Η σημασία της τέχνης στη ζωή μας...

Τέχνη σημαίνει λύτρωση γιατί μας αποδεσμεύει απο τα υλικά προβλήματα. Τέχνη σημαίνει ανάγλυφη εικόνα της πραγματικότητας γιατί αγγίζει την ουσία των πραγμάτων, εκφράζει τα ανέκφραστα, τις ανησυχίες της εποχής της. Η τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της έχει τεράστια σημασία τόσο για το άτομο, όσο και για το κοινωνικό σύνολο. Αυτογνωσία, κριτική, αυτοέλεγχος, αυτοπειθαρχεία,  ηθική ανάταση, αλήθεια, χαρά, συναίσθημα, αυτοέκφραση, φαντασία, κριτική σκέψη, ισορροπία, πάλη αντιθέσεων...είναι στοιχεία αναπόσπαστα σε κάθε δημιουργό. Οι καλλιτέχνες, ευαίσθητοι δέκτες των μηνυμάτων της εποχής τους, εκφράζουν και μορφοποιούν το βάθος, την ουσία των πραγμάτων και έπειτα εκπέμπουν πάλι στο κοινωνικό σύνολο. Οι δέκτες γίνονται κοινωνοί αγωνιών, ελπίδων, οραμάτων. Ζουν όσα δεν μπόρεσαν να ζήσουν, λένε όσα ήταν αδύνατον να πουν, το εσύ και το εγώ συγχωνεύονται σε χρώματα, λέξεις, νότες.. Γίνονται και οι ίδιοι δημιουργοί γιατί χάρη στην πολυσημία και την αμφισημία της τέχνης ανοίγονται διάπλατα οι δρόμοι για την προσωπική πια ερμηνεία του έργου τέχνης. Για να επιτευχθεί όμως κάτι τέτοιο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πολιτιστική υποδομή : μουσεία, πινακοθήκες, εκδόσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις.. Η λέξη ''αριστούργημα'' δε μας αναγκάζει να υποκλιθούμε σε κανένα έργο τέχνης, αν δεν έχουμε αισθανθεί και κατανοήσει τις συνιστώσες του αριστουργήματος.  Η τέχνη δεν μαθαίνεται, ούτε επιβάλλεται, αλλά ανακαλύπτεται. Είναι απαραίτητη προκειμένου οι άνθρωποι να αποκτήσουν ευαισθησίες και κριτική ικανότητα ώστε να αντιμετωπίζουν με πιθανότητες επιτυχίας τα απειράριθμα προβλήματα του πολιτισμού μας. Ένα έργο τέχνης βοηθά  τον απλό άνθρωπο να νιώσει συγκινήσεις, τον θέλγει  και τον κάνει πλουσιότερο σε εμπειρία ζωής, τον ευγενίζει.. Είναι αδύνατο να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο αν στηρίξουμε τα πάντα στην επιστήμη και την τεχνολογία, αν αντί για ανθρώπους επιμένουμε  να κατασκευάζουμε στα σχολεία μας τεχνοκράτες.  Δυσάρεστο φαινόμενο της εποχής είναι η κατανάλωση και στην τέχνη, λατρεύοντας ό,τι είναι ακριβό, ό,τι πολυδιαφημίζεται και ό,τι είναι επώνυμο. Εμπορευματοποιούμενη η τέχνη γίνεται σύμβολο κοινωνικής αναγνώρισης και επίδειξης, όχι επικοινωνία και παιδεία. Είναι απαραίτητος ο απεγκλωβισμός της απο την ύλη και το χρήμα αλλά και  η αντίδραση σε κάθε προσπάθεια εκχυδαϊσμού και γελοιοποίησής της.