Η απέλαση του τενίστα Νόβακ Τζόκοβιτς, που έγινε πρώτη είδηση διεθνώς και απασχόλησε την κοινή γνώμη για πολλές μέρες, έριξε φως και στη μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας, καθώς και στο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ελήφθη η απόφαση της κυβέρνησης. Το σκεπτικό του συντηρητικού υπουργού Μετανάστευσης με τις υπερεξουσίες, Άλεξ Χοκ, ήταν άλλωστε καθαρά πολιτικό, καθώς απέλασε τον ανεμβολίαστο τενίστα όχι για κάποια παράβαση, αλλά ως απειλή για την ασφάλεια, την υγεία και την ευταξία της Αυστραλίας.
Η κράτηση του Τζόκοβιτς στο ξενοδοχείο-κέντρο κράτησης μεταναστών χωρίς χαρτιά αποκάλυψε ότι στο ίδιο μέρος κρατούνταν μετανάστες για επτά ή οκτώ χρόνια, χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καν κατηγορία για κάποιο αδίκημα.
Έντονη όμως είναι και η πολιτική κριτική που δέχεται η συντηρητική κυβέρνηση Μόρισον στην Αυστραλία, η οποία καταγγέλλεται από πολιτικούς της αντιπολίτευσης ότι ακύρωσε τη βίζα του Τζόκοβιτς και προκάλεσε όλο αυτό το πολυήμερο σόου για να τραβήξει την προσοχή των ΜΜΕ από την επιδείνωση της κατάστασης στη χώρα με την πανδημία και ως πολιτικό περισπασμό «από τα άδεια ράφια και την έλλειψη rapid test». Αλλιώς «γιατί στο καλό εξέδωσαν τη βίζα εξαρχής;», αναρωτήθηκε ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας που επέκρινε σφοδρά τον νυν.
Κριτική όμως δέχεται η κυβέρνηση Μόρισον και από τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Αυστραλία, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο Τζόκοβιτς έχασε επειδή ο νόμος είχε σχεδιαστεί για να καθιστά τις αποφάσεις του υπουργού απρόσβλητες από τον δικαστικό έλεγχο, και αυτό δεν είναι καλό. Όλοι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με αντιεμβολιαστικά κινήματα, ούτε υπερασπίζονται την απόφαση του Τζόκοβιτς να μην εμβολιαστεί, αλλά καταγγέλλουν τις υπερεξουσίες που έχουν δοθεί στον υπουργό Μετανάστευσης, να αποφασίζει για την τύχη οποιουδήποτε και να μην μπορεί να αμφισβητηθεί από τη δικαιοσύνη.
«Η μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας είναι πολύ αυστηρή, η δε αντιμετώπιση του προσφυγικού είναι άθλια κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και πολλών ανεξάρτητων παρατηρητών» λέει στο LiFO Politics ο Νικόλας Φωτάκης και εξηγεί τους λόγους.
