Στην αρχή, στη μέση, στο τέλος της ταινίας ο θίασος θυμάται χορεύοντας τη χαρισματική δασκάλα του· και είχα την αίσθηση πως μπροστά μου έβλεπα παιδιά που έχασαν τη μάνα τους. Βουβά πρόσωπα στο κάδρο της οθόνης μας μιλούν σαν να σκέφτονται, σκηνές χορού, σκηνές κίνησης που σε κάνουν να ξεχνάς το σώμα που κινείται και ν’ αφήνεσαι στην πρωτόγονη ευγλωττία του· πώς αλλιώς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τη ζωή και το έργο της Pina Bausch; Η τρισδιάστατη προσέγγιση δίνει στην ταινία ένα εφέ θεάτρου, ωστόσο τα γυαλιά σε παραπέμπουν σε κάτι τεχνικό που σε απομακρύνει από το πάλκο.
Διάφορα /
Pina Bausch
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Tataloo: Η αμφιλεγόμενη ιστορία του Ιρανού ράπερ που καταδικάστηκε σε θάνατο
Με εντολή Τραμπ η Εθνοφρουρά «σπάει» διαδηλώσεις στο Λος Άντζελες
Ρώμη: Μητέρα με το μωρό της βρέθηκαν νεκρές στη Βίλα Παμφίλι - Αναζητείται ένας άνδρας
Ο Ολυμπιακός πρωταθλητής στο μπάσκετ
Οικογενειακή τραγωδία στα Τρίκαλα: Στο διπλανό δωμάτιο βρίσκονταν άλλα δύο αδέρφια
σχόλια