________________
1.
Τελικά "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"; Χωρίς πλάκα! Μήπως είναι τελικά καλύτερα;- όχι άλλα προβλήματα!
Δεν έχει σημασία, γιατί δε μπορούμε να γίνουμε πιο έξυπνοι ή πιο χαζοί, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι, χαζοί ή έξυπνοι, αγχώνονται σε ποσότητες που αντιστοιχούν στο χαρακτήρα τους και όχι στην εξυπνάδα τους. Η διαφορά μεταξύ χαζών και έξυπνων είναι οι λόγοι για τους οποίους αγχώνονται, η έκταση είναι διαφορετικό θέμα – και ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό.
________________
2.
Αγαπητή Α,μπα,
Διαβάζω σήμερα 31/3 στη Lifo:
"Κίνα: Βασάνιζαν και έσφαζαν τίγρεις για την διασκέδαση πλουσίων επιχειρηματιών"
Μπορείς σε παρακαλώ να μου πείς πως καταφέρνει και μπορει να διασκεδάσει κανείς βλέποντας κάποιον άλλο να βασανίζεται?
Δεν πρόκειται να βγάλω λόγο, θα πώ μόνο πως μπορώ να διασκεδάσω και εγώ αν δώ πχ, τη σιχαμένη μου γειτόνισσα να παραπατάει και να πέφτει, αν δώ τη γάτα μου να σκουντουφλάει κάπου, αλλά φαντάζομαι δεν θα διασκεδάζω αν η γειτόνισσα ή η γάτα μου αιμοραγούν και κλαίνε-
κάτι μέσα μου είναι έτσι ρυθμισμένο να μην διασκεδάζει αν ο άλλος πονάει και αν τύχει και ο εαυτός μου το βρει διασκεδαστικό, κοινωνικά δεν μου επιτρέπεται να το δείξω..
Ετσι δεν είναι οι περισσότεροι άνθρωποι, ρε συ Α, μπα??
Αυτοί οι κινέζοι δηλαδή τι βλέπουν που δεν βλέπω εγω?
Σε ευχαριστώ, -Αλογόμυγα
Έτσι είναι για τους περισσότερους ανθρώπους, ναι, αλλά οι λαοί μεταξύ τους έχουν τεράστιες διαφορές σε κοινωνικά θέματα, από όπου προκύπτουν διαφορετικοί κανόνες και συμπεριφορές. Κάθε κοινωνία δίνει διαφορετική αξία στη ζωή και ιεραρχεί διαφορετικά τα ζωντανά που την περιβάλλουν. Δεν το λέω για να το δικαιολογήσω, το λέω για να το οριοθετήσω. Αυτό που είναι κοινό είναι η αηδιαστική, πάντα κατωτάτου επιπέδου επίδειξη πλούτου. Το κατώτερο επίπεδο αυτό είναι ανάλογο με τον κρυφό Θεό του κάθε λαού. Αλλού είναι οι μαγικές ιδιότητες της τίγρης, αλλού είναι κάτι κόκκινες σόλες.
________________
3.
Αυτόν που είσαι μαζί πολλά χρόνια ή αυτόν που ονειρευόσουν μια ζωή;
Τη ζωή που ξέρεις ή τη ζωή που (νομίζεις) ότι θέλεις;
Σταματήστε να απλοποιείτε τη ζωή σας πετσοκόβοντας τη σε διλήμματα. (Ευτυχώς) δεν είναι τόσο εύκολο.
Να ζήσεις τη ζωή στην οποία αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις βρίσκονται σε ισορροπία. Όσο πιο πολύ γίνεται.
ΥΓ. Η «ζωή» δεν είναι το «ποιον άντρα να διαλέξω». Ο άντρας θα προκύψει από τη ζωή που θα διαλέξεις.
________________
4.
Αγαπητή Α, μπα
Αν έχεις κάποιον φίλο που αγαπάς πολύ και κανει λάθη που τον βλάπτουν , για τα οποια εχετε μιλήσει επανειλημμένα όμως δεν βάζει μυαλό τότε τι κάνεις? Ξέρεις είναι δύσκολο να βλέπεις ενα αγαπητό σου πρόσωπο να βαδίζει προς την αυτοκαταστροφή αλλά από την άλλη μήπως οι φίλοι που το παίζουν παράλληλα γονείς και συμβουλάτορες επιδεινώνουν την κατασταση ?- Kristo
Η μια φορά φτάνει, δε χρειάζεται το «επανειλημμένα». Δικαίωμά του είναι να σε λάβει υπόψη, όπως και να μη σε λάβει. Ο φίλος στηρίζει τον φίλο, όχι μόνο τις αποφάσεις με τις οποίες συμφωνεί. Δεν μας λες όμως για τι είδος αυτοκαταστροφής μιλάς, το περιθώριο ερμηνείας είναι πολύ μεγάλο. Υπάρχει περίπτωση να πρέπει να αναλάβεις δράση, υπάρχει όμως και η περίπτωση να μην είναι δικιά σου δουλειά. Αν δεν υπάρχει κίνδυνος σωματικής ακεραιότητας, παρανομίας ή άλλου είδους (αυτό) καταστροφή, θύμισε του σε ποιες περιπτώσεις τα κατάφερε καλά και μην υπενθυμίζεις την αδυναμία, που μπορεί να την ξέρει και μόνος του. Γενικώς, επειδή αυτό που λες είναι τρομερά γενικό, είναι ανάλογα γενικόλογη και η απάντηση.
________________
5.
Είμαστε μαζί 1μιση χρόνο τώρα...μ άγαπαει λεεί, με γούσταρει και το πίστευω, αλλά δεν έχει πάθει την πλάκα της ζωής του μαζί μου.Ο μεγάλος του έρωτας που φροντίζει να μου υπενθυμίζει συχνά και που τα είχε όλα τέλεια(εξωτέρικα και εσωτερικά)σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του, τον άφησε πριν 9 χρόνια κι απο τότε προσπάθησε να κάνει σχέση κάποιες φορές χωρίς όμως να βγεί άκρη...και εμφανίζομαι εγώ στη ζώη του!που τον θέλω και είμαι και πολυ ερωτευμένη μαζί του(και το δείχνω) και που πέρναει πόλυ κάλα μάζι μου(έτσι λέει) σ όλους τους τομείς, και υπάρχει και επικοινωνία και ίδια αντίληψη στα πράγματα και ταιριαζουμε και και και...αλλά δεν του αρκεί μόνο αυτό..και εχει ακόμα πολλά σεξουαλικά απωθημένα (να παει κ με άλλες γενικά, αν κ οσο ήταν μόνος ήταν κουλ κ ήθελε συναίσθημα)...όμως δεν θέλει και να χωρίσουμε και φοβάται οτι κατα βάθος ούτε αυτός ξέρει πόσο με θέλει κ οτι όταν το καταλάβει θα ναι πια αργά.και θα μ έχει χάσει..ότι να ναι δηλαδή...κ δεν θέλω ούτε η καβατζα του να μαι μέχρις ότου βρει καποια άλλη,που θα τα χει όοολα ούτε και να το νιώθω και να με πιανουν ανασφάλειες.ούτε να μαι μια σχέση απλά που βολεύει κ γίνεται συνήθεια.Δηλωνει μπερδεμένος ,θέλω να το πιστέψω αλλά επίσης θέλω και να ξεμπερδευτει γιατί κι εμένα οι αντοχές μου λιγοστεύουν. Πιστεύεις οτι όσο μεγαλώνουμε μπορεί να αλλάζει κι ο τρόπος και η ένταση ίσως, που βιώνουμε έναν έρωτα και αν δεν πέφτουμε στα πατώματα πχ για κάποιον ,μπόρει να υποτιμήσουμε αύτο που νιώθουμε?
Νομίζω ότι αλλάζει ο τρόπος και η ένταση, συμφωνώ στο ότι μπορεί να υποτιμήσουμε κάτι που νιώθουμε όταν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι η αιτία αυτού που ζεις τώρα. Νομίζω ότι για κάποιο λόγο, και μην το πάρεις προσωπικά γιατί ειλικρινά δεν έχει να κάνει με σένα, δεν εκπληρώνεις κάποια φαντασίωση και δεν του προκαλείς κάποιου είδους δέος που χρειαζόμαστε όλοι για να δημιουργήσουμε μέσα μας το οικοδόμημα του έρωτα. Αυτά είναι θέματα που βρίσκονται πολύ βαθιά μέσα μας και συνήθως δεν τα έχουμε αποκωδικοποιήσει (είναι η κοινωνική θέση; η μόρφωση; Η εμφάνιση; Συνήθως είναι και κάτι αρκετά επιφανειακό).
Πέρα από αυτό όμως, άνθρωπος που ακόμα λέει για μια που τα είχε εννιά χρόνια πριν, είναι για πολλές σφαλιάρες. Σ' αυτό δε θα έδειχνα καμία κατανόηση. Αφού ήταν τόσο τέλεια, να πάει να την βρει.
________________
6.
Α, μπα, είμαστε το μόνο ζώο που είναι αλλεργικό στα άλλα ζώα; Γιατι;- Gande Gratto
Εεε.... Κάνεις λάθος.
________________
7.
Χαίρε αγαπημένη Α,μπα!
Το πρόβλημά μου έχει ως εξής: Είμαι 27 στα 28, και τα τελευταία 3,5 χρόνια δουλεύω σε μια μετρίου μεγέθους πόλη της μεσοδυτικής Αμερικής. Ε λοιπόν, όλον αυτόν τον καιρό δεν έχω κάνει ούτε μία σχέση! Στην αρχή δεν το σκεφτόμουν καν, δεν το είχα πάρει χαμπάρι δηλαδή, αλλά τώρα που περνάει ο καιρός, οι μήνες, τα χρόνια...αρχίζω και απορώ, λέω "ωπ τι έγινε? Δε θα ξαναγνωρίσω κάποιον αξιόλογο άνθρωπο εδώ πέρα να μοιραστώ δυο εμπειρίες παραπάνω στην ξένη χώρα?". Να φανταστείς τόσο καιρό το είχα ξεχάσει εντελώς, μέχρι που θυμήθηκα ότι η τελευταία μου σχέση τέλειωσε πριν 4 χρόνια (πριν έρθω εδώ δηλαδή)! Και πραγματικά μέχρι τότε όλα ήταν πολύ νορμάλ και ήρεμα σε αυτόν τον τομέα της ζωής μου, δεν είναι δηλαδή να πεις ότι είχα ποτέ ξανά τέτοιο μεγάλο θέμα με το να βρω σύντροφο.
Η υποερώτηση που έχω να σου κάνω εν τω μεταξύ είναι, γιατί σε αυτή τη ρημαδοχώρα είναι το online dating ΤΟΣΟ διαδομένο? Το έχεις συνειδητοποιήσει? Ποια είναι εσένα η γνώμη σου, γιατί εγώ κοντεύω να τρελαθώ με τους τύπους εδώ πέρα. Αρνούμαι να το κάνω, για διάφορους λόγους, και αναρωτιέμαι μήπως αυτή η άρνηση/ξεροκεφαλιά μου είναι που με έχει κάνει να είμαι μόνη σαν το λεμόνι όλο αυτόν τον καιρό.
Κατά τα άλλα, όλα καλά! Φιλοσοφικές περισσότερο οι αναζητήσεις πίσω από τις ερωτήσεις μου περί "ερωτικής ζωής στο Αμέρικα".
Τα φιλιά μου από το χιονισμένο Mile-High City!
Υγ. Οι αναζητήσεις/ενδοσκοπήσεις νομίζω προέκυψαν όταν πρόσφατα έπεσε πρόταση για δουλειά σε ακόμα πιο μικρή/περίεργη πόλη (Γουισκόνσιν!), και έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται...πού πας βρε Καραμήτρο, με τα έλατα θα γεράσεις στο τέλος. Και κατέληξα να φλερτάρω έντονα με την ιδέα να γυρίσω στην υπέροχη Αθηνούλα μου που τέτοιους "προβληματισμούς" δεν είχα ποτέ και η κοινωνική μου ζωή ήταν πανέμορφη στο σύνολό της. Αυτό δεν είναι που μετράει τελικά?- Μελιά
Δεν έχω γνώμη και γνώσεις για όλο το αχανές οικοδόμημα που λέγεται Αμερική. Η μεσαίου μεγέθους πόλη της μεσοδυτικής Αμερικής δεν έχει σχέση με ένα χωριό που βρίσκεται στις ακτές της, και οι μεγάλες πόλεις δεν συγκρίνονται με τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Το online dating είναι πιο διαδεδομένο γιατί το ίντερνετ είναι πιο διαδεδομένο για όλες τις υπηρεσίες, δημόσιες και ιδιωτικές, δεν υπάρχει πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις online και αυτό έχει διεισδύσει και τις κοινωνικές επαφές. Δεν είσαι υποχρεωμένη να ακολουθήσεις αν δεν σου βγαίνει, αλλά προσπάθησε να το δεις ως αποτέλεσμα μιας κοινωνίας πιο καλωδιωμένης λόγω της ανεπτυγμένης τεχνολογίας που είναι εγχώριο είδος, και όχι εισαγόμενο.
Η κοινωνική σου ζωή στην Αθήνα θα είναι διαφορετική, όπως διαφορετικά θα είναι και πολλά άλλα πράγματα. Δεν είναι «ένα» αυτό που μετράει τελικά, και δεν υπάρχει σωστό και λάθος για την ιεράρχηση.
Αυτό τουλάχιστον θα αποτελούσε μια επαρκή εξήγηση του γιατί η ωραιοποιημένη ανάμνησή της τον στοιχειώνει ακόμα!
Η και τα δύο,όπως στο Jason X (το Παρ. και 13 Νο 10 δηλαδή)!
Οπου και το παλληκαράκι μας είχε μαζέψει δύο γκομενάκια μέσα στα sleeping bags τους και τα κοπανούσε σ΄ένα δέντρο.Και όλ΄αυτά σε ολόγραμμα φυσικά.Επος!
Δηλαδή αν δεν είναι απλώς @ που τα λέει όλα αυτά, για να κάνει ό,τι θέλει χωρίς δεσμεύσεις, έχοντας καβάντζα, τότε είναι εντελώς ανόητος αν πιστεύει ότι αυτά που έβλεπε και ο τρόπος που αντιμετώπιζε καταστάσεις και ανθρώπους πριν 9 χρόνια θα είναι τα ίδια τώρα και ότι η ιδανική πρώην θα ήταν όντως ιδανική τώρα.
το ερώτημα προς την κοπέλα είναι: αυτός μπορεί να πετά 513 αηδίες την ημέρα. εσύ τι θες;
Και είσαι στα αλήθεια ερωτευμένη μαζί του ή απλά θέλεις και συ το δύσκολο και το άπιαστο;;;
Πολλές γυναίκες κάνουν το λάθος να εμπλέκονται σε σοβαρές ας τις πούμε, σχέσεις,πριν αποκτήσουν μία δομημένη προσωπικότητα.
Αποτέλεσμα να βρίσκονται σε νεαρή σχετικά ηλικία με δύο μωρά,εγκλωβισμένες σε ένα γάμο η σοβαρή σχέση που δεν τους λέει απολύτως τίποτα,για τον απολούστατο λόγο πως όταν την άρχισαν δεν ήξεραν, που πατούν και που βρίσκονται.
Οταν απόκτησαν λίγη περισότερη αυτεπίγνωση ,ήταν ήδη σύζυγοι και μητέρες.
Η γνώση του εαυτού,και η καλή σχέση μαζί του,και γενικότερα η επικοινωνία με τον εσωτερικό μας κόσμο,είναι σημαντικό να προηγείται της επιλογής συντρόφου.
Γίνονται λιγότερα λάθη,και μεγαλώνουν σε υγιέστερο περιβάλλον τα παιδιά που έρχονται
Πολλές γυναίκες κάνουν το λάθος να εμπλέκονται σε σοβαρές ας τις πούμε, σχέσεις,πριν αποκτήσουν μία δομημένη προσωπικότητα.
Αποτέλεσμα να βρίσκονται σε νεαρή σχετικά ηλικία με δύο μωρά,εγκλωβισμένες σε ένα γάμο η σοβαρή σχέση που δεν τους λέει απολύτως τίποτα,για τον απολούστατο λόγο πως όταν την άρχισαν δεν ήξεραν, που πατούν και που βρίσκονται.
Οταν απόκτησαν λίγη περισότερη αυτεπίγνωση ,ήταν ήδη σύζυγοι και μητέρες.
Η γνώση του εαυτού,και η καλή σχέση μαζί του,και γενικότερα η επικοινωνία με τον εσωτερικό μας κόσμο,είναι σημαντικό να προηγείται της επιλογής συντρόφου.
Γίνονται λιγότερα λάθη,και μεγαλώνουν σε υγιέστερο περιβάλλον τα παιδιά που έρχονται
Δηλαδη τι δε σας αρεσει ακριβως;
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται περίεργο το πώς μακαρίζονται οι «πτωχοί τω πνεύματι». Μήπως πρόκειται για τους ανόητους, δηλαδή αυτούς που, κατά μία έκφραση, είναι «φτωχοί στο πνεύμα»;
Αυτοί λοιπόν είναι μακάριοι, επειδή πιθανώς, με την αργοστροφία του πνεύματός τους, δεν θα τους δινόταν η ευκαιρία να αμαρτήσουν; Ο Θεός να φυλάξει! Βεβαίως όχι.
Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο εύστροφο, και δεν Του αρέσει η ανοησία, δεν τη θέλει. Και αν θέλετε, θα σας αναφέρω, έτσι, δειγματοληπτικά, πως ο Κύριος αντιμετώπιζε τέτοιες περιπτώσεις. Κάποτε, με κάποια αφορμή, είπε στους μαθητές Του: «ακμήν και υμείς ασύνετοί εστε;» (Ματθ. 15, 16), ώστε κι εσείς είστε ανόητοι; Και σε άλλη περίπτωση είπε: «ούπω νοείτε, ουδέ μνημονεύετε;» (Ματθ. 16, 9), δεν καταλαβαίνετε και δεν θυμάστε; Και ακόμα στους δύο μαθητές προς Εμμαούς είπε: «Ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία» (Λουκ. 24, 25), ω άμυαλοι και βραδυκίνητοι στο νου, αργόστροφοι! Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Θεός δεν αγαπάει τον ανόητο άνθρωπο. Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο ευφυή, εύστροφο, τον έκανε να έχει γρήγορη αντίληψη.
Τότε τι εννοεί όταν λέει «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»; Πρόκειται για εκείνους που έχουν μικρή, φτωχή ιδέα για τον εαυτό τους. Προσέξτε όμως, γιατί έχει και άλλη μια σημασία, που θα τη δούμε προς το τέλος. (…)
Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί οι πτωχοί; Είναι εκείνοι που έχουν την αίσθηση της πνευματικής και ηθικής τους ανεπάρκειας, από θρησκευτικής πλευράς βέβαια, όχι διανοητικής! Αυτοί θα αποδέχονταν το Ευαγγέλιο. Αυτή είναι η φυσιολογική τοποθέτηση. Θα δέχονταν το Ευαγγέλιο, διότι, απλούστατα, θα είχαν ταπείνωση. (…)
Η ταπείνωση θα λέγαμε ότι έχει τρεις πτυχές:
Η πρώτη είναι η ηθική αυτογνωσία, αυτή που δεν είχαν δυστυχώς οι Αρχιερείς, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι της εποχής του Χριστού. Πίστευαν για τον εαυτό τους ότι είναι άμεμπτοι… Κι όμως είναι εκείνοι που σταύρωσαν τον Χριστό! Η ηθική αυτογνωσία είναι το να γνωρίζεις ποιος είσαι, να δεις την αμαρτωλή σου κατάσταση. Να μη λες «δεν έκανα τίποτα άσχημο στη ζωή μου, είμαι σπουδαίος, είμαι ηθικότατος άνθρωπος». Είναι μερικοί που έτσι λένε, και είναι δυστύχημα! Πρέπει να βλέπουμε τις ροπές μας, αυτές που έχουμε μέσα μας, και που θα ντρεπόμαστε να τις δημοσιοποιήσουμε. Είναι ροπές βρώμικες, ποικίλες ροπές, που θα ντρεπόμαστε να τις πούμε! Δεν κάναμε ίσως καμία πράξη ως προς τις ροπές αυτές, αλλά όμως έχουμε μέσα μας ένα ακάθαρτο υποσυνείδητο, και κατ’ επέκταση μία ακάθαρτη συνείδηση. Έχουμε αισθήματα ακάθαρτα, έχουμε λογισμούς και επιθυμίες ακάθαρτες, που βέβαια δεν φαίνονται στους πολλούς. Πώς μπορούμε λοιπόν να λέμε ότι είμαστε σπουδαίοι;
Έλεγε ο Ψαλμωδός, στον 18ο Ψαλμό: «και εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με» (Ψαλμ. 18, 13), να με καθαρίσεις από εκείνα που είναι μέσα μου κρυφά. Αν έπρεπε να μιλήσουμε με μία σύγχρονη γλώσσα, θα λέγαμε: «Κύριε, καθάρισέ μου το υποσυνείδητο». Οι ασκητές που πήγαιναν στην έρημο για βαριά ασκητική, το έκαναν για να καθαρίσουν το υποσυνείδητό τους. Ρωτήστε, αν θέλετε, έναν ψυχίατρο, έναν ψυχολόγο, αν είναι εύκολο ή δύσκολο να καθαρίσει κανείς το υποσυνείδητό του. Θα σας έλεγε πως είναι αδύνατον! Ε, θα λέγαμε, όχι ακριβώς, αλλά περίπου αδύνατον. Πράγματι, μπορεί κάποιος να καθαρίσει τον εαυτό του, το υποσυνείδητό του, αλλά με πολύ βαριά άσκηση. Δηλαδή, με άλλα λόγια, πρέπει να ξέρουμε ότι στα μάτια του Θεού δεν είμαστε σπουδαίοι και τρανοί! Άρα λοιπόν πρέπει να έχουμε αυτογνωσία.
Ο απόστολος Παύλος, κατεβαίνοντας τα τρία σκαλοπάτια της ταπεινώσεως, στην αρχή έλεγε: «Είμαι ο έσχατος των Αποστόλων» (Α’ Κορ. 15, 7-9). Όταν πέρασαν κάποια χρόνια, έλεγε: «Είμαι ο έσχατος των ανθρώπων» (Εφεσ. 3, 8). Και όταν πέρασαν πάλι μερικά χρόνια, έλεγε: «Είμαι ο έσχατος των αμαρτωλών» (Α’ Τιμ. 1, 15). Ποιός; Ο Παύλος!...
(…)
Η δεύτερη πτυχή της ταπεινώσεως είναι η διανοητική αυτογνωσία, εκείνη που αναφέρεται στην ακριβή γνώση των διανοητικών προσόντων.
Ο απόστολος Παύλος λέει: «Μη υπερφρονείν παρ’ ο δει φρονείν, αλλά φρονείν εις το σωφρονείν» (Ρωμ. 12, 3). Δηλαδή: Να μη φρονεί κανείς για τον εαυτό του ότι είναι παραπάνω από εκείνο που πρέπει να φρονεί, αλλά να φρονεί έτσι ώστε να μπορεί να είναι σώφρων. Να έχουμε, λέει, γνώση των διανοητικών μας δυνάμεων και καταστάσεων. (…)
Ας θυμηθούμε ακόμη τα «χαρτία του Σωκράτους». Τον ρώτησαν κάποτε: «Γιατί δεν γράφεις αυτά τα σοφά που λες;», και εκείνος απάντησε: «Θεωρώ ότι τα χαρτιά είναι πιο ακριβά, πιο πολύτιμα από τα λόγια που θα έγραφα»! (Στο πρωτότυπο: Σωκράτης ερωτηθείς διά τι ου συγγράφει είπεν, ότι ορώ τα χαρτία πολύ των γραφησομένων τιμιώτερα).
(…)
Και τέλος έχουμε τη σωματική ή την υλική, θα λέγαμε, αυτογνωσία, που είναι να γνωρίζουμε τα σωματικά μας προσόντα, τις προσωπικές μας δυνατότητες. Να μη λέμε «Είμαι όμορφος –ή τούτο ή εκείνο- και πρέπει να με προσέχουν όλοι». Να έχουμε ταπείνωση.
Ο Κύριος είπε: «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι» (Ματθ.5, 3). Αυτό επίσης ερμηνεύεται: Μακάριοι εκείνοι που είναι φτωχοί με τη δική τους προαίρεση, επειδή οι ίδιοι το θέλουν να είναι φτωχοί.
Ο ιερός Χρυσόστομος λέει: «Πνεύμα γαρ ενταύθα την ψυχήν και την προαίρεσιν είρηκεν» (Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος, Εις το Κατά Ματθαίον, MPG 57, 224, 15-16). Διότι εδώ ο Κύριος είπε πνεύμα την ψυχήν και την προαίρεση.
Κι όπως λέει ο Ζιγαβηνός, «διότι ουδέν των απροαιρέτων μακαριστόν· πάσα γαρ αρετή τω εκουσίω χαρακτηρίζεται». Τίποτε δεν μακαρίζεται χωρίς προαίρεση· γιατί η αρετή λογίζεται σ’ αυτόν που τη θέλει. Δηλαδή: μένω φτωχός –από χρήματα- γιατί θέλω να μένω φτωχός. Όχι γιατί δεν έχω την ικανότητα να γίνω πλούσιος, αλλά θέλω να μένω χωρίς περιουσία για κάποιο σκοπό: για τη δόξα του Θεού, για την οικοδομή της Εκκλησίας Του, για την ιεραποστολή, και λοιπά.
Αγαπητοί μου, ο καρπός αυτής της εκούσιας πτωχείας και ταπεινώσεως είναι η απόκτηση της Βασιλείας του Θεού. Η Βασιλεία του Θεού αρχίζει από μέσα μας και ολοκληρώνεται στον Ουρανό. Για να βρεθούμε λοιπόν στη Βασιλεία του Θεού, πρέπει να περάσουμε από την πολύ-πολύ χαμηλή πορτούλα που λέγεται ταπείνωση.
Κυριακή, 19 Νοεμβρίου 1995
π. Αθανασίου Μυτιληναίου, Οι Μακαρισμοί, ομιλίες απομαγνητοφωνημένες, σελ. 16-26, εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη».
Πιστεύω ότι ακόμα και να μην πιστεύει κανείς τα παραπάνω είναι καλό να τα εφαρμόζει :)
Γνωρίζουμε είναι οι άνθρωποι με αλλεργίες έχουν αυξηθεί και ότι σε γενικές γραμμές, ο μητρικός θηλασμός συμβάλλει στην αποφυγή των κινδύνων τροφικής αλλεργίας. Ιδιαίτερα στους πρώτους 6 μήνες ζωής του μωρού.
#7 Η φίλη Mile-High City (κάπου στο Κολοράντο μάλλον) πραγματικά δεν έχει, όπως λέγει, ενδιαφερθεί για να κάνει μια σχέση για χρόνια.
Κάνει λάθος για το ότι το online dating είναι τόσο διαδεδομένο στις ΗΠΑ. Κάποια που ξοδεύει όλο τον ελεύθερο χρόνο της online ή μπροστά στην τηλεόραση ή μόνη της δεν θα έχει ευκαιρίες να γνωρίσει κάποιον...να μοιραστεί δυο εμπειρίες παραπάνω στην ξένη χώρα(;).
Μα αν έχει αποκλείσει ως υποψήφιους για σχέση τους μη Έλληνες τότε οι εκλογές της περιορίζονται πάρα πολύ.
Αν δεν έχει πρόβλημα να κάνει σχέση με Αμερικανό, να μοιραστεί τις εμπειρίες στην χώρα του, τότε υπάρχουν τουλάχιστον μια ντουζίνα τρόποι να συναντήσει κάποιον.
Εξαρτάται από τι χαρακτήρας είναι. Άλλες κάνουν σχέσεις με συνάδελφο στην δουλειά, άλλες σε εκδρομές με παρέα, άλλες στο YMCA ή στο σχολικό γυμναστήριο της περιοχής που το βράδυ έχει coed αθλήματα σαν το βόλεϊμπολ ή στην πισίνα. Άλλες διαλέγουν τα bars ή τα clubs για χορό ή και τα δύο. Τάξεις για ενήλικους όπως ζωγραφική ή ξένες γλώσσες, μαθήματα στο πανεπιστήμιο. Το γυμναστήριο ιδιαίτερα με τάξεις γυμναστικής.Τα πάρκα ή τα βουνά, το σκί ή ορειβασία.
Τις περισσότερες φορές αν πάει το γιατί την ενδιαφέρει το αντικείμενο απασχόλησης του ελεύθερου χρόνου της δεν θα έχει το άγχος να βρει κάποιον, και αν δεν βρει εκείνη την ημέρα τουλάχιστον θα έχει περάσει καλά με κάτι που της είναι ευχάριστο.
Τώρα αν ψάχνει για κάποιον να μιλά την μητρική της γλώσσα, δηλαδή Έλληνα ή Ελληνοαμερικανό να ξέρει ότι το κέντρο κάθε Ελληνοαμερικανικής κοινότητας και του Ελληνισμού στην Αμερική αλλά και σε άλλες χώρες στην ξενιτειά, από την πιο μεγάλη πόλη μέχρι και την πιο μικρή, είναι η εκκλησία. Οι κοινωνικές εκδηλώσεις, γεύματα, παρελάσεις, κατασκηνώσεις, εκδρομές, αθλητικές εκδηλώσεις ξεκινούν από εκεί. Αν μπορεί να γίνει δασκάλα στο Ελληνικό σχολείο ή να βοηθήσει με τις παιδικές και εφηβικές οργανώσεις, θα κάνει γνωριμίες, φιλίες και παρέες πολύ γρήγορα.
Το Γουισκόνσιν είναι πολιτεία και όχι μικρή/περίεργη πόλη. Έχει μάλιστα ένα από τα μεγαλύτερα και πιο γνωστά πανεπιστήμια. Το University of Wisconsin στην πρωτεύουσα Madison.