Βράβευση της Μπιενάλε της Αθήνας από το European Cultural Foundation
η Ξένια Καλπατσόγλου και ο Poka-Yio μαζί στα δύσκολα αλλά και στις επιτυχίες
"Η Σελάνα έχει γράψει το πρώτο άρθρο για την εικαστική ομάδα μας Σώμα Πολιτικό, ακριβώς 20 χρόνια πριν. Δεν έχει περάσει ο χρόνος από πάνω της, δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ήρθε στο Βέλγιο παρότι μητέρα δυο πολύ μικρών παιδιών. Πόσα έχουν συμβεί μέσα σε αυτά τα χρόνια. Μου θυμίζει στην κουβέντα μας τη νεανική καλλιτεχνική μας έπαρση. Τη θυμάμαι. Αυτή η αφέλεια οδήγησε στη βίαιη ματαίωση και μετά στη συνειδητοποίηση πως ότι περιμένουμε να υπάρχει, πρέπει να το δημιουργήσουμε."
Poka Yio
"Εικαστικές ιστορίες που μιλούν για την κορεσμένη και κουρασμένη αισθητική, ιστορίες που μισούν τα happy endings και δεν αρχίζουν με το "μια φορά κι έναν καιρό", ιστορίες γραμμένες από το "Σώμα Πολιτικό".
'Ενα σώμα με έξι κεφάλια : ο Βαγγέλης Βλάχος, η Εύα Βρετζάκη, ο Γιάννης Γρηγοριάδης, Ο Πολύδωρος Καρυοφύλλης (Poka Yio), η Σοφία Κασμάογλου και ο Πάνος Λιβέρης. Σωκρατικοί καλλιτέχνες που πιστεύουν στο διάλογο και την επικοινωνία. Σημειολόγοι της κοινωνίας, που δημιουργούν ένα νέο τρόπο απεικονιστικής σκέψης, χωρίς να απορρίπτουν τον παλιό. 'Εξι νέοι καλλιτέχνες που σνομπάρουν την αντίληψη του μανιφέστου : "Σώμα Πολιτικό".
Ο ελληνικός καλλιτεχνικός χώρος, γι' αυτούς, είναι ένα αυτοαναφορικό σύστημα. Η στάση που τηρούν προς τους άλλους 'Ελληνες καλλιτέχνες
είναι αδιάφορη. "Δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα", είναι η εξήγηση που δίνουν. Πιστεύουν πως τα έργα των καταξιωμένων Ελλήνων δημιουργών μένουν αμετακίνητα, ή απλώς μεταφέρονται. "Ο ελληνικός χώρος έχει να προτείνει παγιωμένες προτάσεις. Τα έργα τους απλώς μεταφέρονται. Δεν υπάρχει εξέλιξη". Οι φιλοδοξίες τους γι' αυτόν τον λόγο στρέφονται προς το εξωτερικό (ήδη από το 1994 έχουν συμμετάσχει σε πέντε ομαδικές διεθνείς εκθέσεις." (...)
Σελάνα Βροντή (περιοδικό 01, τέυχος 19, Ιούλιος 1995)
Βραβείο - σωτηρία για την Μπιενάλε
Από την Σελάνα Βροντή στην Καθημερινή (04.04.2015)
"Την περασμένη Τρίτη επέστρεψα στη βελγική πρωτεύουσα μουδιασμένη, καθώς μέσα στο μυαλό στριφογύριζε μόνο μία σκέψη: θα υπάρχει αύριο η Ευρωπαϊκή Ενωση; Ο λόγος του ταξιδιού μου όμως ήταν αρκετός για να γεμίσω ξανά ελπίδα. Επρόκειτο για την 7η τελετή βράβευσης του ECF Princess Margriet Award, ενός βραβείου που απονέμει κάθε χρόνο σε αξιόλογους καλλιτέχνες ή πολιτιστικούς φορείς το European Cultural Foundation, ένα δραστήριο πολιτιστικό ίδρυμα με έδρα το Αμστερνταμ. Φετινοί νικητές ήταν η Μπιενάλε της Αθήνας –την οποία διευθύνουν ο Poka-Yio και η Ξένια Καλπατσόγλου– και το Visual Culture Research Center, μια θαρραλέα κολεκτίβα από το Κίεβο που επιδίδεται σε καλλιτεχνικό ακτιβισμό. O κάθε ένας έλαβε το έπαθλο των 25.000 ευρώ.
Δεν είχα ξανακούσει για το ECF. Διαβάζοντας γι' αυτό πληροφορήθηκα ότι όχι μόνο δημιούργησε το πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών Erasmus (το 1987) αλλά και μέσα από μια σειρά δράσεων, όπως το βραβείο, αγωνίζεται συστηματικά για μια ανοιχτή, δημοκρατική Ευρώπη, χρησιμοποιώντας ως εργαλεία την κουλτούρα και την τέχνη. Οικοδέσποινα της βραδιάς ήταν η διευθύντρια του ECF, Κάθριν Γουότσον, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε η πρόεδρος του ιδρύματος, πριγκίπισσα Laurentien. Ανάμεσα στους 350 καλεσμένους ήταν μέλη της βασιλικής οικογένειας της Ολλανδίας και του Βελγίου. Σπέσιαλ γκεστ ήταν ο Frans Timmermans, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος έβγαλε έναν θερμό λόγο για το πώς μπορεί ο πολιτισμός να ενισχύσει τη σταθερότητα στη Γηραιά Ηπειρο. «Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την Ευρώπη σήμερα είναι ότι όλοι είμαστε καλοί στο να μιλάμε, αλλά όχι στο να ακούμε», είπε." (...)
"Δεν είχαμε ιδέα ότι είχαμε επιλεγεί. Δυστυχώς, στην Ελλάδα έχουμε δεχτεί μεγάλη αρνητική κριτική, ειδικά για την τελευταία μας διοργάνωση, το Agora. Αν δεν ερχόταν η συνεργασία με την Documenta και αυτό το βραβείο, μπορεί και να μη συνεχίζαμε", αποκαλύπτει ο Poka-Yio."
σχόλια