*UPDATE:
Ο Morrissey έχει πει πολλές φορές ότι θα προτιμούσε να φάει τους ίδιους του τους όρχεις, παρά να επανενώσει όλους τους Smiths. Επίσης έχει πει ότι δεν αποκλείει το να ξαναέπαιζε κάποτε με τον Johhny Marr.
Ε, λοιπόν: μόλις έδωσε μια συνέντευξη στην Herald Sun, όπου λέει επί λέξει:
the agents for Coachella offered a 100-per-cent vegetarian event for the following year if I would agree to headline with Johnny Marr as the Smiths. Fascinatingly they made it clear that they would 'not require' the Smiths' bass player or drummer ... which I thought certainly said something.
("οι διοργανωτές του φεστιβάλ Coachella μου πρότειναν ένα 100% χορτοφαγικό event για του χρόνου, αν δεχτώ να παίξω (ως το βασικό όνομα) μαζί με τον Johnny Marr, υπό το όνομα The Smiths. Είναι συναρπαστικό ότι ξεκαθάρισαν πως "δεν θα υπήρχε απαίτηση" να συμμετέχουν ο μπασίστας ή ο ντράμερ των Smiths, το οποίο νομίζω ότι σίγουρα λέει κάτι...")
Κάτι λέει, αλλά τι; Είναι στ' αλήθεια η πρώτη, πρώτη, πρώτη φορά που δεν αποκλείει κατηγορηματικά επανεμφάνιση των Smiths. Μάλλον το αντίθετο! Σε διάφορα δημοψηφίσματα έχουν βγει το Νο1 συγκρότημα που θα έπρεπε να επανενωθεί, και στ' αλήθεια κανείς δε νοιάζεται για τον μπασίστα ή τον ντράμερ τους.
Μακάρι ο Morrissey κι ο Marr -25 χρόνια μετά τον τελευταίο τους δίσκο-, να ξαναβρεθούν, έστω και για λίγο, ξανά μαζί...
Την περασμένη Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από την κυκλοφορία του Strangeways, Here We Come. Του δίσκου που κυκλοφόρησε το 1987 και έβαλε τέλος στην καριέρα ενός από τα σημαντικότερα και επιδραστικότερα συγκροτήματα της ποπ-ροκ μουσικής, των Smiths.
Είχα μάθει τους Smiths ένα χρόνο πριν από το φίλο μου τον Μπάμπη, που υπήρξε μέντορας στη μουσική μου μετάβαση από τους Duran-Duran και τους Culture Club σε πιο ψαγμένα και σκοτεινά ακούσματα.
Γνωριζόμασταν από μικροί, καθώς τα σπίτια μας στη Χαλκιδική ήταν πολύ κοντά. Ζούσε σε διαφορετική πόλη αλλά τα καλοκαίρια τα περνούσαμε στο δωμάτιό του ακούγοντας μουσική. Με περνούσε μερικά χρόνια και τον θαύμαζα σαν να ήταν ο μεγάλος αδελφός που ποτέ δεν είχα.
Θυμάμαι που σημείωνα τα συγκροτήματα που ακούγαμε και όταν γύρναγα Θεσσαλονίκη έτρεχα στα δισκάδικα της πόλης και ξόδευα το χαρτζιλίκι μου αγοράζοντας άλμπουμ σε κασέτες, αφού ακόμα πικάπ δεν είχα.
Έτσι λοιπόν μια φθινοπωρινή μέρα του 1987, πήγα στο πατάρι του Stereodisc με μισή καρδιά, γιατί ήξερα ότι οι Smiths είχαν διαλυθεί, να αγοράσω το τελευταίο άλμπουμ του γκρουπ που μαζί με τους Cure και τους Siouxsie and the Banshees στιγμάτισαν ανεπανόρθωτα την εφηβεία μου.
Το μόνο τραγούδι του δίσκου που είχα ακούσει ως τότε ήταν το Girlfriend in a Coma, και για πρώτη φορά τολμώ να ομολογήσω ότι το βρήκα πολύ απλοϊκό και θεωρώ ότι είναι από τα πιο αδύναμα κομμάτια των Smiths. Είχα λοιπόν μεγάλη αγωνία μήπως και το τελευταίο άλμπουμ του αγαπημένου μου συγκροτήματος δεν ήταν και τόσο καλό.
Ευτυχώς διαψεύστηκαν οι φόβοι μου. Το άλμπουμ ήταν γεμάτο διαμάντια. Mουσικά και στιχουργικά. Όπως το A Rush and a Push and the Land Is Ours με τον καταπληκτικό στίχο: Oh, but don't mention love I'd hate the pain of the strain all over again, το I Started Something I Couldn't Finish, το Stop Me If You Think You've Heard This One Before, το πανέξυπνο Paint a Vulgar Picture, το Unhappy Birthday που για κάποια καλοκαίρια μετά, με την Κατερίνα και την Φένια το πηγαίναμε σε κασέτα στην τοπική ντίσκο Αφροδίτη στη Χαλκιδική για να το βάλει στα γενέθλια της πρώτης, και τέλος το αριστουργηματικό Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me που ούτε και εγώ ξέρω πόσες φορές έχω κλάψει ακούγοντας το.
Πέντε μήνες αργότερα, μια καινούργια καριέρα θα άρχιζε. Σε πείσμα όλων αυτών που έλεγαν ότι δεν θα καταφέρει τίποτα χωρίς τον Johnny Marr, ο Morrissey κυκλοφορεί το πρώτο σινγκλ Suedehead και ένα μήνα αργότερα το υπέροχο άλμπουμ Viva Hate.
Trivia1: Στο εξώφυλλο του Strangeways, Here We Come είναι ο ηθοποιός Richard Davalos. Ο Morrissey ήθελε να χρησιμοποιήσει για εξώφυλλο ένα καρέ με τον Harvey Keitel από την πρώτη ταινία του Martin Scorsese Who's That Knocking at My Door, αλλά ο Keitel αρνήθηκε.
Trivia2: Το πιάνο που ακούγεται στο Death of a Disco Dancer: είναι η μία και μοναδική φορά που ο Morrissey έπαιξε κάποιο όργανο σε τραγούδι των Smiths.
Trivia3: Το βίντεοκλίπ για τα Stop Me If You Think You've Heard This One Before και I Started Something I Couldn't Finish είναι το ίδιο. Η δισκογραφική εταιρία σκόπευε να κυκλοφορήσει σε σινγκλ το πρώτο κι έτσι έφτιαξε το βίντεοκλιπ με τους ποδηλάτες σωσίες του Morrissey.
Τότε όμως στη Μεγάλη Βρετανία έγινε το περίφημο μακελειό του Hungerford (ένας 27χρονος οπλισμένος με δύο όπλα σκότωσε 16 άτομα και τραυμάτισε σχεδόν άλλους τόσους – και μετά αυτοκτόνησε).
Και επειδή το Stop Me... περιλάμβανε τον στίχο “plan a mass murder” και απαγορεύτηκε απ' το ραδιόφωνο του BBC, η εταιρία αποφάσισε να το βγάλει μόνο στον υπόλοιπο κόσμο – στην Βρετανία βγήκε λοιπόν το I Started Something..., που “κληρονόμησε” το βίντεοκλιπ του Stop Me...
Trivia4: Οι πιο ενδιαφέρουσες διασκευές στο Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me.
#####
σχόλια