Μόλις μου είπαν πως οι συνεντεύξεις για την ταινία "Οι Διακοπές του Μικρού Νικόλα" θα γίνουν στην πισίνα Μολιτόρ, στο Παρίσι, το όνομα μου έλεγε κάτι αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ τι ακριβώς.
Και όταν το επανέλαβα μερικές φορές, μπαμ, μου ήρθε: είναι το πλήρες όνομα του Ινδού Π, από τη Ζωή του Π, την ταινία του Ανγκ Λι βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα, γιατί ο θείος έπαιρνε τα μπάνια του εκεί, και ως δεινός κολυμβητής, είχε σώσει τον πιτσιρικά, σε μια από τις αρχικές σκηνές, όπου συνδέεται το υγρό στοιχείο με την τραγική, και λυτρωτική περιπέτεια που θα ακολουθούσε στον ωκεανό.
Λόγω λοιπόν του καλοκαιρινού θέματος του δεύτερου επεισοδίου της σειράς του Μικρού Νικόλα, κουβαληθήκαμε όλοι στην άκρη του Παρισιού, κοντά στο Ρολάν Γκαρός και το Δάσος της Βουλόνης, για να συναντήσουμε τον νέου Νικόλα, τον αναμενόμενα πολύ χαριτωμένο Ματεό Μπουασολιέ, που μου ζήτησε συγγνώμη γιατί νόμιζε πως ήμουν Άγγλος και μου είπε πως θα μας σκίσουν στο Μουντιάλ.
Όπως μου είπε η πρωταγωνίστρια Βαλερί Λεμερσιέ, που υποδύεται και πάλι τη μάνα, "τον προηγούμενο τον διώξαμε, γιατί ψήλωσε, έβγαλε τρίχες και σπυράκια".
Επίσης, χάρηκα γιατί είδα την ταινία σε μια από τις παλιές μονές αίθουσες του Παρισιού, το Club 13, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα, και το οποίο, όπως και το ιστορικό Macmahon, δεν ανήκει πλέον στο εμπορικό κύκλωμα εκμετάλλευσης, αλλά είναι ιδιοκτησία του σκηνοθέτη Κλοντ Λελούς ("Ένας Άνδρας, Μια Γυναίκα") και νοικιάζεται κατά βούληση, όταν δεν χρησιμοποιείται από τον ίδιο. Οι δερμάτινες, εντελώς 70ς πολυθρόνες-καναπέδες, είναι ένα όνειρο- δεν έχω ξεκουραστεί περισσότερο παρακολουθώντας ταινία, ακόμη και σε σπίτι. Αν δεν ήταν γρήγορος και σχεδόν καρτουνίστικος ο Νικόλας, θα είχα αποκοιμηθεί στα σίγουρα.
Η ταινία θα βγει, φυσιολογικά, αρχές Ιουλίου στην Γαλλία, αλλά σε μας, ελλείψει κοινού το καλοκαίρι, θα παιχθεί από τη νέα σχολική σεζόν. Στη Γαλλία, όπως στις ΗΠΑ, οι καλά ριζωμένες συνήθειες δεν γνωρίζουν εποχές και φεγγάρια.
σχόλια