Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Συνέντευξη Κέιτ Μπλάνσετ Facebook Twitter
Η Κέιτ Μπλάνσετ αποδεικνύει πως είναι μια ολοκληρωμένη, ευσυνείδητη κινηματογραφίστρια, βοηθώντας σκηνοθέτες που ξεχωρίζει, ως παραγωγός ιδιαίτερων projects τα οποία χωρίς την ένθερμη παρουσία της δεν θα έβλεπαν το φως.
0

Εκτός από τεράστια ηθοποιός, μια από τις σπουδαιότερες εν ζωή ερμηνεύτριες μιας πλειάδας ρόλων, από την αξέχαστα βασιλική Ελισάβετ, την ευάλωτα αυταρχική Χέπμπορν στον «Ιπτάμενο Κροίσο» και την οσκαρική Τζάσμιν, ως τη μυθική Γκαλάντριελ, τους 13 ρόλους στο «Μανιφέστο» και το στέμμα της καριέρας της, ως Λίντια Ταρ, η Κέιτ Μπλάνσετ αποδεικνύει πως είναι μια ολοκληρωμένη, ευσυνείδητη κινηματογραφίστρια, βοηθώντας σκηνοθέτες που ξεχωρίζει, ως παραγωγός ιδιαίτερων projects τα οποία χωρίς την ένθερμη παρουσία της δεν θα έβλεπαν το φως. Όπως το «Νέο Αγόρι», του συμπατριώτη της Γουόρικ Θόρντον, του Αβορίγινα σεναριογράφου και σκηνοθέτη ο οποίος υπογράφει μια υπερβατική, λουσμένη στο κεχριμπαρένιο φως της Νότιας Αυστραλίας ταινία για ένα αγόρι που σώζει η μοναχή Αϊλίν, δηλαδή η Μπλάνσετ σε έναν ρόλο ταυτόχρονα ανάλαφρο και βασανισμένο. Μέσω zoom, μιλάμε μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας, μας συστήνει τον αγαπημένο της Γουόρικ, αποκαλύπτει ένα δύσκολο, προσωπικό βίωμα από την παιδική της ηλικία, εξηγεί τη δική της εκδοχή για τις έννοιες του θαύματος και του σωτήρα, αποκαλύπτει τα καινούργια της σχέδια, και θυμάται πώς γνώρισε τον Χρήστο Νίκου και τι την έλκει στο σινεμά που αυτός οραματίζεται. 

— Πάει ένας χρόνος από τότε που είχα τη χαρά και την τιμή να συνομιλήσω μαζί σας στο Λονδίνο με την ευκαιρία του «Tar». Οπότε, με τι ασχοληθήκατε από τότε, αγαπητή Κέιτ;
(χαμογελάει) Έκανα παύση για το 2023, και προφανώς προέκυψε η απεργία του κλάδου μας, που υπήρξε επώδυνη για τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Σε αυτήν τη δύσκολη περίσταση, είχα το προνόμιο να μην εργαστώ αλλά και τη δυσκολία της κυκλοφορίας τριών ταινιών στις οποίες ήμουν παραγωγός, δηλαδή του «Fingernails» του Χρήστου Νίκου, του «Shayda» της Νόορα Νιασάρι και του «Το Νέο Αγόρι» του Γουόρικ Θόρντον. Ωστόσο, επειδή εγώ δεν είχα τη δυνατότητα να προωθήσω αυτές τις ταινίες με την παρουσία μου κάτω από το συγκεκριμένο πλαίσιο, δόθηκε η ευκαιρία στον σκηνοθέτη της ταινίας «Το Νέο Αγόρι», τον Γουόρικ Θόρντον, να ταξιδέψει σε πόλεις όπως στη Ρώμη και τη Θεσσαλονίκη, να τον γνωρίσει καλύτερα το κοινό σε φεστιβάλ και να ζυμωθεί κατά κάποιον τρόπο με τη δημιουργία του. Στο μεταξύ, πρόλαβα να τελειώσω τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Τζιμ Τζάρμους, «Father, Mother, Sister, Brother», και επίσης του Γκάι Μάντιν, «Rumours». 

Η ταινία μιλάει για την αδυναμία κατανόησης της διαφορετικότητας. Η μοναδική λύση της κοινότητας είναι να δέσει το Νέο Αγόρι σε έναν στύλο και να αρνηθεί να δει κατάματα τι πραγματικά είναι. 

— Ωωω, αφήνετε τα καλύτερα στο τέλος! Με τον Γκάι Μάντιν, τελικά, σας αρέσουν πολύ οι κινηματογραφικές περιπέτειες.
Έτσι φαίνεται. Είμαι φαν του Γκάι Μάντιν εδώ και πάρα πολύ καιρό!

— Οκ. Ας μιλήσουμε όμως λίγο για αυτόν τον ξεχωριστό τύπο, τον Γουόρικ Θόρντον, που έτυχε να γνωρίσω κι εγώ στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβριο. Είναι σαν χάρτης της φιλμογραφίας του. Όταν τον γνωρίζεις, είναι σαν να σου προσφέρει αυτοπροσώπως τα κλειδιά για τις ταινίες του, να σου λέει πως για να πορευτείς και να νιώσεις, θα πρέπει να αντέξεις τη σύγκρουση της βιαιότητας με την ομορφιά.
Αν δεις τις προηγούμενες δουλειές του, ειδικά το «Samson and Delilah» και το «Sweet Country», το «Νέο Αγόρι» είναι σαφώς πιο τρυφερό, αν και πραγματεύεται τη θρησκεία που έχει υπάρξει βάναυση προς τους αυτόχθονες πληθυσμούς, και την πνευματικότητα των ιθαγενών. Υπάρχουν εντάσεις στον ίδιο τον Γουόρικ, που αποτυπώνονται με υπόγειο τρόπο στην ταινία, όπως και μια μαγευτική ομορφιά που κατακλύζει το έργο. Δάκρυα και γέλια χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο αυτόν όταν τον γνωρίζεις καλύτερα, και η συνεργασία μαζί του είναι μια απίστευτη εμπειρία. 

Συνέντευξη Κέιτ Μπλάνσετ Facebook Twitter
Η Κέιτ Μπλάνσετ με τον σκηνοθέτη της ταινίας Γουόρικ Θόρντον.

— Μα και για μένα, που τον είδα όχι παραπάνω από ένα τέταρτο, πόσο μάλλον για εσάς που δουλέψατε μαζί του για τόσο καιρό. Γιατί σας ενδιέφερε αυτό το project, τι ελκυστικό βρήκατε;
Είχαμε μια μεγάλη κουβέντα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τότε που η επικοινωνία ήταν σπάνια αλλά βαθιά όταν προέκυπτε. Όπως κι αυτός, είχα μια λαχτάρα επιστροφής στην πατρίδα, ένιωθα νόστο. Μιλήσαμε πολύ, και επιστρέψαμε στην παιδική μας ηλικία, στα βιώματά μας. Εκείνος μου αποκάλυψε πως εκπαιδεύτηκε από Ισπανούς μοναχούς, κάτι που δεν ήξερα, δηλαδή το κεφάλαιό του με τον καθολικισμό, κι εγώ, όταν έχασα τον πατέρα μου πολύ νέα, έτρεξα γρήγορα προς τη μεριά της Εκκλησίας για να βρω παρηγοριά, περιμένοντας το χέρι του Θεού να με ακουμπήσει από ψηλά, να με ανακουφίσει λέγοντάς μου «μην ανησυχείς, κοριτσάκι μου, όλα θα πάνε καλά, θα συναντηθείς πολύ σύντομα με τον μπαμπά σου», κάτι που δεν συνέβη, οπότε πήγα παρακάτω!

Μοιραζόμασταν λοιπόν παρόμοιες συγκρούσεις με την Εκκλησία, την αμφιβολία και τη λαχτάρα, και σε κάποια στιγμή μου λέει, «άκου, καλή μου φίλη, έχω γράψει ένα σενάριο, δεν ξέρω αν είναι σκατά ή χρυσάφι, αλλά θα ήθελα να το διαβάσεις». Και το βρήκα υπέροχο, έτοιμο καλούπι για ταινία, κινηματογραφιστής είναι άλλωστε, με ιδιαίτερη γραφή. Δέχτηκα να τον βοηθήσω στην παραγωγή, και υπήρχε ο ρόλος του ιερέα, που ο σύζυγός μου του πρότεινε να αλλάξουμε το φύλο, να γίνει μοναχή που προΐσταται της λειτουργίας, περιμένοντας ένα θαύμα, και να γίνει όλο το θέμα πιο ενδιαφέρον, χωρίς να πειραχτεί το κείμενο. Γιατί το δίλημμα είναι πιο πλούσιο για όλους τους χαρακτήρες, και προκύπτει μια κοινότητα που κρύβει ένα μυστικό. Τώρα, αυτό που με τράβηξε είναι η απροσδόκητη φύση του σεναρίου αλλά και το ταξίδι της κινηματογράφησης με τον Γουόρικ, αν λάβουμε υπόψη πως το έγραψε με οργή και πόνο, το σκέφτηκε κατά τη διάρκεια του μοντάζ για να το «λεπτύνει» στις αιχμές του και να συζητήσει με τους θεατές ανά τον κόσμο τις αντιδράσεις που προκαλεί, με δεδομένο το πρόσφατο, κρίσιμο δημοψήφισμα για τη Φωνή των Αυτοχθόνων Πληθυσμών στην Αυστραλία το 2023 (σ.σ. που έληξε με αρνητικό αποτέλεσμα εκπροσώπησης). Ήταν μια αυθεντικά ασυνήθιστη εμπειρία. 

Συνέντευξη Κέιτ Μπλάνσετ Facebook Twitter
Μια υπερβατική, λουσμένη στο κεχριμπαρένιο φως της Νότιας Αυστραλίας ταινία για ένα αγόρι που σώζει η μοναχή Αϊλίν, δηλαδή η Μπλάνσετ σε έναν ρόλο ταυτόχρονα ανάλαφρο και βασανισμένο.
Συνέντευξη Κέιτ Μπλάνσετ Facebook Twitter
«Δάκρυα και γέλια χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο αυτό όταν τον γνωρίζεις καλύτερα, και η συνεργασία μαζί του είναι μια απίστευτη εμπειρία», λέει η Μπλάνσετ για τον σκηνοθέτη Γουόρικ Θόρντον. 

— Ως μη θρησκευόμενος, ομολογώ πως η έννοια του θαύματος συχνά με δελεάζει, σαν πειρασμός…
Με ποιον τρόπο; Θέλω να πω, γιατί σας προκαλεί αυτό το συναίσθημα;

— Ενδεχομένως είναι μια καταπιεσμένη πίστη στην ελπίδα, που, παρεμπιπτόντως, είναι ένα καθαρά ανθρώπινο ψυχικό χαρακτηριστικό, που έχει υποστεί κανονική αρπαγή από τις θρησκείες και η σημασία του έχει εκτροχιαστεί. Εσείς πιστεύετε σε κάτι ανάμεσα στο «εύρηκα» και το θαύμα, όπως ίσως περιμένει μια ζωή η μοναχή της ταινίας το άνωθεν σημάδι, και το βρίσκει, βλέποντας μπροστά της το όραμα του μικρού, μαύρου Ιησού;
Το «εύρηκα» είναι μια στιγμή ανακάλυψης, σωστά;

— Ναι, σαν ένα μικρό θαύμα!
Στο άκουσμα της λέξης θαύμα, αισθάνομαι κάποιον να παραδίδεται, με μια παθητικότητα. Και νομίζω πως η ελπίδα χρειάζεται πολύ κουράγιο, μου μοιάζει με έναν απώτερο σκοπό, τον ανώτερο στόχο που βάζεις για να πετύχεις με μόχθο και μια ζωή προσπαθείς γι' αυτόν στο περιθώριο των καθημερινών δραστηριοτήτων σου. Το θαύμα φαντάζει στα δικά μου μάτια ακατόρθωτο. Θυμάμαι τον Τέρενς Ντέιβις να λέει πως η Εκκλησία σε ωθεί σε αποτυχία γιατί ποτέ δεν μπορείς να σταθείς στο ύψος της, να φτάσεις στα ιδανικά που έχει θέσει για τον κάθε πιστό. Και η καλόγρια που υποδύομαι ασφυκτιά από το αίσθημα της προσωπικής αποτυχίας. Επίσης πιστεύω πως πολλές κοινωνίες, όπως η αυστραλιανή, σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί. Η ταινία μιλάει για την αδυναμία κατανόησης της διαφορετικότητας. Η μοναδική λύση της κοινότητας είναι να δέσει το Νέο Αγόρι σε έναν στύλο και να αρνηθεί να δει κατάματα τι πραγματικά είναι. 

— Εδώ ήθελα να προσθέσω, ομολογώντας τον θαυμασμό μου, πόσο σπουδαία ηθοποιός είστε, γιατί ενώ διαβάσατε αυτή την ιστορία στο σενάριο, καταλάβατε τι συμβαίνει με τέτοια βαθύτητα που προσδώσατε την απαραίτητη ελαφράδα στον χαρακτήρα σας, το χιούμορ και την ανάσα σε όλο αυτό που συμβαίνει, αλλιώς θα ήταν δυσβάσταχτο για εμάς να παρακολουθήσουμε το πυκνό πάθος του παιδιού και των ανθρώπων γύρω του.
(χαμογελώντας) Μα είναι αυτό που σας είπα νωρίτερα, με την αλλαγή του φύλου. Στη θέα του αγοριού, ο ιερέας θα είχε την αντίδραση του απόντα πατέρα, ενώ μια κληρικός που τελεί τα μυστήρια και τη λειτουργία φέρνει μια αναπάντεχη ανατροπή στο βάρος. Ήταν τρομερή ευκαιρία για μένα, και ούτως ή άλλως είχα μια μεγάλη νοσταλγία για την πατρίδα μου εκείνην την περίοδο, ήθελα τόσο να επιστρέψω. 

Συνέντευξη Κέιτ Μπλάνσετ Facebook Twitter
Σκηνή της ταινίας.

— Ποια ήταν η τελευταία σας δουλειά στην Αυστραλία;
Βασικά ήταν η παραγωγή του τηλεοπτικού «Stateless» με έναν μικρό ρόλο, λίγο πριν το lockdown. Κι εδώ βοήθησα στη χρηματοδότηση, και πάλι με επίκεντρο τη Νότια Αυστραλία. Όπως κι εσείς είμαι σίγουρη πως αγαπάτε την Ελλάδα, μαγνητίζομαι από τη χώρα μου, διαθέτει θησαυρούς πολιτισμού, διαθέτει πολύ πλούσια κουλτούρα.

— Πρόσφατα αναφερθήκατε στη διάτρητη έννοια του Σωτήρα, κάτι θέλατε να καταδείξετε με αυτό, φαντάζομαι.
Ναι, επιθυμούσα να πω πως οποιονδήποτε επιλέγουμε να μας σώσει, τον τοποθετούμε σε ένα καλάθι με τρύπες. Πολύ σύντομα θα βυθιστεί από εμάς τους ίδιους που τον πιστέψαμε, θα τον απολύσουμε, θα τον πετροβολήσουμε, θα τον εξορίσουμε από την αποστολή που του εμπιστευθήκαμε. 

— Κάπως έτσι ήθελα να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, με τον δικό σας ας πούμε σωτήριο ρόλο, όχι με όρους Μεσσία, αλλά στο πλαίσιο της κινηματογραφικής αρωγής της παραγωγού. Όπως στην περίπτωση του Χρήστου Νίκου, για τον οποίο ήσασταν executive producer στα «Μήλα» και το «Fingernails». Τι σας τράβηξε στη γραφή του;
Μιας και μιλάμε για θαύματα, γνωριστήκαμε όλως τυχαίως στη Βενετία, όταν εγώ ήμουν πρόεδρος στην κριτική επιτροπή του επίσημου διαγωνιστικού τμήματος κι εκείνος διαγωνιζόταν σε άλλο τμήμα, το Orizzonti. Τον συναισθάνομαι πραγματικά. Διαθέτει ισχυρό πάθος και αγαπά βαθιά το σινεμά. Κι έπειτα, να βγάζει την πρώτη του ταινία κατά τη διάρκεια του lockdown και η δεύτερη να πέφτει πάνω στην απεργία, ποιες είναι οι πιθανότητες; (γελάει). Ευτυχώς είχαμε υπέροχο επιτελείο ηθοποιών στο «Fingernails», την αγάπησα την ταινία, ήταν πολύ εγκάρδια. 

— Σας ευχαριστώ κι εγώ από καρδιάς.
Χάρηκα πολύ που σας είδα ξανά. 

Το «Νέο Αγόρι» βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 21 Μαρτίου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Queer, ειλικρινές και μπροστά από την εποχή του: «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» κλείνει τα 25

Οθόνες / Queer, ειλικρινές, μπροστά από την εποχή του: 24 χρόνια από την πρεμιέρα του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ»

Η μεταφορά του μυθιστορήματος της Πατρίσια Χάισμιθ από τον Άντονι Μινγκέλα δεν διέθετε μόνο ένα λαμπρό καστ αλλά και ευαισθησίες που τη φέρνουν πιο κοντά στο σήμερα.
THE LIFO TEAM
10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Aπό τη θρυλική «Βασίλισσα της Αφρικής» και τα αριστουργηματικά «Απομεινάρια μιας μέρας», στην ταινία που μας έκανε να προσέξουμε τον Νόα Μπάουμπακ και το ντοκιμαντέρ του Έντγκαρ Ράιτ για τους Sparks.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ