Απεργία την Πρωτομαγιά

Πώς κυλούν οι μέρες στο Ζεφύρι;

Πώς κυλούν οι μέρες στο Ζεφύρι; Facebook Twitter
0
Πώς κυλούν οι μέρες στο Ζεφύρι; Facebook Twitter
Το Ζεφύρι θεωρώ ότι είναι παρεξηγημένο. Προσωπικά, εγώ δεν έχω βιώσει κάποιο δυσάρεστο γεγονός εδώ. Ίσως να ήμουν τυχερός; Ίσως να μην ασχολήθηκα πολύ...

  • Ζω στο «ξακουστό» Ζεφύρι, με την οικογένειά μου, σχεδόν 25 χρόνια τώρα. Στην αρχή νοικιάζαμε σπίτι σε άλλη περιοχή, όμως η μητέρα μου είχε αυτό το οικόπεδο κι έτσι σιγά-σιγά χτίσαμε εδώ το δικό μας σπίτι. Έτσι είναι γενικά εδώ το μοτίβο, η γειτονιά αποτελείται από ιδιόκτητα σπίτια. Αναμφίβολα αυτό συγκαταλέγεται στα θετικά, καθώς μπορούμε και βλέπουμε ακόμα ουρανό.

Όλο το Ζεφύρι είναι ένας περίπατος. Τίποτα δεν είναι πολύ μακριά, που να μην μπορείς να περπατήσεις ως εκεί.

  • Το Ζεφύρι θεωρώ ότι είναι παρεξηγημένο. Προσωπικά, εγώ δεν έχω βιώσει κάποιο δυσάρεστο γεγονός εδώ. Ίσως να ήμουν τυχερός; Ίσως να μην ασχολήθηκα πολύ. Πάντως, δεν συμβαίνει κάτι εδώ που να μη συμβαίνει εξίσου ή και περισσότερο σε κάποιες άλλες περιοχές. Δυστυχώς, υπάρχει μια προκατάληψη για την περιοχή μου, που οφείλεται ως επί το πλείστον στη δυσφήμισή της από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η οποία απορρέει από το γεγονός ότι στα σύνορά μας με το Μενίδι υπάρχει καταυλισμός Ρομά και από το ότι διακινούνται ναρκωτικά. Σαφώς και είναι ένα ψεγάδι αυτό για τη γειτονιά μας, όμως δεν είναι απόλυτο. Ας μη θέλουμε πάντα να φορτώνουμε τις αμαρτίες μας στα εύκολα θύματα.
Πώς κυλούν οι μέρες στο Ζεφύρι; Facebook Twitter
To Zεφύρι συνδυάζει και τις επιλογές της πόλης και την ηρεμία του χωριού... Φωτο: Αλέξανδρος Κατσής

  

  • Πίσω, όμως, από όλα τα τέρατα που ακούγονται για τη γειτονιά μου, είναι σίγουρο ότι αν έρθεις με ανοιχτό μυαλό, θα δεις πως το Ζεφύρι κρατάει ακόμα την αίγλη και όλον αυτό τον υφέρποντα ρομαντισμό της παλιάς, καλής «αυλής». Άνθρωποι καθημερινοί, φιλήσυχοι, με το «καλημέρα», που σπανίζει πλέον στις μέρες μας, και χωρίς να κρύβονται. Το μυστικό της γειτονιάς μας είναι η ανθρωπιά, το χαμόγελο. Εδώ οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους. Ας μην έχουν στενές ή οικείες σχέσεις, γνωρίζονται. Ξέρεις τη φάτσα του άλλου, τον βλέπεις, είναι ο κρυφός σύμμαχός σου. Αυτό είναι το μυστικό που κάνει το Ζεφύρι να μεγαλώνει ολοένα και από απόψεως πληθυσμού και διάφορων μικροεπιχειρήσεων.
  • Όλο το Ζεφύρι είναι ένας περίπατος. Τίποτα δεν είναι πολύ μακριά, που να μην μπορείς να περπατήσεις ως εκεί, από τις πρώτες ανάγκες, τα ψώνια για το σπίτι, την πληρωμή των λογαριασμών, μέχρι και μία απλή βόλτα στο πάρκο ή στο ρέμα, ειδικότερα τις ηλιόλουστες ημέρες. Ίσως δεν έχει αρκετές επιλογές για διασκέδαση (μεγάλες trendy καφετέριες, μπαρ, κλαμπ), όμως είναι ένα ιδανικό μέρος να ζήσει κάποιος με την οικογένειά του. Συνδυάζει και τις επιλογές της πόλης και την ηρεμία του χωριού.
Πώς κυλούν οι μέρες στο Ζεφύρι; Facebook Twitter
Φωτο: Αλέξανδρος Κατσής
  • Η καλύτερη ανάμνηση μεγαλώνοντας εδώ είναι οι διάφορες εκδηλώσεις που διοργανώνονταν κατά καιρούς. Από σχολικά πάρτι, εκδρομές, μέχρι το ετήσιο εορταστικό 3ήμερο της περιοχής, τα λεγόμενα «Ζεφύρεια», όπου ο κόσμος διασκέδαζε με χορούς, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, έκθεση βιβλίου κ.ά.
  • Μια βόλτα στο πάρκο «Κώστας Λιάρος», στην κεντρική πλατεία (πλατεία Ηρώων) μπροστά στο δημαρχείο Ζεφυρίου ή στο αίθριο της Αττικής Οδού, είναι ένας απλός τρόπος για να καταλάβει κανείς την ταυτότητα της περιοχής αυτής. Εκεί θα δεις μικρά παιδιά να παίζουν ελεύθερα, μεγαλύτερους που συζητούν στα παγκάκια και παρέες νέων παιδιών που χαίρονται την ομορφιά της μέρας και δεν αναγκάζονται να μένουν κλεισμένα σε διαμερίσματα.
  • Μια φορά έγινε ένας γάμος εδώ στη γειτονιά μας. Ήταν ένα όμορφο, καλοκαιρινό απόγευμα κι έτσι το σόι της νύφης και του γαμπρού, καθώς και όλοι οι καλεσμένοι, προτίμησαν να κάνουνε το γλέντι έξω, στον δρόμο. Κλείσανε την πάνω και την κάτω μεριά του δρόμου με κάδους και στρώσανε τραπέζια και καρέκλες στη μέση για να γιορτάσουν. Βεβαίως, οι υπόλοιποι γείτονες όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν αλλά αντιθέτως συνέβαλαν κι εκείνοι όπως μπορούσαν, βγάζοντας έξω ένα τραπέζι ή δυο-τρεις καρέκλες για να καθίσουν όλοι και να γίνει ένα αξέχαστο γαμήλιο γλέντι μέχρι πρωίας. Πού αλλού μπορεί να γίνει αυτό στην Αθήνα;
Πώς κυλούν οι μέρες στο Ζεφύρι; Facebook Twitter
Πίσω, όμως, από όλα τα τέρατα που ακούγονται για τη γειτονιά μου, είναι σίγουρο ότι αν έρθεις με ανοιχτό μυαλό, θα δεις πως το Ζεφύρι κρατάει ακόμα την αίγλη και όλον αυτό τον υφέρποντα ρομαντισμό της παλιάς, καλής «αυλής»...Φωτο: Αλέξανδρος Κατσής
  • Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στο Ζεφύρι, θα ήταν οι συγκοινωνίες του. Να γίνονται συχνότερα τα δρομολόγια των λεωφορείων, ίσως να μπει και μία γραμμή ακόμα και να σταματήσει πλέον αυτός ο φόβος των ταξί που δεν θέλουν να έρχονται ως εδώ. Επίσης, αν είχα τη δυνατότητα, θα άνοιγα όλα τα πάρκα. Στο Ζεφύρι υπάρχουν πολλές μικρές πλατείες που θα μπορούσαν με λίγη φροντίδα να γίνουν όμορφοι χώροι ξεκούρασης, με μια παιδική χαρά, δυο-τρία παγκάκια, ένα αναψυκτήριο κ.λπ. Δυστυχώς, όμως, πολλές από αυτές είναι κλειστές, για διάφορους λόγους.

 

Info: Ο Θανάσης παίζει στην κωμωδία Money εξ ουρανού κάθε Πέμπτη στο Micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι.

Η Γειτονιά μου
0

Απεργία την Πρωτομαγιά

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Η Γειτονιά μου / Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Φάνης Παυλόπουλος, ηθοποιός. Αν μπορούσε θα καθάριζε κάθε μέρα την Πλατεία, θα έβαζε μια τάξη στην πιάτσα των ταξί και θα έφτιαχνε έναν ελεγχόμενο χώρο για τους χρήστες. Ακούει κανείς;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Η Γειτονιά μου / Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Ο stand up comedian μιλά γλυκόπικρα για τη γειτονιά της καμίας αρχιτεκτονικής, του γκρίζου και των παραλληλόγραμμων κτιρίων, που, όμως φιλοξένησε τα πρώτα παιδικά του παιχνίδια στους δρόμους της
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

Η Γειτονιά μου / O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

Συγγραφέας, αγαπά να περπατά παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, να πίνει τσίπουρο με μεζέ στο «Μανταλάκι», να βλέπει το σούρουπο στις μπασκέτες των Τριών Αστέρων
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ