Daddy's boy

Daddy's boy Facebook Twitter
0

Ο Μάνος Βουράκης κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα: το πρώτο του βιβλίο Φάδερ Ημών πούλησε 12.000 αντίτυπα χωρίς ούτε μια παρουσίαση από «σοβαρούς κριτικούς» ή ιδιαίτερη διαφήμιση - μόνο χάρη στη «στόμα με στόμα» διαφήμιση. Δημοσιογράφος με θητεία στα περιοδικά και αρχισυντάκτης στο χορευτικό σόου του Μέγκα So you think you can dance, ο Μάνος Βουράκης έγραψε ένα σατιρικό μυθιστόρημα με γλώσσα απλή και έξυπνη. Στο βιβλίο του ο γιος του Θεού και μικρός αδερφός του Χριστού, ο πανέξυπνος, άνετος, και πανέμορφος Τζες κατεβαίνει στη Γη για να κάνει τη Δευτέρα Παρουσία. Παρέα με δώδεκα πανέμορφες μαθήτριες (ανάμεσά τους μια οδηγός ταξί, η διευθύντρια μόδας της ιταλικής «Vogue» και ένας γκέι μακιγιέρ), ο Τζες ξεκινά με ορμητήριο το ξενοδοχείο Ritz να κάνει το χριστιανισμό «το ισχυρότερο θρησκευτικό brand name παγκοσμίως».

Πώς ξεκίνησες να γράψεις αυτό το βιβλίο;
Ήξερα πάντοτε πως θα καταλήξω στα βιβλία - ήταν κάτι που κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Ήταν μια ιδέα που την είχα 5-6 χρόνια και έλεγα: «Τι ωραία που θα 'ταν να έγραφα αυτό το βιβλίο».

Πώς συμβιβάζεται η δουλειά σου ως αρχισυντάκτη του So you think you can dance με τη συγγραφή ενός βιβλίου;
Όταν έγραψα το βιβλίο δεν έκανα τίποτα άλλο για ένα χρόνο. Μάζεψα το ποσό που αντιστοιχούσε σε ένα χρόνο, κλείστηκα σπίτι μου κι έγραψα το βιβλίο. Νομίζω πως ανά δύο χρόνια αυτό θα κάνω: θα σταματάω και επί ένα χρόνο θα ασχολούμαι μόνο με το βιβλίο.

Γιατί διάλεξες να γράψεις ένα χιουμοριστικό βιβλίο για τη Δευτέρα Παρουσία; Έχεις μεγαλώσει με ιδιαίτερη χριστιανική παιδεία;
Όχι, είχα μια κλασική ελληνική μεσοαστική ανατροφή. Είχα τη χριστιανική παιδεία που έχουμε όλοι μας. Από μικρός έκανα παράξενες ερωτήσεις στη γιαγιά μου, δηλαδή «παίρνει διαζύγιο ο Θεός;» και τέτοια. Πάντα είχα μια χιουμοριστική προσέγγιση και κάποια στιγμή βγήκε αυτό το πράγμα: αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσαν να είχαν πάει τα πράγματα στη Δευτέρα Παρουσία αν ήταν δώδεκα μαθήτριες αντί για μαθητές; Το θέμα ήταν οι μαθήτριες - πώς μπορούν δώδεκα σούπερ γκόμενες να παίξουν ρόλο στο Χριστιανισμό... Μετά μπήκε μέσα το θέμα της Δευτέρας Παρουσίας.

Το βιβλίο σου θυμίζει αρκετά Ντάγκλας Άνταμς και Τομ Ρόμπινς.
Μου το λένε πολύ συχνά. Κι όμως την περίοδο που διάβαζα Ντάγκλας Άνταμς και Τομ Ρόμπινς την πέρασα στα 18 με 23, μια δεκαπενταετία πριν. Αλλά και με τους πιο στενούς μου φίλους το χιούμορ μας ήταν κάπως έτσι, λίγο ιδιότυπο και λίγο λογοτεχνίζον. Έτσι μιλάω, έτσι σκέφτομαι, έτσι έγραψα.

Πρόσεξα πως και η θεματολογία αλλά και η γλώσσα του βιβλίου δεν θυμίζουν σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία.
Ξέρεις τι δεν μου άρεσε ποτέ στους Έλληνες συγγραφείς; Νιώθω πως στο παρελθόν η ματιά τους ήταν πολύ ελληνοκεντρική - δεν είναι κακό αυτό, βγήκαν και τρομερά έργα με αυτή τη λογική, αλλά είναι κάτι που το είχα βαρεθεί. Η μητέρα μου ήταν δασκάλα, έχω διαβάσει άπειρη Διδώ Σωτηρίου, όλο αυτό το μεταπολεμικό λογοτεχνικό σύνδρομο που έχει να κάνει με εμφυλίους, με τη δικτατορία -μια «επική ελληνική λογοτεχνία»- με πράγματα και ιδέες μεγάλες και σεβαστές που παρ' όλα αυτά περιορίζουν - δεν σ' αφήνουν να δεις πέρα από την Ελλάδα.

Γιατί πιστεύεις πως το βιβλίο σου πούλησε τόσο πολύ; 12.000 αντίτυπα είναι πολλά για πρώτο βιβλίο Έλληνα συγγραφέα.
Δεν ξέρω, ρε γαμώτο! Όταν το έγραφα ήμουν σίγουρος πως αυτό το βιβλίο δεν θα πουλούσε πάνω από 2.000 αντίτυπα, γιατί εδώ και χρόνια δεν βλέπω βιβλία τέτοιου τύπου να κυκλοφορούν. Είναι τόσο περίεργο και ιδιαίτερο και το χιούμορ και ο τρόπος γραφής του, που για την πλειοψηφία του αναγνωστικού κοινού είναι και ξένο και εκνευριστικό. Νόμιζα πως έγραφα κάτι εντελώς ασυνήθιστο για τα δεδομένα του ελληνικού κοινού - ήταν έκπληξη για μένα το ότι πούλησε όσο πούλησε, όπως και το γεγονός ότι το βιβλίο εκδόθηκε από την Ωκεανίδα, που είναι ένας οίκος με πιο συντηρητικό προφίλ. Το στυλ μου είναι αυθόρμητο, χωρίς τρομερές λογοτεχνικο-αναρχοαυτόνομες ιδέες που έχουν να κάνουν με τα πάγια ερωτήματα θανάτου και έρωτα - είναι κάτι πιο light.

Μου έκανε εντύπωση το namedropping - η συνεχής αναφορά σε ονόματα όπως Armani, Cartier, Vogue, i-pod, American Express.
Προσπαθούσα να διακωμωδήσω το νεοελληνικό namedropping. Tο lifestyle του νεοέλληνα τα τελευταία 15-20 χρόνια αποτελεί το έσχατο ιδανικό του ως έθνους. Νομίζω πως έχουμε φτάσει σε μια αμερικανοποιημένη κατάσταση αχαλίνωτης κατανάλωσης. Πάντα ως λαός είχαμε ένα ιδεολογικό υπόβαθρο - αυτό τα τελευταία 15 χρόνια νομίζω έχει μειωθεί. Εξάλλου το βιβλίο μου βγάζει ένα ξερατό προς όλο αυτό το lifestyle και τη χλιδή που δέχονται όλοι αδιαμαρτύρητα.

Δεν φοβάσαι μην πέσεις στην παγίδα του lifestyle την ώρα που προσπαθείς να το διακωμωδήσεις;
Να γίνει το γράψιμο μου lifestyle εννοείς; Πιστεύεις πως είναι ένα lifestyle βιβλίο;

Όχι, απλά αν έχεις μια αναφορά όπου ο Θεός χορεύει το «Όλα καλά» του Σάκη Ρουβά, είναι εύκολο να θεωρήσει κανείς πως αυτό θυμίζει lifestyle, κυρίως όσον αφορά τη θεματολογία.
Μα ούτως ή άλλως το βιβλίο έχει μια δημοσιογραφική ματιά, δεν είναι 100% λογοτεχνικό, το αναγνωρίζω αυτό. Βγάζει κάτι ιδιάζον, δείχνει και τις καταβολές μου.

Κάπου διάβασα για το βιβλίο σου το χαρακτηρισμό «βλάσφημο». Το θεωρείς βλάσφημο;
Είναι σαν να βγει ο πρωθυπουργός στη Βουλή να πει ένα ανέκδοτο και μετά να βγούνε να του πούνε πως διακωμωδεί την πολιτική ζωή... Δεν είναι βλάσφημο, εκτός και αν το να ασχοληθείς με το θρησκευτικό μανάτζμεντ ή να βάλεις την Εκκλησία να λειτουργεί ως πολυεθνική επιχείρηση θεωρείται βλάσφημο. Είναι μια χιουμοριστική προσέγγιση των πραγμάτων.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κύρα Κάπη: «O Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει προσποιηθεί ποτέ κάτι που δεν είναι»

Συνέντευξη / Κύρα Κάπη: H γυναίκα πίσω από το TikTok του πρωθυπουργού

Με αφορμή τη βράβευση της στα «Ermis Awards», η διευθύντρια Επικοινωνίας του πρωθυπουργού μιλά δημόσια για πρώτη φορά και περιγράφει το πώς διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώ απαντά για τα λάθη, την κριτική και τις δύσκολες στιγμές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαϊωάννου

Συνέντευξη / Δημήτρης Παπαϊωάννου: «Αυτή θα είναι η τελευταία μου φορά στη σκηνή»

Λίγο πριν εμφανιστεί ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με το ΙΝΚ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου κάνει μια αναδρομή σε ολόκληρη την καριέρα του σε μια κουβέντα έξω απ’ τα δόντια με τον Δημήτρη Παπανικολάου, καθηγητή Νεοελληνικών και Πολιτισμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για το περιοδικό «Dust», την οποία αναδημοσιεύει σε αποκλειστικότητα η LiFO.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Βιβλίο / Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Τα νουάρ μυθιστορήματά του είναι από τα πιο αγαπημένα του γαλλικού αναγνωστικού κοινού: Ο βραβευμένος συγγραφέας και σύγχρονος μετρ του είδους σε μια συζήτηση για το «τέλειο έγκλημα» στη ζωή και στη λογοτεχνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στου ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

LGBTQI+ / Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στους ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

Από τη σεξεργασία και τα drag shows στην Αμερική ως την τηλεόραση, το σινεμά και τον ΛΟΑΤΚΙ+ εθελοντισμό στην Αθήνα, η «Ελληνίδα Divine» είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος με γεμάτη ζωή και νοιάξιμο για τους άλλους seniors της κοινότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Οθόνες / Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παρουσιαστής παιδικών εκπομπών όπως οι θρυλικοί «Κόκκινοι Γίγαντες, Άσπροι Νάνοι», πρωτοπόρος της μεταγλώττισης και η φωνή αγαπημένων μας ηρώων σε σειρές και ταινίες κινουμένων σχεδίων. O Αργύρης Παυλίδης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη LiFO.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΕΠΕΞ Η Daglara και το θρίλερ του «έθνους»: τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Συνεντεύξεις / Η Daglara στο Φεστιβάλ Αθηνών: Τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Performer, σχεδιάστρια ρούχων, πωλήτρια, φιλότεχνη, ντίβα, τέρας λαγνείας, η Daglara και η τέχνη της διαχέονται με λίκνισμα και γρύλισμα σε ένα σωρό πίστες της καθημερινότητας και της απόδρασης.
ΑΛΕΞΙΝΟΣ ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Συνέντευξη / Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Ο νεαρός που έγινε viral στο TikTok όταν πήρε στα χέρια του την ελληνική ταυτότητα μετά από 5 χρόνια αναμονής, μιλά αποκλειστικά στη LIFO για όλη του τη ζωή στην Ελλάδα του ρατσισμού, αλλά και της άφατης καλοσύνης.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διονύσης Τεμπονέρας: «Να μην δούμε ξανά το χάρτη όλο μπλε»

Βασιλική Σιούτη / Το πολιτικό άστρο του Διονύση Τεμπονέρα μόλις αναδύθηκε ― Μια συζήτηση

Ο Διονύσης Τεμπονέρας παρέμενε σχεδόν άγνωστος την εποχή της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχθηκε μόλις πρόσφατα, στην πτώση, όταν κλήθηκε να βοηθήσει με κεντρικό ρόλο την τελευταία στιγμή. Κατά κοινή ομολογία τα πήγε καλά, αλλά το αποτέλεσμα είχε κριθεί προ πολλού. Δεν είναι ο αγαπημένος της ελίτ ούτε των κομματικών μηχανισμών, όμως πολλοί πιστεύουν ότι το πολιτικό του άστρο μόλις αναδύθηκε, κι ας αρνήθηκε να είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αφροδίτη Παναγιωτάκου: «Στα Γιάννενα λειτουργήσαμε ριζωματικά, δεν πρέπει να προσγειώνεσαι πουθενά»

Εικαστικά / Αφροδίτη Παναγιωτάκου: «Στα Γιάννενα λειτουργήσαμε ριζωματικά, δεν πρέπει να προσγειώνεσαι πουθενά»

Η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στη γενέτειρά της με τη διπλή ιδιότητα της καλλιτεχνικής διευθύντριας της νέας μεγάλης έκθεσης ψηφιακής τέχνης «Plásmata II: Ioannina» και της συνδημιουργού ενός από τα πιο εντυπωσιακά έργα της.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Οι Αθηναίοι / Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Η δημοσιογράφος, συγγραφέας, και βουλευτής ΚΚΕ μιλάει για όλα τα μεγάλα κεφάλαια της ζωής της - από τα περιοδικά μέχρι την τηλεόραση, και από τα βιβλία μέχρι την πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δήμητρα Δασκαλάκη: «Δεν είναι δυνατόν να αποτελείς κύτταρο της κοινωνίας και να μη στηρίζεις τις γυναίκες και τη μητρότητα»

The Upfront Initiative / Δήμητρα Δασκαλάκη: «Δεν είναι δυνατόν να αποτελείς κύτταρο της κοινωνίας και να μη στηρίζεις τις γυναίκες και τη μητρότητα»

Η Γενική Διευθύντρια Οργανωσιακής Ανάπτυξης και Επικοινωνίας της METRO ΑΕΒΕ μιλά στη LIFO για την ισότητα στην πράξη και για τα μέτρα στήριξης και ενδυνάμωσης των γυναικών εργαζομένων στην εταιρεία, αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ