Πώς διαχειρίζεται κανείς τη μόνιμη γκρίνια;

Πώς διαχειρίζεται κανείς τη μόνιμη γκρίνια; Facebook Twitter
Όλοι γκρινιάζουμε πότε-πότε, όμως είναι η συχνότητα που δημιουργεί ή και διογκώνει τα προβλήματα και μπλοκάρει την επίλυσή τους.
0



Η ΛΙΖΑ ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ 
μπορούσε πλέον να αντέξει αυτό που συνέβαινε κάθε φορά που συναντούσε τον συνάδελφό της, Πίτερ. Ανώτερο στέλεχος μεγάλης αλυσίδας λιανικής στην οποία εργάζονταν και οι δύο, κάθε φορά που τον συναντούσε, εκείνος ξεκινούσε μια ατέλειωτη κλάψα για τη δουλειά του, την κυβέρνηση, την προσωπική του ζωή. Αυτό συνέβαινε κάθε φορά που συναντιούνταν με αποτέλεσμα πολύ σύντομα να διαμορφώσει ένα κλειστοφοβικό συναίσθημα κάθε φορά που τον έβλεπε.

Δεν βοήθησε καθόλου ούτε το γεγονός ότι εκείνη προσπαθούσε να βάλει σε νέο, πιο ελπιδοφόρο πλαίσιο την κουβέντα τους. Εκείνος θα επέστρεφε στον αρνητισμό του, μία συνεχή γκρίνια, μία συνεχόμενη κλάψα που τελικά ήταν τοξική για όλους γύρω του. Και φυσικά για τον ίδιο.  

Βέβαια, η ζημιά είχε γίνει.

Σύμφωνα με έρευνες ετών έχει αποδειχθεί ότι τα επαναλαμβανόμενα παράπονα, η γκρίνια, ο μόνιμος αρνητισμός επιδρούν αρνητικά όχι μόνο στο πνεύμα και στην ψυχή, αλλά και στο ίδιο μας το σώμα. Οι νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο, όταν το εξωτερικό ερέθισμα είναι μία σειρά επαναλαμβανόμενων κακών, τοξικών συναισθημάτων, έχουν την τάση να ενισχύουν τη δημιουργία εξίσου κακών και ατελέσφορων σκέψεων που κάνουν τους γύρω –και αυτόν που γκρινιάζει– δυστυχισμένους, ενώ αφήνουν ελάχιστο χρόνο και χώρο για θετικά αισθήματα όπως η ευγνωμοσύνη, η εκτίμηση, η χαρά.

Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται και αντιδρούν με αρνητικούς και απαισιόδοξους τρόπους, χωρίς να το συνειδητοποιούν, μεταφέρουν αυτά τα συναισθήματα σε άλλους σε μια διαδικασία που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «προβολική ταυτοποίηση». Είναι σαν να χρησιμοποιούν άλλους ανθρώπους ως κάδο απορριμμάτων για την αρνητικότητά τους, κάνοντας αυτούς τους να αισθάνονται βάρος και εξάντληση.

Ένας συνεχής κύκλος αρνητικών σκέψεων μπορεί ακόμη και να προκαλέσει βλάβη στον ιππόκαμπο, το τμήμα του εγκεφάλου που χρησιμοποιείται για την επίλυση προβλημάτων και τη γνωστική λειτουργία. Με την πάροδο του χρόνου, οι γκρινιάρηδες γύρω, όλοι αυτοί οι μονίμως ανικανοποίητοι, τοξικοί τύποι, οι εθισμένοι στην αρνητικότητα, βουτάνε όλο και πιο βαθιά στο δράμα που προκύπτει από την ίδια τους την γκρίνια.

Είναι επίσης επιρρεπείς σε ένα είδος απόλυτης σκέψης: ή άσπρο ή μαύρο. Ο συμβιβασμός, ο ελιγμός, η διπλωματία, η υποχώρηση δεν αποτελεί μέρος της δικής τους εξίσωσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι χρόνιοι γκρινιάρηδες, όπως ο Πίτερ, είναι πιο πιθανό να «βλέπουν» προβλήματα αντί για λύσεις, καθιστώντας πολύ δύσκολη τη συνεργασία μαζί τους.

Δεδομένης της αρνητικότητάς τους, είναι δύσκολο για αυτούς να πάρουν αποφάσεις και να λύσουν προβλήματα. Κατά έναν ειρωνικό τρόπο, το συνεχές παράπονο για τα προβλήματά τους δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, για τα οποία τελικά έχουν να διαμαρτύρονται αδιάκοπα.

Η χρόνια γκρίνια έχει επίσης επιβλαβείς συνέπειες και στους γύρω τους. Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται και αντιδρούν με αρνητικούς και απαισιόδοξους τρόπους, χωρίς να το συνειδητοποιούν, μεταφέρουν αυτά τα συναισθήματα σε άλλους σε μια διαδικασία που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «προβολική ταυτοποίηση». Είναι σαν να χρησιμοποιούν άλλους ανθρώπους ως κάδο απορριμμάτων για την αρνητικότητά τους, κάνοντας αυτούς τους να αισθάνονται βάρος και εξάντληση.

Το ενδιαφέρον είναι –βάσει των ερευνών– ότι είναι πολύ πιθανόν αυτό το είδος «μεταφοράς» να είναι μέρος του εξελικτικού μας οπλοστασίου.

Μερικοί νευροεπιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα ανθρώπινα όντα διαθέτουν αυτό που ονομάζουν νευρώνες – καθρέφτες στον εγκέφαλό τους, εφόδιο εξαιρετικά σημαντικό για την επιβίωση μας.

Ως κοινωνικά όντα, πολύ συχνά μιμούμαστε ή αφομοιώνουμε ασυνείδητα τις διαθέσεις των ανθρώπων γύρω μας, κάτι που μπορεί να είναι πλεονέκτημα όταν αντιμετωπίζουμε κίνδυνο. Επίσης, αυτή η αντίδραση μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη σε ό,τι αφορά την κοινωνική συνοχή.

Όμως, αυτός ο νευρωνικός καθρέφτης έχει και τη σκοτεινή πλευρά του. Οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για όλα έχουν μεταδοτικότητα, το παράπονο και η γκρίνια τους μας επηρεάζει και πριν το συνειδητοποιήσουμε, έχουμε γίνει και εμείς σαν κι αυτούς.

Γιατί όμως γκρινιάζουμε;

Δεν είναι όλα τα παράπονα κακά ή τουλάχιστον δεν αποπνέουν όλα αρνητισμό. Η περιστασιακή εκτόνωση και η εκδήλωση αρνητικών συναισθημάτων σε έναν συνάδελφο, για παράδειγμα, σχετικά με τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε στη δουλειά, μας επιτρέπουν να αποκαλύψουμε τις ανησυχίες μας και να μειώσουμε τις πιθανές συνέπειες μίας κρίσης άγχους.

Η καταστολή των συναισθημάτων μας μπορεί να μας εμποδίσει να ονοματίσουμε το πρόβλημά μας και να φτάσουμε επιτέλους στην επίλυση του. Οι άνθρωποι παραπονιούνται επίσης για να αισθάνονται καλύτερα για τον εαυτό τους. Ας πούμε η γκρίνια του Πίτερ μπορεί απλώς να αναζητούσε την αποδοχή ή την επικύρωση της συναδέλφου του για το πόσο άδικη –όντως– ή ενοχλητική ήταν η κατάσταση που βίωνε. Επίσης, συχνά γκρινιάζουμε και εξωτερικεύουμε τα παράπονά μας ως μία απόπειρα δημιουργίας κάποιου είδους συναισθηματικής σύνδεσης.

Ωστόσο, πολύ συχνά η διαρκής γκρίνια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τρόπος άσκησης εξουσίας και επιρροής στη σκέψη και τις αποφάσεις των γύρω μας.

Ειδικά μέσα σε οργανισμούς, που μπορεί να είναι εστίες παιχνιδιών δύναμης και επιρροής, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν παράπονα για να λάβουν την υποστήριξη των άλλων, έστω και έτσι. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Πίτερ ίσως προσπαθούσε να «στρατολογήσει» τη Λίζα με τη δική του πλευρά, να αποκτήσει έναν σύμμαχο μέσα στον εργασιακό χώρο και φυσικά εναντίον των όσων διαφωνούσαν μαζί του.

Πολλές φορές, κάποιος που γκρινιάζει, το κάνει από σχετικά μικρή ηλικία, ως μέσο για να αποκτήσει ορατότητα μέσα στην οικογένεια, στο σχολείο, στις παρέες. Είναι ο τρόπος του για να παραμένει το επίκεντρο της προσοχής και αυτή η πρώτη εκδήλωση των επιθυμιών του κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί με τα χρόνια να γίνει μέρος της ταυτότητας και του πώς επιβάλλεται και πείθει τους ανθρώπους.

Δεν είναι απλώς τα προβλήματα για τα οποία γκρινιάζει. Χωρίς αυτά δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Η επίλυσή τους θα του αφαιρούσε τον λόγο, θα απειλούσε την ίδια την παρουσία του μέσα στο κοινωνικό σύνολο, στο οποίο κινείται.

Πώς αντιμετωπίζεται, λοιπόν, η χρόνια γκρίνια ή ακόμη πιο ειδικά ο φορέας της;

Βάσει των ίδιων ερευνών, οι προσπάθειες να βοηθηθεί ένα τέτοιο άτομο συχνά πέφτουν στο κενό ή έχουν μικρή αποτελεσματικότητα. Κάποιος συνηθισμένος στο να παραπονιέται για όλα, σπανίως αναζητά λύσεις. Αυτό είναι που καθιστά και εξαιρετικά δύσκολη τη διαχείριση τέτοιων ατόμων.

Το πιο αποτελεσματικό είναι το θέτει το περιβάλλον του σαφή όρια. Το να του λέει δηλαδή ότι φυσικά και μπορεί να μιλάει, αρκεί να μπορεί και να ακούσει και κυρίως να μην επαναλαμβάνεται.

Συνήθως σε τέτοια άτομα είναι σημαντικό να τους αναγνωρίζουμε ότι όντως αισθάνονται άσχημα, αλλά –πώς να γίνει διαφορετικά;– η διαρκής επανάληψη των παραπόνων τους είναι κάτι που αποσυντονίζει, κάποτε και αναστατώνει όλους τους άλλους γύρω τους.

Όλοι γκρινιάζουμε πότε-πότε, όμως είναι η συχνότητα που δημιουργεί ή και διογκώνει τα προβλήματα και μπλοκάρει την επίλυσή τους. Και το πιο σημαντικό: το να παραπονιόμαστε για κάτι συνήθως είναι χρήσιμο, διότι ή αντιμετώπιζεται η πηγή του παραπόνου ή επιλύεται το πρόβλημα και, ναι, αυτό είναι μια θετική αλλαγή, που αν δεν υπήρχε διαμαρτυρία, δεν θα προέκυπτε.

Η χρόνια γκρίνια, χωρίς επίλυση του πυρήνα του προβλήματος που την τροφοδοτεί, μόνο εποικοδομητική δεν είναι, τουναντίον αποβαίνει τοξική και αυτό δεν χρειάζεται καν να μας το πει η επιστήμη.

ΠΗΓΗ: Harvard Business Review

Υγεία & Σώμα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Όταν κλείνουν τα σπίτια, κλείνουν και τα χαμόγελα. Του Στέφανου Ξενάκη

Στήλες / Όταν κλείνουν τα σπίτια, κλείνουν και τα χαμόγελα. Του Στέφανου Ξενάκη

Ένώ η ζωή χρειάζεται μπόλικα καρυκεύματα και μυρωδικά για να νοστιμίσει, την περιορίσαμε σε δυο-τρία, γι' αυτό και είναι άνοστη. Το Facebook ανάλατο, το click-away άνοστο και το home schooling νερόβραστο.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι αλήθεια ότι στην εμμηνόπαυση παχαίνουμε χωρίς να τρώμε;

Ψυχή & Σώμα / Είναι αλήθεια ότι στην εμμηνόπαυση παχαίνουμε χωρίς να τρώμε;

Τι σημαίνει «σωστή» διατροφή στην εμμηνόπαυση; Υπάρχουν τροφές που βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων; Πόσοι από τους διατροφικούς «κανόνες» που ακούμε είναι μύθοι; Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τον νοσοκομειακό διαιτολόγο Χρήστο Παπαβαγγέλη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Γονείς, ψυχραιμία! Υπάρχει τρόπος για ήρεμη γονεϊκότητα;»

Ζωή στα καλύτερά της / «Γονείς, ψυχραιμία! Υπάρχει τρόπος για ήρεμη γονεϊκότητα;»

Μια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο και οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Ηλέκτρα Κτενά για το γονεϊκό άγχος και το τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να χτίσουν ουσιαστικές σχέσεις εμπιστοσύνης με τα παιδιά τους, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ginger shots: Υπερδύναμη για το ανοσοποιητικό μας ή σκέτο hype;

Ψυχή & Σώμα / Ginger shots: Υπερδύναμη για το ανοσοποιητικό μας ή σκέτο hype;

Τα σφηνάκια τζίντζερ έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό και προβάλλονται ως ένα φυσικό booster για το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Πόση αλήθεια, όμως, κρύβεται πίσω από αυτή τη διατροφική τάση; Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ozempic και Mounjaro: Ιατρική επανάσταση ή παγίδα;

Ψυχή & Σώμα / Ozempic και Mounjaro: Επανάσταση στην απώλεια βάρους ή παγίδα;

Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τη διαιτολόγο Μελίνα Καριπίδου και τον ενδοκρινολόγο Μανώλη Σουβατζόγλου, οι οποίοι εξηγούν πώς λειτουργούν τα φάρμακα GLP-1, ποιοι μπορούν να τα πάρουν, τι ρόλο παίζει η διατροφή κατά τη χρήση τους – και τι συμβαίνει όταν διακοπούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ο λάθος και ο σωστός τρόπος να δώσουμε κίνητρα σ’ ένα παιδί

Υγεία & Σώμα / Ο λάθος και ο σωστός τρόπος να δώσουμε κίνητρα σε ένα παιδί

Το κλειδί για την ανατροφή ικανών νέων ανθρώπων δεν είναι να εστιάζουμε στις δυσκολίες και τα ελλείμματά τους, αλλά να αναγνωρίσουμε και να καλλιεργήσουμε τα προτερήματά τους – να εντοπίσουμε αυτό που οι ειδικοί στην ανάπτυξη του παιδιού αποκαλούν «νησίδες ικανότητας».
THE LIFO TEAM
Κοιλιοκάκη, η σιωπηλή νόσος της γλουτένης

Υγεία & Σώμα / Κοιλιοκάκη: Η σιωπηλή νόσος της γλουτένης

Οι διατροφικές δυσανεξίες μπορούν να κάνουν την καθημερινότητα βάσανο. Η πιο συχνή διαταραχή, που μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι η κοιλιοκάκη. Τι συμπτώματα έχει και πώς γίνεται η διάγνωση;
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Τι είναι οι υπέρ-επεξεργασμένες τροφές;

Ψυχή & Σώμα / Τι είναι οι υπέρ-επεξεργασμένες τροφές;

Ποιες τροφές μάς κάνουν πραγματικά καλό; Πόσο junk food επιτρέπεται να καταναλώνουν τα παιδιά και πόση ζάχαρη; Και πώς ενισχύουμε το μικροβίωμα του οργανισμού; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με την κλινική διατροφολόγο Κωνσταντίνα Κεραμύδα για το ποιες τροφές, ενώ μοιάζουν αθώες, είναι άκρως επικίνδυνες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
DIET

Υγεία & Σώμα / «Είναι τεράστιο θέμα το bullying για το φαγητό στη δουλειά»

Η Εμμανουέλα Λεουνάκη είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος αλλά έχει μια διαφορετική προσέγγιση απ’ τη συνηθισμένη: δεν εστιάζει στη ζυγαριά αλλά στη συναισθηματική σχέση μας με το φαγητό και στην κοινωνική πίεση που οδηγεί σε μειωμένη αυτοεκτίμηση.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Nερό με λεμόνι: Θα χάσουμε κιλά αν το πίνουμε κάθε μέρα;

Ψυχή & Σώμα / Nερό με λεμόνι: Ισχύει ότι βοηθά στην απώλεια κιλών;

Το πρωινό ρόφημα με χλιαρό νερό και λεμόνι έχει γίνει viral στο TikTok, καθώς πολλοί είναι αυτοί που ορκίζονται στα οφέλη του: από καλύτερη πέψη και αποτοξίνωση, μέχρι λαμπερό δέρμα και ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Αλλά τι από όλα αυτά μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά; Πρόκειται για ακόμα έναν διατροφικό μύθο; Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Η ευτυχία ενός πιο ήσυχου Εγώ 

Υγεία & Σώμα / Το «ήσυχο Εγώ» είναι η λύση στον ναρκισσισμό των social media

Πρόκειται για έναν όρο που επινοήθηκε από τους ψυχολόγους, ως αντίδραση στη διαρκή αυτοπροβολή της εποχής μας, προτείνοντας μια ισορροπημένη ταυτότητα που συνδυάζει την αυτογνωσία με το ενδιαφέρον για τους άλλους.
THE LIFO TEAM
Εγκυμοσύνη: η καλύτερη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας ή μια δοκιμασία;

Ψυχή & Σώμα / Εγκυμοσύνη: Η καλύτερη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας ή μια δοκιμασία;

Η Τζούλη Αγοράκη συνομιλεί με την οκτώ μηνών έγκυο Παυλίνα Βουλγαράκη για τα αντιφατικά συναισθήματα μιας περιόδου που, αν και διαρκεί μόνο εννέα μήνες, ίσως τελικά δεν είναι τόσο ειδυλλιακή όσο την παρουσιάζουν.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
«Άλλαξα πολλούς ψυχολόγους μέχρι να βρω τον σωστό για μένα»

Υγεία & Σώμα / «Άλλαξα πολλούς ψυχολόγους μέχρι να βρω τον σωστό για μένα»

Για να πετύχει η διαδικασία της ψυχοθεραπείας, ο θεραπευτής, πέρα από την επιστημονική του επάρκεια, πρέπει να είναι και μια προσωπικότητα που μας ταιριάζει. Πώς θα διακρίνουμε αν υπάρχει «σύνδεση» μεταξύ μας;
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
Πότε έγινε το botox η νέα «ρουτίνα» των εικοσάρηδων;

Ψυχή & Σώμα / Πότε έγινε το botox η νέα «ρουτίνα» των εικοσάρηδων;

Τα τελευταία χρόνια, οι ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες σημειώνουν εντυπωσιακή άνοδο. Ωστόσο, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου: όσο αθώα κι αν φαίνεται αυτή η πορεία, κρύβει και παγίδες. Η συνεχής αναζήτηση της τελειότητας μπορεί να οδηγήσει σε εμμονές, σε μια διαρκή αίσθηση ανικανοποίητου και, τελικά, σε μια παραμορφωμένη αντίληψη του εαυτού μας. Η δερματολόγος Μαρίτα Κοσμαδάκη μιλά στη Μερόπη Κοκκίνη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Μια αποβολή δεν τελειώνει όταν σταματούν τα σωματικά συμπτώματα»: Πώς βιώνει πραγματικά μια γυναίκα την αποβολή  

Υγεία & Σώμα / «Όλοι σου λένε πως δεν φταις εσύ για την αποβολή, όμως εγώ πήρα πάνω μου όλη την ενοχή»  

Η Ανδριάννα, μια γυναίκα λίγο μετά τα 30, ήταν πεπεισμένη πως δεν ήθελε παιδιά. Πώς αντιμετώπισε όμως το γεγονός της αποβολής της; Και πόσο τραυματική εμπειρία είναι; Αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς καν να προσποιηθείς πως το καταλαβαίνεις.  
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
Τα μυστήρια του χανγκόβερ: Γιατί κάποιοι έχουν ανοσία στα συμπτώματά του και άλλοι υποφέρουν για μέρες;

Υγεία & Σώμα / Τα μυστήρια του χανγκόβερ: Γιατί κάποιοι έχουν ανοσία και άλλοι υποφέρουν για μέρες;

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιμετωπίζουν ποτέ χανγκόβερ, ενώ άλλοι δεν είναι καθόλου ανθεκτικοί στο αλκοόλ, ακόμη και μετά από μέτρια κατανάλωση. Οι ερευνητές έχουν αρκετές και συχνά αντικρουόμενες θεωρίες για το φαινόμενο.
THE LIFO TEAM
Kατάψυξη ωαρίων: Τάση ή αναγκαία επιλογή;

Ψυχή & Σώμα / Kατάψυξη ωαρίων: Τάση ή αναγκαία επιλογή;

Γιατί αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών που επιλέγουν την κατάψυξη ωαρίων; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με τον γυναικολόγο Γιώργο Μακρή, διευθυντή της Γυναικολογικής Κλινικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, ο οποίος αναλύει τους πιθανούς κινδύνους της κρυοσυντήρησης ωαρίων, τις ηλικίες στις οποίες η διαδικασία δεν είναι ενδεδειγμένη, καθώς και τον λόγο που αυτή η μέθοδος έχει εξελιχθεί σε μια διαδεδομένη «μόδα» τα τελευταία χρόνια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ