"Εδώ ο κόσμος πεινάει και εσύ ταΐζεις τα παλιόσκυλα..."

"Εδώ ο κόσμος πεινάει και εσύ ταΐζεις τα παλιόσκυλα..." Facebook Twitter
61
Αν πάρεις δέκα σκυλιά και πας και τ' αφήσεις σ' έναν αγριότοπο, σε μια ερημιά απ' όπου δεν περνάει ψυχή ζώσα, τα σκυλιά αυτά μέσα σε λίγες εβδομάδες θα ξαναγίνουν λύκοι...

Ζυράννα Ζατέλη - Και με το φως του λύκου επανέρχονται

Φυσικά η Ζυράννα Ζατέλη χρησιμοποιεί ως μεταφορά τη φύση του σκύλου για να ξεμπροστιάσει την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Όσο και αν προσπαθήσεις, ο σκύλος, λύκος δε ξαναγίνεται. Ο βιασμός της φύσης ενός είδους, έτσι ώστε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του ανθρώπου ήταν τέτοιος που ουσιαστικά μετέτρεψε ένα ζώο σε πολυεργαλείο. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε εξημέρωση. Χαράχτηκε τόσο βαθιά στο dna του, τον βάφτισε καλύτερο φίλο του ανθρώπου αλλά ανήμπορο να αντεπεξέλθει μόνος του.

Αυτό ήθελα να εξηγήσω στην κυρία που με κοφτό ύφος και μια απέχθεια με στόχευε χθες. Με πέτυχε να διαπράττω έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και εν μέσω Χριστουγέννων δεν μπόρεσε να αντισταθεί και να μην με μαλώσει που ήμουν εκτός εορταστικού κλίματος.

Όταν με πέτυχε στις 3 το βράδυ να δίνω μια ολόκληρη λουκανικόπιτα στον αγαπημένο μου αδέσποτο της πλατείας, σταμάτησε δίπλα μου, ανασήκωσε το φρύδι και με τα χείλη σφιχτά μου είπε (όχι όσο δυνατά θα ήθελε νομίζω): " Παιδί μου εδώ ο κόσμος πεινάει και εσύ ταΐζεις τα παλιόσκυλα..."

Ώσπου να γυρίσω για να δω ποιος με είχε κεραυνοβολήσει, είχε ήδη φτάσει δίπλα μου, με κοίταζε με αποτροπιασμό αλλά και καμάρι που είχε πει κάτι τόσο επιτυχημένο και δεν νομίζω ότι πρόλαβε να δει το σαστισμένο μου ύφος. Δεν μου έδωσε καν την ευκαιρία να της απαντήσω. Που ήξερε η κυρία τι κάνω εγώ για εκείνους που πεινάνε και από που και ως που...;

 

Να ξέρεις πάντως πως αυτός που θα στη πει για τη φροντίδα ενός ζώου που βρίσκεται στο δρόμο, μάλλον αδιαφορεί πλήρως και για τον άστεγο και τον πεινασμένο. Νομίζω πως τα κίνητρα του δεν είναι ανθρωπιστικά αλλά έχουν να κάνουν με εικόνες που τον ενοχλούν και τον χαλάνε αισθητικά.

 

Noμίζω θα μας έπαιρνε ώρες αν ξεκινάγαμε εκέινη τη στιγμή τη συζήτηση. Οπότε της εξηγούμαι από εδώ και νομίζω πως θα πιάσει καλύτερα τόπο. Το έργο αυτό το έχω ξαναδεί και αναγκαστικά επαναλαμβάνομαι. 

Σε μία χώρα που ιστορικά μέχρι πριν λίγες δεκαετίες o σκύλος ήταν τσοπάνης, η εξέλιξη της σχέσης μας με το ζώο ήταν πολύπαθη και συχνά αστεία. Ο σκύλος τσοπάνης, με τη βοήθεια της τηλεόρασης στις αρχές της δεκαετίας του 80, έγινε πιο δημοφιλής και αγαπητός. Μεγάλες στιγμές τότε για τα απανταχού κόλεϊ που κατέκλυσαν τα ελληνικά νοικοκυριά. Ναι,τη Λάση εννοώ. Έτσι έγινε γνωστή η συγκεκριμένη ράτσα και ήταν αδύνατο να εξηγήσεις τότε σε κάποιον επίδοξο αγοραστή πως "το Λάση" που πήρε είναι κάτι άλλο από αυτό που βλέπει στις ταινίες. Δεν πηδάει στα ποτάμια να σε σώσει, δεν σου δίνει το φιλί της ζωής, δεν σβήνει φωτιές και δεν σου φέρνει τις παντόφλες όταν γυρνάς σπίτι.

Αργότερα, και ενώ ο Έλληνας άρχισε να φλερτάρει με έννοιες όπως το status και το lifestyle, η μόδα πήρε αμπάριζα και τα σκυλιά. Ντόπερμαν και Ροτβάιλερ παντού. Σε εξώφυλλα περιοδικών, σε πασαρέλες, στο Κολωνάκι και σε όλη την επικράτεια. Σταδιακά τα "μουράτα" άρχισαν να χάνουν τη δημοφιλία τους από άλλες εξωτικές ράτσες που δεινοπάθησαν σε χέρια ιδιοκτητών και σε συνθήκες διόλου ιδανικές. Χάσκι και ελκηθρόσκυλα έλιωναν κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο. Βελγικά λυκόσκυλα στριμώχτηκαν σε δυαράκια. Κανισάκια και πεκινουά μπήκαν σε τσάντες Louis και έγιναν αξεσουάρ για μαντάμ και λολίτες. Τα σκυλιά πουλάγανε. Είχαν γίνει must και είχαν τρυπώσει για τα καλά στην ελληνική οικογένεια.

Και ύστερα ήρθε η κρίση...

Άνθρωποι χάσανε τις δουλειές τους. Πεινάσαν. Καταστράφήκαν. Μαζί με αυτούς, ήταν λογικό να τη πληρώσουν και τα ζώα. Σωστό; Λάθος; Λογικό; Αναμενόμενο; Δεν ξέρω.

Ξέρω πως πρόσφατα, βρέθηκα πάλι να απολογούμαι που έχω σκύλο και δεν τον παρατάω στο δρόμο και που έδωσα λουκανικόπιτα στον Μπρούνο, τη στιγμή που πεινάνε άνθρωποι, συνάνθρωποί μου.

Όντως ο σκύλος κοστίζει και καμιά φορά τα έξοδα είναι πολύ μεγάλα. Πράγματι δίπλα μου πεινάει κόσμος και αδυνατεί να δώσει ένα ποτήρι γάλα στα παιδιά του αλλά αν πρόκειται να μπούμε σε τέτοιες διαδικασίες σύγκρισης φοβάμαι πως θα βρεθούμε σε ένα πολύ κυνικό και ισοπεδωτικό αδιέξοδο.

Χιλιάδες σκυλιά αμολήθηκαν στους δρόμους με ένα νέο ισχυρό άλλοθι: Στην κρίση δε μας νοιάζουν τα ζώα.

Το κακό είναι πως όχι μόνο τα αδέσποτα πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς τρομαχτικούς, αλλά πως γίνανε ακόμη πιο μισητά και απεχθή από ποτέ. Η τόσο in και trendy φιλοζωία έγινε περίγελος. Ο σκύλος που περιφέρεται στο δρόμο πεινασμένος και τρομαγμένος είναι κάτι το φυσικό. Αυτή είναι η θέση του ζώου και αυτό είναι το περισσότερο που του αξίζει. Οι κλωτσιές έγιναν ακόμη πιο συχνές και οι φόλες επίσης. Τα στατιστικά για τη χώρα μας και τα ζώα είναι αποκαρδιωτικά. Βέβαια δε χρειάζεται να δεις στατιστικές αν απλά κάνεις μια βόλτα στη πόλη ή πας σε ένα δημοτικό κυνοκομείο. Τότε καταλαβαίνεις πως Ευρώπη μας νοιάζει να είμαστε μόνο στο όνομα και το νόμισμα. Ο πολιτισμός ενός λαού καθρεφτίζεται και στο πως συμπεριφέρεται στα ζώα και όσο χιλιοπαιγμένο και αν ακούγεται αυτό το κλισέ είναι η αλήθεια μιας χώρας που εξακολουθεί να έχει κυρίες με γούνες που σου την λένε γιατί φροντίζεις ένα αδέσποτο ζώο, κυνηγούς που πυροβολούν αδιακρίτως και παράνομα θηράματα, γείτονες που πετάνε κουτάβια στα σκουπίδια και πιτσιρικάδες που πειραματίζονται με τις επτά ζωές της γάτας.

Να ξέρεις πάντως πως αυτός που θα στη πει για τη φροντίδα ενός ζώου που βρίσκεται στο δρόμο, μάλλον αδιαφορεί πλήρως και για τον άστεγο και τον πεινασμένο. Νομίζω πως τα κίνητρα του δεν είναι ανθρωπιστικά αλλά έχουν να κάνουν με εικόνες που τον ενοχλούν και τον χαλάνε αισθητικά. 

Σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη εποχή να κάνεις μαθήματα φιλοζωίας στους ανθρώπους αλλά τουλάχιστον ας έχουμε κατά νου τα βασικά. Μη το πάρεις σπίτι σου αν δεν είσαι αποφασισμένος. Αν τελικά το πάρεις απόφαση, διάλεξε κάποιο από τα χιλιάδες παρατημένα στα κυνοκομεία και τους δρόμους. Όταν το πάρεις, ανέλαβε τις ευθύνες σου. Αν φτάσεις να μην μπορείς να το συντηρήσεις, κάνε κάτι να μη βρεθεί στο δρόμο. Τέλος, όταν το βρεις στο δρόμο, δεν είσαι υποχρεωμένος να το φροντίσεις αλλά τουλάχιστον μη το κλωτσήσεις. Δεν σου φταίει το ζώο. Αν σου δείχνει δόντια, είναι γιατί εσύ το έμαθες έτσι.

Και επίσης έχε κατά νου ό,τι η ιστορία έχει δείξει πως όταν αρχίζουν οι διωγμοί των ζώων, πλησιάζουν και αυτοί των ανθρώπων.

Ελλάδα
61

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Ουτε με την κυρια θα συμφωνησω,αλλα ουτε κ με τους ασχολουμενους σε μεγαλο βαθμο με τα αδεσποτα με απειρες κοινοποιησεις μεσω φβ "βοηθηστε" κ "ψυχουλα μου".Η βοηθεια σε ενα ζωο ειναι πρακτικη.πας πετας ενα κοκκαλο κ εκανες την φιλανθρωπια (φιλοζωια) σου.Η βοηθεια σε εναν ανθρωπο οικογενεια κλπ σπανιζει.Ποτε ειδατε τελευταια φορα ομαδα στα σοσιαλ για εναν απλο φτωχο?μηπως δεν ειναι τρεντυ?μηπως δεν αποφερει αρκετους ποντους ανθρωπιας?Γιατι κακα τα ψεμματα με 20% επισημη ανεργια οι επιλογες εργασιας δεν ειναι κ πολυ "επιλογες".
Ανέκαθεν έπαιζε αυτό το πρόστυχο κλισέ εδώ. Και για όλα τα θέματα "πολυτελείας" υποτίθεται, όχι μόνο για τα ζωάκια. Τον καιρό που όλοι τρώγαν του σκασμού, πάλι το αντεπιχείρημα για οτιδήποτε εκτός μάσας ήταν "εδώ οι άνθρωπποι πεινάνε κι εσύ μιλάς για αισθητική" π.χ. ή για καθαριότητα ή για καλλωπισμό ή για δέντρα ή για αναπαλαιώσεις κτιρίων ή... Πόσο μάλλον για τα δύσμοιρα ζώα στη χώρα της καφρίλας. Βρήκαν οι κάφροι πάτημα την κρίση για όλα. Ακόμα και για το θέμα των αστέγων ας πούμε που κάποιοι κόπτονται για τον "ανθρωπο", δεν αντιλαμβάνονται άλλη ανάγκη του "ανθρώπου" πλην της κοιλιάς. Αν πεις ότι οι άστεγοι θα έπρεπε τουλάχιστον να έχουν πεντακάθαρες γωνιές, ρούχα, σκεπάσματα, λουτρά, πλυντήρια, κλπ, αν όχι καταλύμματα, θα έπρεπε οι Δήμοι να κάνουν το παν και για τέτοια ζητήματα, η κλασική απάντηση είναι: Οι άνθρωποι πεινάνε, πολυτέλειες θα κοιτάμε; Αμ δεν είναι πολυτέλεια, είναι πρώτη ανάγκη, είναι πιο απαραίτητο απ' το οξυγόνο να ζει κανείς σαν άνθρωπος. Αλλά εδώ φυσικά έγινε μόδα να κρεμάνε φαγητό για τους άστεγους στους χολεριασμένους κάδους σκουπιδιών! Δεν νοιάζονται καν για τον "ανθρωπο", δικαιολογία είναι. Καφρίλα και αποανθρωποποίηση. Και κοιλιοδουλία. Μην ξεχνάμε κι αυτό. Όσο για την κυρία, ένα ανεγκέφαλο φερέφωνο. Αυτά έμαθε απ' τον περίγυρο, αυτά επαναλαμβάνει. Αν της ζητήσεις να υποστηρίξει με επιχειρήματα την μπαρούφα της θα σε κοιτάει σαν ηλίθια και στο τέλος απλά θα σε βρίσει. Όμως ισχύει απόλυτα ότι ο πολιτισμός μιας χώρας κρίνεται από την αντιμετώπιση ανυπεράσπσιτων πλασμάτων. Με πρώτα τα παιδιά και τα ζωάκια. Μη σου πω και τα φυτά... Πάντως όχι από τη μασαμπούκα. Άντε γιατί παραχρησιμοποιήθηκε η πείνα. Να πάνε να ζητήσουν λογαριασμό από τους Τομπούλογλου, τους Γιάννους, τους Καντάδες. Δεν φταίνε ούτε τ' αδέσποτα ούτε αυτοί που τα ταϊζουνε σώζοντας την τιμή του υπόλοιπου πληθυσμού.
αν εχεις αποφαγια,και σου περισευουν μερικα χρηματα,για να αγοραζεις (φθηνες) κονσερβες,γιατι να μην το κανεις?για τους αστεγους υπαρχουν τα σισιτια των εκκλησιων,για τα καημενα τα ζωακια,δεν υπαρχει τιποτα.
Αν συμφωνούμε με το όρο βιασμό, τότε προφανώς δεχόμαστε, τον ίδιο όρο για οποιαδήποτε αλληλεπίδραση του ανθρώπου με τη φύση. Βιασμός μπορεί να θεωρείτε και το μπολιασμα των αγριογκορτσιων και η μετατροπή τους σε φυτά που παράγουν ωραιους, μεγάλους και γλυκους καρπούς . Το ίδιο ισχύει και για το καλαμπόκι, για παράδειγμα, το οποίο, ως μη ενδημικό στην Ευρώπη, έχει τόσους οικολογικους ανταγωνιστές, ώστε να είναι αδύνατη η επιβίωσή του, χωρίς την ανθρώπινη επίβλεψη και φροντίδα. (Το καημενο το εκμεταλλεύονται ).Και πάλι, αν δεχθουμε τον όρο βιασμό, και όχι μόνο για το λυκο-σκυλο, θα πρέπει να παραδεχθουμε πως, ακόμη και μετά από ενα βιασμό, μπορούν να προκύψουν θαυμαστά αποτελέσματα.Αποτελέσματα, για τα οποία ο άνθρωπος είναι πλήρως υπεύθυνος. Υπεύθυνος για την ύπαρξη, την εκμετάλλευση και διατήρηση και ευζωια τους. Συγκεκριμένα για τους σκύλους, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία αυτού του υπεροχου ζώου (στην αρχαία ελληνική γλώσσα το όνομά του σήμαινει, αυτός που κυοφορει ον ). Άρα, και σε αυτό είμαι απόλυτος, είναι και, συνολικά σαν είδος, υπολογος και κατηγορούμενος, για οποιοδήποτε σκύλο, που κυκλοφορεί αδεσποτος, πεινασμενος, ή και δεσποζομενος, και αυτό είναι πολύ χειρότερο, και ταλαιπωρημενος και κακοποιημενος. Είμαστε όλοι υπολογοι για τον ένα σκύλο αδεσποτο , που είδα προχθες στο δρομο. Τον δημιουργησαμε 18000 χρόνια πριν, τον εκμεταλλευτηκαμε στο έπακρο και όταν κάποια στιγμή, δεν μας είναι τόσο απαραίτητος ή δεν μας πάει αισθητικά, τον εγκαταλειψαμε.
συμφωνω και επαυξανω....και ειπατε πολλα ...οποιος καταλαβαινει η καλυτερα νοιωθει τη σχεση σκυλου-ανθρωπου ειναι ενας απλα καλος ανθρωπος...τιποτα λιγωτερο η περισσοτερο...
Ντροπη νιωθω, που ανηκω στο ιδιο ειδος με τετοιους... ανθρωπους; Αψυχα οντα, που το μονο που ξερουν ειναι να "επιπληττουν" τους πεσαντες σε αμαρτιες, οπως το να ταισουν ενα αβοηθητο πλασμα. Και να τα χτυπουν, να τα αφηνουν στο δρομο, να τα πληγωνουν με οποιοδηποτε τροπο. Αλλα και οσοι το βλεπουν αυτο και δεν κανουν τιποτα. Να ξερουν πως, αν ο η κριση και η ανεχεια αυξηθει, οσοι φερονται ασχημα στα ζωακια, θα αρχισουν να φερονται και στους αλλους ανθρωπους, τους μη εχοντες, τους αστεγους, τους χτυπημενους απο τις ατυχιες. Ο εγωισμος και η μιζερια, ειναι αυτα που τους γεμιζουν περηφανια για τις πραξεις τους. Μιζερια,μικροψυχια,μεγαλομανεια. Αντε κυραδες μου να παρετε κανενα βρακι τωρα στις χριστουγεννιατικες εκπτωσεις, και στο γυρισμο στο σπιτακι σας , ριξτε και καμια πετρα σε κανενα αδεσποτο .Ετσι , για το καλο.
Θυμάμαι στη "Μανα του Σκύλου" του Μάτεσι, έλεγε οτι μια μέρα, μέσα στην Κατοχή, έφυγαν όλα τα ζώα του χωριού. Γατιά, σκυλιά, ο,τι είχε γλιτώσει απο την κατσαρόλα και ξενηστικωνόταν δίπλα απο πεινασμένα παιδιά και φουσκωμένες κοιλιές, όλα μαζί μια μέρα σηκώθηκαν πεινασμένα κι έφυγαν απο το χωριό, παράτησαν τους συντρόφους και τα αφεντικά τους και πήγαν να βρουν μόνα τους την επιβίωση.Θέλω να πω οτι είναι, δυστυχώς, μια παράπλευρη απώλεια. Ένας συμπονετικός άνθρωπος θα δείξει ευαισθησία σε οποιοδήποτε έμβιο ον έχει ανάγκη. Και η πεινα μας κάνει εχθρικούς. Ακόμη κι αν είναι σχετική πείνα. Πείνα για τα λούσα που χάσαμε. Ελπίζω, αν πεινάσω ποτέ, να κρατήσω μαζί μου τα ζώα μου χωρίς φόβο και πάθος.
αν εσύ, και ο οποιοσδήποτε, είσαι εντάξει με τη συνείδηση σου, δεν νομίζω ότι οφείλεις εξηγήσεις σε κανέναν....μας έφαγε αυτό το "τι θα πει ο γείτονας"...στο κάτω κάτω δεν έκανες κάτι ανήθικο, ή παράνομο....ένα πεινασμένο πλάσμα φρόντισες, χωρίς να περιμένεις κάτι σε αντάλλαγμα, και αυτό ποτέ δεν μπορεί να είναι μεμπτό.Υπέροχο το άρθρο, παρεμπιπτόντως...
1 πράγμα ξεχωρίζει τον άνθρωπο απ' τα ζώα η λογική. Και με αυτήν ο άνθρωπος σκοτώνει την φύση, αγνοώντας ίσως πως είναι μέλος αυτής. Η φύση είναι: τα ζώα, τα φυτά, τα δέντρα, τα βουνά, οι θάλασσες όλα αυτά μαζί. Κι εμείς ως άνθρωποι που τα κατέχουμε όλα πιστεύοντας πως μας ανήκουν αποκλειστικά τα "βιάζουμε". Όταν σταματήσει ο άνθρωπος να σκέφτεται μόνο λογικά και εγωιστικά ίσως να σκεφτεί και το αδέσποτο δίπλα του κι όχι απέναντί του. Και στο κάτω κάτω δεν σου ζήτησε το σκυλί ή το γατί να μείνει στο διαμέρισμα μαζί σου, αλλά ένα κομμάτι απ' το καρβέλι που αγόρασες. Απλά ρίξτε ένα κόκκαλο, ένα αποφάγι τι έχετε να χάσετε; Και αφήστε τα ντιμπεϊτ με το αν φταίει ή όχι η κρίση για την αύξηση πληθυσμού των αδέσποτων. Φταίει η νοοτροπία και η λανθασμένη παιδεία! Διαπαιδαγώγηση λείπει απ' αυτό τον πλούσιο τόπο. Και δεν είναι μόνο η κρίση που σας εμποδίζει να ταΐσετε τα αδέσποτα αλλά ο εγωκεντρισμός σας. Θα πάρεις ένα βρώμικο που κάνει ας πούμε 2,5 ευρώ αν δεν φας δηλαδή 1 γραμμάριο θα πάθεις τίποτα; Τα βάζετε με τα καημένα τα ζώα. Στο μόνο που ίσως συμφωνήσω είναι πως ο άνθρωπος έχει ψυχή και τα ζώα όχι, δεν μας εμποδίζει όμως αυτό να τους δείξουμε πόσο καλή ψυχή έχουμε, και εκεί θα δειχθεί η ανωτερότητα του ανθρώπινου είδους.
Κυριε Χαραμή συγχαρητηρια για το αρθρο σας! Συμφωνω κ χαιρομαι που υπαρχουν ακομα ανθρωποι σαν κ εμας!Εχω ομως μια σιβαρη ενσταση να κανω! Αυτη η προταση ειναι ανακριβης κ παραπλανητικη: Χάσκι και ελκηθρόσκυλα έλιωναν κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο. Πηγή: www.lifo.gr Επειδη ειμαι κατοχος Χασκι κ επειδη διαβαζα τουλαχιστον ενα χρονο μεχρι να καταληξω στη ρατσα κ ακομα κ σημερα δεν εχω σταματησει να διαβαζω για τα χαρακτηριστικα τους, η γουνα τους λειτουργει ως μονωτικο για το κρυο οπως ολοι γνωριζουν! Αλλα εχω μια ερωτηση να σας κανω! Υπαρχει περιπτωση μια μονωση να λειτουργει μονο για κρυο η μονο για ζεστη? Οπως λοιπον το διπλο τριχωμα των Χασκι αποθηκευει τον αερα αναμεσα στο δερμα κ την ατμοσφαιρα τον Χειμωνα, ετσι κανει κ το καλοκαιρι.Αν ρωτησετε καποιον ειδικο θα σας πει οτι ενα Ροτβαιλερ π.χ. εχει πολυ μεγαλυτερο προβλημα με τον Ελληνικο ηλιο! Ευχαριστω πολυ!
<---- Ειδικός σε ροτβάιλερΑν και δε γνωρίζω αρκετά πράγματα για χάσκι, ισχύει πως τα ροτ έχουν μεγάλο πρόβλημα το καλοκαίρι. Τόσο λόγω τριχώματος που είναι μαύρο, όσο και λόγω δυσκολίας στην αναπνοή καθώς είναι βραχυκέφαλα.
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο. Εξάλλου υο γεγονός ότι ταΐζεις ή φροντίζεις ένα ζώο δεν σημαίνει αυτόματα ότι δεν θα βοηθούσες έναν άνθρωπο. Γιατί πρέπει να υπάρχει αυτό το δίλημμα; Γιατί να πρέπει να επιλέξουμε τα ζώα ή τους ανθρώπους; Εγώ νιώθω ότι όλα τα αδέσποτα ζώα είναι απλά αποτέλεσμα της αδιαφορίας "ενός" ανθρώπου. Και αυτό και μόνο μου δημιουργεί αισθήματα συμπόνιας και φροντίδας. Είναι απροστατευτα χωρίς εμάς.
Αυτά που προορίζονται για τα αδέσποτα είναι για τα αδέσποτα... κόκκαλα και αποφάγια.. δεν πάει η καρδία σου να τα δώσεις σε άνθρωπο έλεως... αν θέλει κάποιος να δώσει τροφή-νερό στον συνάνθρωπό του που πεινάει να πάει σε ένα φούρνο και να του πάρει μια φρατζόλα ψωμί με 60 λεπτά και ενα μπουκαλάκι νερό ή να υπολογίσει ένα παραπάνω πιάτο στο γεύμα του και να του το πάει ολόκληρο πιάτο όχι αποφάγια ,δεν θα στερήσουμε τα αποφάγια και τις κονσέρβες απο τα αδέσποτα που ένα max 5% των ελλήνων να τα ταίζουνε ενώ το ποσοστό που τα βασανίζουν και άλλες χειρονομίες είναι πραγματικά τεράστειο...
Α μπράβο! Αυτό ακριβώς ήθελα να πω κι εγώ.Φέτος η γέμιση της γαλοπούλας που έφτιαξα απέτυχε παταγωδώς. Στην προσπάθειά μου να τη διορθώσω κάπως έγινε τρισχειρότερη, μύριζε σαν σκυλοτροφή και μου έφερε αναγούλα. Αποφάσισα να τη δώσω στις γάτες τις γειτονιάς που θα την τιμήσουν δεόντως. Ασφαλώς και δε θα την έδινα σε άνθρωπο να τη φάει, θα ήταν προσβολή. Αν έρθει άνθρωπος και μου ζητήσει φαγητό (έχει συμβεί) θα του δώσω κανονικό φαγητό που τρώμε κι εμείς, όχι αυτή την αηδία!Πολλές φορές βράζω κοτόπουλο για σούπα. Τα κόκκαλα και τις πέτσες που ρίχνω στα αδέσποτα θα μπορούσα να τα δώσω σε κάποιον άστεγο; Μην τρελαθούμε!
Υπέροχο άρθρο, να'σαι καλά Θανάση. Όταν νοιώθεις τον πόνο, την πείνα, την δίψα, την ταλαιπωρία ενός άλλου πλάσματος - πραγματικά - μέσα στο πετσί σου γιατι μπορείς να τα φανταστείς σα να τα ζούσες εσύ, θα το νοιώσεις είτε είναι δίποδο είτε τετράποδο, και θα προσπαθήσεις να βοηθήσεις όποιο πλάσμα βρεθεί μπροστά σου όποια στιγμή βρεθεί με ό,τι μέσο έχεις. Και όταν δεν έχεις θα πας σπίτι σου ντροπιασμένος μέχρι την επόμενη φορά που θα έχεις πάλι κάτι να δώσεις με κάποιον τρόπο. Όλα τ'άλλα περί φιλοσοφικών διαχωρισμών και 'ιεράρχισης βάθους και ποιότητας' (!) ενσυναίσθησης, είναι για όσους προφανώς δεν νοιώθουν και πολλά για τα ζωντανά / τη ζωή γύρω τους (ούτε βλέπουν επίπονες πολυπλοκότητες ολόγυρά μας), και αντ'αυτού αναμασάνε λεκτικά την όποια πλασματική και επίκτητη ηθικολογία έχουν μάθει να παπαγαλίζουν.
Τα ζωα δεν εχουν συνειδηση κι οτι γινεται γινεται εν αγνοια τους.Οι καλοι οι αμερικανοι(οι παλιοι Ευρωπαιοι δηλ μη ξεχνιομαστε) τσακισανε μια ολοκληρη ηπειρο για να πανε να μεινουν εκει και να βρουν νεα μεταλευματα κλπ κλπ. Τοσα ζωακια που ειχαν σπιτι τους τα δεντρα και αλλα τοσα που εξαφανιστηκαν τοτε κανεις δεν νοιαστηκε ομως.Συνεχιζω να πιστευω οτι τα ζωα ειναι πολυ καλυτερα απο μερικους ανθρωπους.Εμεις καταστρεφουμε το κοσμο με τον εγωισμο μας και αφανιζουμε εκτασεις με δεντρα κι αλλα κλισε παρομοια που ολοι ξερουμε.Ο κακομοιρης ο σκυλος που το χειροτερο που κανει ειναι να χεσει στη μεση του δρομου τι φταιει για ολα αυτα που γινονται γυρω του???