.

 ...as meat loves salt

          H KΑΡΔΙΑ

      Κουβαλάω πολλά
      ελαφριά και βαριά
στις πολλές μου κρυψώνες
   στις κρυφές μου στοές
   που φυσάνε τυφώνες
    που ανθούν ανεμώνες
     ό,τι θες ψάξε βρες

     Κουβαλάω μια πόρτα
       ελαφριά και βαριά
  που ανοίγει από μέσα
    κι απ'έξω σκαλώνει
κι αν τη σπρώξεις κλειδώνει
  κι άντε βρες τα κλειδιά!

(Μπαίνει ο Χωρίς Καρδιά)

        Ο ΧΩΡΙΣ 
Είσαι αυτό που μου λείπει
  και ν' αποκτήσω ποθώ
δεν θέλω άλλο να τρέχω
   μάθε με ν' αγαπώ.

Δρόμους περπάτησα πολλούς
    όμως τι να τους κάνω
    μου έλειπε το βασικό
   τ' αλάτι από το φαγητό!

Έλα στην αγκαλιά μου,
    γέμισε το κενό
και την τρυπίτσα που έχω
     εδώ,εδώ,εδώ.
(Δείχνει το σημείο της καρδιάς)

        Η ΚΑΡΔΙΑ
Θυμάσαι που σου'λεγα ''φεύγω''
       και δε με κράτησες;
Θυμάσαι ''πονάω''σου 'λεγα
    και με τραυμάτισες; (....)

       O ΧΩΡΙΣ

   (Στριμωγμένος)

΄Ητανε οι περιστάσεις...
Το ξύπνημα το πρωινό
του βίου μας οι φάσεις

...as meat loves salt
.......................................

        Η ΚΑΡΔΙΑ
Η δουλειά μου είναι μία.
  Δεν μπορώ Γεωμετρία,
  Άλγεβρα και τα λοιπά.
  Δεν μπορώ το ένα δύο,
  θέλω ένα κι ένα εφτά.
Θέλω τρία να μου δίνεις
να σου δίνω χιλιαεφτά!

Δεν θέλω υποτείνουσες
   χάρακες και διαβήτες,

σκυλάκια φέρε μου,γατιά

με ροδαλές τις μύτες!

Αρνάκια φέρε μου,παπιά

κάτω τα μαθηματικά!
.......................................

 ...as meat loves salt

      Ο ΧΩΡΙΣ 
Δεν ήμουν πάντα έτσι
   ήμουν κι εγώ πουλί
 μα μου'φυγε το λι. (....)

..............................................

           Η ΚΑΡΔΙΑ
Τα κορίτσια και τ' αγόρια
παν'μαζί , πάνε και χώρια.
Τι παράξενος πλανήτης...
μας το είπε κι ο Ελύτης(...)

......Oh what crazy things I say,

I always knew there would be no tomorrow

and oh my everything has stopped

and  in the end my heart is full of sorrow.....

- κι όλα απ' την αρχή,

κι όλα μέσα σε μια υπέροχη αρχή χωρίς τέλος.