Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά; Facebook Twitter
Η Βικτώρια είναι φιλόξενη. Συγκεντρώνει ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο, είτε αποφάσισαν να έρθουν γιατί το ήθελαν είτε γιατί δεν είχαν επιλογή. Μια φασαριόζα, ποικιλόμορφη και ζωντανή πλατεία. Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος/LIFO
0

Μένω στην πλατεία Βικτωρίας, στη χαμηλής κυκλοφορίας οδό Χέυδεν. Είναι ένας στενός δρόμος με ψηλά δέντρα και φαρδιά πεζοδρόμια. Ένα υπέροχο ανθοπωλείο είναι στην πόρτα μου, αρκετά καφέ και σουβλατζίδικα, κομμωτήριο, 24ωρα περίπτερα και, λόγω της στάσης του Ηλεκτρικού, ασταμάτητη κίνηση ανθρώπων. Είναι από τις πιο ευρωπαϊκές πλευρές της πόλης, με ασταμάτητη ροή ντόπιων και τουριστών.


• Μένω εδώ τα τελευταία 6 χρόνια, αλλά δεν ήταν ποτέ στο πλάνο μου. Επισκέφτηκα πριν από χρόνια κάτι φίλους μου που συγκατοικούσαν στην περιοχή. Ενθουσιάστηκα με την αρχιτεκτονική της πολυκατοικίας και του διαμερίσματος. Ήταν ένα τεράστιο, ψηλοτάβανο διαμέρισμα του Μεσοπολέμου σε έναν πολύ μικρό δρόμο κάτω από την πλατεία. Την ίδια περίοδο συζητούσα με τον κολλητό μου την περίπτωση να συγκατοικήσουμε. Έτσι αρχίσαμε να ψάχνουμε διαμέρισμα σε αυτή την περιοχή. Ένας γνωστός μας συμπτωματικά νοίκιαζε το πατρικό του διαμέρισμα στη Δεριγνύ και μετά από έναν μήνα μετακομίσαμε. Μείναμε εκεί έναν χρόνο και μετά βρήκαμε το διαμέρισμα στο οποίο μένω τώρα. Στην πορεία ο συγκάτοικος έφυγε για Καναδά και ήρθε ο Γιώργος, που μένουμε μαζί σχεδόν 4 χρόνια. Ουσιαστικά, αυτό που με τράβηξε στην περιοχή ήταν τα κτίριά της. Σιγά-σιγά, άρχισα να μαθαίνω τη γειτονιά και έγινε γειτονιά μου.


Η Βικτώρια είναι φιλόξενη. Συγκεντρώνει ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο, είτε αποφάσισαν να έρθουν γιατί το ήθελαν είτε γιατί δεν είχαν επιλογή. Μια φασαριόζα, ποικιλόμορφη και ζωντανή πλατεία.

• Ένας από τους αγαπημένους μου περιπάτους είναι στην οδό Φυλής, με τους οίκους ανοχής. Μου αρέσουν οι χρωματιστές πόρτες και τα μονίμως αναμμένα φωτάκια. Τα κορίτσια που όταν δεν έχουν πελάτη στέκονται στα παράθυρα και στις μισάνοιχτες πόρτες για να καπνίσουν ή να προσελκύσουν περαστικούς. Άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν, οι περισσότεροι με μια μικρή αγωνία στα μάτια. Όταν θέλω να ηρεμήσω πηγαίνω στο Πεδίον του Άρεως. Πρόσφατα αποκτήσαμε σκύλο κι έτσι οι βόλτες εκεί έγιναν πιο συχνές.


•Πηγαίνω συχνά στο Match Point στην Αινιανός για καφέ ή ποτό. Συγκεντρώνει φοιτητές από τα γύρω ΙΕΚ, ηθοποιούς από τα θέατρα δικηγόρους, τους πάντες. Ψωνίζω τσάγια και βιολογικά είδη από τα δύο κολλητά μαγαζάκια στην Γ' Σεπτεμβρίου. Πιο κάτω, στον ίδιο δρόμο, είναι η Μαξιλάρα, ένα μικρό μαγαζί με είδη σπιτιού και εξαιρετικό μέρος για δώρα. Απέναντι βρίσκεται το μανάβικο της πλατείας Βικτωρίας. Το διάσημο για τα ψαρικά του ουζερί «Του Λάκη» είναι στον πεζόδρομο της Ελπίδος. Επισκέπτομαι επίσης το υπόγειο καφέ με τον εσωτερικό κήπο στο Αρχαιολογικό Μουσείο, τους κινηματογράφους Τριανόν και Ίλιον και όλα τα θέατρα γύρω από την πλατεία: Πόλις, Πορεία, Βικτώρια. Τέλος, το βιβλιοπωλείο Έλλη που μας έχει σώσει πολλές φορές.


• Η γειτονιά έχει πολλά διατηρητέα κτίσματα, νεοκλασικά, ακόμα και art nouveau. Η ίδια η πλατεία είναι από τις πιο όμορφες της Αθήνας, με το υπέροχο άγαλμά της «Θησεύς σώζων την Ιπποδάμειαν», τον σταθμό του Hλεκτρικού με το χαρακτηριστικό πράσινο πλακάκι, τη διάσημη και προσφάτως ανακαινισμένη βίλα Αμαλία, το κτίριο της Σχολής Θεοδοσιάδη και το Μέγαρο του ΟΤΕ με τη χαρακτηριστική πρόσοψη και τις τοιχογραφίες.

Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά; Facebook Twitter
Tο υπέροχο άγαλμά της «Θησεύς σώζων την Ιπποδάμειαν». Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος/LIFO

• Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας πολύ μικροσκοπικός άστεγος γεράκος έξω από τα Everest. Του κατεβάζαμε φαγητό συχνά τα βράδια, τον βοηθούσε γενικά ο κόσμος. Όσο περνούσε ο καιρός η υγεία του φαινόταν πως χειροτέρευε. Ήταν πολύ γλυκός και αναρωτιόμουν από την πρώτη μέρα ποιο να ήταν το παρελθόν αυτού του ανθρώπου. Μια μέρα έμαθα πως τα προηγούμενα χρόνια ήταν στη φυλακή για πολλαπλούς φόνους. Μετά την έκρηξη στα Everest, εξαφανίστηκε.

• Η γειτονιά μου έζησε όλο το μεταναστευτικό κύμα. Άνθρωποι που επέζησαν από τον πόλεμο και την εκμετάλλευση των λαθρεμπόρων έφτασαν εδώ, έμειναν για μέρες στον δρόμο και στις εισόδους των πολυκατοικιών μας. Έδειχναν ευτυχισμένοι, παρ' όλα αυτά, γιατί έφτασαν σε έναν τόπο όπου κινδύνευαν λιγότερο.

• Αν είχα τη δυνατότητα, θα καθάριζα καθημερινά την πλατεία και τους γύρω δρόμους και θα έβαζα μια τάξη στην τεράστια πιάτσα ταξί που δημιουργεί διαρκώς συμφόρηση. Θα δημιουργούσα έναν περιφραγμένο χώρο για σκυλιά στο Πεδίον του Άρεως –μια και το βασικό του πρόβλημα, σύμφωνα με την Περιφέρεια, είναι τα ελεύθερα σκυλιά και όχι οι χρήστες ναρκωτικών– και μετά έναν ελεγχόμενο χώρο για τους χρήστες ουσιών.

Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά; Facebook Twitter
Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος/LIFO

Info:

Ο Φάνης κάνει πρόβες για 2 παραστάσεις που θα ανέβουν τον χειμώνα: το «Αγόρι με τη βαλίτσα» του Kenny Mike και μια νέα παράσταση της ομάδας ΑbΟvo στο Θέατρο 104. Παράλληλα, διατηρεί έναν από τους πιο δημοφιλείς λογαριασμούς στο Ιnstagram.

 

Η Γειτονιά μου
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Πλατεία Αμερικής (πρώην Αγάμων, πρώην Ανθεστηρίων) ως ταινία και πραγματικότητα

Αθήνα / Η Πλατεία Αμερικής (πρώην Αγάμων, πρώην Ανθεστηρίων) ως ταινία και πραγματικότητα

Επίσκεψη στην «Καζαμπλάνκα» της Αθήνας με το αριστοκρατικό παρελθόν και το παρόν της κρίσης, της ξενοφοβίας και της ελπίδας, όπως καταγράφεται στην ομώνυμη ταινία
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Η Γειτονιά μου / Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Ο stand up comedian μιλά γλυκόπικρα για τη γειτονιά της καμίας αρχιτεκτονικής, του γκρίζου και των παραλληλόγραμμων κτιρίων, που, όμως φιλοξένησε τα πρώτα παιδικά του παιχνίδια στους δρόμους της
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

Η Γειτονιά μου / O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

Συγγραφέας, αγαπά να περπατά παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, να πίνει τσίπουρο με μεζέ στο «Μανταλάκι», να βλέπει το σούρουπο στις μπασκέτες των Τριών Αστέρων
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ