Παρασκευή και 13

Η Παρασκευή και 13 του μηνός, δημιουργεί σε μεγάλο μέρος των ανθρώπων έναν παθολογικό, παράλογο φόβο.

Άραγε από πότε η Παρασκευή και 13, άρχισε να θεωρείται μια τόσο γρουσούζικη μέρα;

Ο ιδρυτής του Κέντρου Διαχείρισης Άγχους και Ινστιτούτου Φοβίας στη Βόρεια Καρολίνα, Ντόναλντ Ντόσεϊ,  εντοπίζει την απαρχή του φόβου για τον αριθμό 13, σε έναν νορβηγικό μύθο για τους 12 θεούς που παρέθεταν γεύμα στην Βαλχάλλα, τον παράδεισο τους. Εκεί εμφανίστηκε απρόσκλητος και ο 13ος καλεσμένος, ο κακόβουλος θεός Λόκι. Η παρουσία του Λόκι υποκίνησε τον τραυματισμό της θεάς Μπάλντερ, η οποία αντιπροσώπευε την χαρά και την ευχαρίστηση, από τον Χόντερ, τον θεό του σκότους. Η θεά Μπαλντερ λοιπόν σύμφωνα με τον κ.Ντόσεϊ, πέθανε και η Γη βυθίστηκε στο σκοτάδι. Ήταν λοιπόν μια κακή μέρα και όλη η πλάση θρηνούσε. Από τότε ο αριθμός 13 θεωρήθηκε δυσοίωνος.

Υπάρχει όμως και μια βιβλική αναφορά στον αριθμό 13. Ο Ιούδας, που πρόδωσε τον Ιησού Χριστό, ήταν ο 13ος συνδαιτυμόνας του Μυστικού Δείπνου. Επίσης στην αρχαία Ρώμη, οι μάγισσες συγκεντρώνοντας σε ομάδες των 12 καθώς η 13η θεωρούνταν ότι ήταν ο διάβολος.

Κάποια στοιχεία που δείχνουν πως ο αριθμός 13 θεωρείται ακόμα και σήμερα γρουσούζικος, είναι πως πάνω από το 80% των ουρανοξυστών, δεν έχει 13ο όροφο, τα  αεροδρόμια συνήθως  δεν έχουν 13η πύλη, τα νοσοκομεία και τα ξενοδοχεία δεν έχουν δωμάτια με αριθμό 13, στην Φλωρεντία στην αριθμοδότηση των δρόμων, τα σπίτια ανάμεσα στο 12 και το 14, έχουν τον αριθμό 12,5 και άλλα.

Γιατί όμως συγκεκριμένα η μέρα Παρασκευή συνδυασμένη με τον αριθμό 13 δημιουργεί τέτοια φοβία;

Η Παρασκευή, είναι η ημέρα που σταυρώθηκε ο Χριστός. Επίσης μελετητές της Βίβλου υποστηρίζουν ότι η Εύα έδωσε στον Αδάμ τον απαγορευμένο καρπό, ημέρα Παρασκευή. Τέλος, υπάρχει η άποψη που θέλει τον Άβελ να δολοφονεί τον Κάιν, Παρασκευή και 13.

''Η Παρασκευή και 13'' είναι τελικά φοβία ή φόβος;

Η επικεφαλής Ψυχιατρικής στο Γενικό Νοσοκομείο «Ben Taub» και καθηγήτρια Ψυχιατρικής και Οικογενειακής Κοινωνικής Ιατρικής στο Κολέγιο Ιατρικής «Baylor» των ΗΠΑ, Δρ Μπρίττα Οστερμάγιερ,  υπογραμμίζει πως: «Είναι στη φύση μας να κάνουμε ότι κάνουν και οι άλλοι άνθρωποι στο στενό μας περιβάλλον. Αν δούμε κάποιον να ανησυχεί για συγκεκριμένα γεγονότα, τότε τείνουμε να ανησυχούμε κι εμείς».

Η φυσιολογική αντίδραση σε ένα πραγματικό κίνδυνο είναι ο φόβος, ενώ η φοβία είναι μια μορφή αγχώδους διαταραχής, όπου το επηρεαζόμενο άτομα εκδηλώνει έντονο και παράλογο φόβο για κάτι που στην ουσία δεν ενέχει απολύτως κανένα κίνδυνο. 

Πιο συγκεκριμένα η Δρ Οστερμάγιερ αναφέρει: «Η φοβία είναι μια ψυχική διαταραχή που προκαλεί έντονο άγχος και δυσφορία στο άτομο. Παρεμβαίνει σημαντικά στην ζωή του, ενώ διαταράσσει τις καθημερινές του δραστηριότητες», ενώ προσθέτει: «Η θεραπεία της φοβίας μπορεί να περιλαμβάνει την συμπεριφορική θεραπεία, η οποία συνεπάγεται την συστηματική από-ευαισθητοποίηση. Κατά την θεραπεία, οι ασθενείς, σταδιακά μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τους φόβους τους, μέχρι τελικά να εξαφανιστεί το άγχος».

Ο κ.Ντόσεϊ ιδρυτής του Κέντρου Διαχείρισης Άγχους και Ινστιτούτου Φοβίας στη Βόρεια Καρολίνα αναφέρει: «Υπολογίζουμε απώλειες εισοδήματος 800 ή και 900 εκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο μόνο τη συγκεκριμένη ημέρα, επειδή οι πάσχοντες από αυτή την φοβία της Παρασκευής και 13, αρνούνται να μπουν στο αεροπλάνο ή να πάνε στη δουλειά τους», ενώ προσθέτει πως το πρόβλημα αφορά 17 με 21 εκατομμύρια άτομα στις ΗΠΑ.

Υπάρχει τρόπος να ξεπεραστεί αυτή η φοβία;

Ο κ.Ντόσεϊ συμβουλεύει τους πάσχοντες να ακολουθήσουν μια πρακτική θεραπεία, αυτή της θετικής σκέψη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αυτό που αισθάνεσαι και σκέφτεσαι είναι αυτό που πράττεις. Και οι πράξεις σου, τελικά είσαι εσύ». Αυτό βέβαια απαιτεί δουλειά σε προσωπικό επίπεδο και καλό έλεγχο της σκέψης.

Τέλος ο Δρ Γουάισμαν  δίνει με την σειρά του την δική του συμβουλή. «Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν την ικανότητα να φτιάξουν μόνοι τους, την τύχη τους. Και πρέπει να επικεντρωθούν στο να γίνουν τυχεροί. Αρκεί να βλέπουν την θετική πλευρά της ζωής, να θυμούνται όμορφα πράγματα και κυρίως να έχουν πάντα τον έλεγχο των καταστάσεων».