Η προτεινόμενη εξαγορά των κρατικών τραπεζών Αγροτική και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από τον όμιλο της Τραπέζης Πειραιώς άνοιξε τον χορό των συγχωνεύσεων στον τραπεζικό χώρο. Πρόκειται για μια κρίσιμη διαδικασία, που σχετίζεται αφενός με τη μείωση του δημόσιου τομέα και αφετέρου με τη συγκέντρωση του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτές οι δύο παράλληλες διαδικασίες οδηγούν στην ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση της κρατικής ισχύος στην οικονομία, αλλά και την πολιτική. Διότι τόσο οι πωλήσεις κρατικών μεριδίων από τον χώρο των τραπεζών όσο και η ισχυροποίηση τμήματος του χρηματιστικού κεφαλαίου σημαίνουν μεταφορά εξουσίας από τον δημόσιο στον ιδιωτικό χώρο.
Με απλά λόγια, όσο ισχυρότερος γίνεται ο Σάλας ή ο Βγενόπουλος και όσο πιο αδύναμο γίνεται το κράτος, τόσο λιγότερες δυνατότητες παρέμβασης του Δημοσίου υπάρχουν. Η αγορά κατευθύνεται έτσι προς ρύθμιση, μέσω της λογικής του ιδιωτικού κεφαλαίου και όχι μέσω μιας ισχυρής κρατικής βούλησης.
Αυτό είναι καλό ή κακό; Εξαρτάται. Εάν είσαι τραπεζίτης, είναι καλό. Εάν, όμως, δεν είσαι, και είσαι υπάλληλος, τότε δεν είναι καθόλου καλό. Διότι οι πολίτες που δεν κατέχουν μετοχές τραπεζών και δεν ανήκουν στον επιχειρηματικό κλάδο έχουν ως μόνη προστασία το κράτος. Τον μηχανισμό, δηλαδή, που έχει κοινωνικό χαρακτήρα και διασφαλίζει, κατά το δυνατόν, τα συμφέροντα των πολιτών. Επομένως, γενικά μιλώντας, όταν περνάμε σε εποχές μείωσης της κρατικής ισχύος και παρέμβασης, ταυτόχρονα περνάμε σε εποχές που ο πολίτης χάνει μεγάλο μέρος των οικονομικών και κοινωνικών του κατακτήσεων.
Οι πληροφορίες που υπάρχουν από την αγορά και την πολιτική πιάτσα μιλάνε για ένταση του φαινομένου των εξαγορών στον χώρο των τραπεζών, καθώς μέσα στις μεγάλες επισφάλειες που υπάρχουν εσωτερικά και διεθνώς, αλλά και εξαιτίας του μεγάλου ρίσκου που ανέλαβαν οι ελληνικές τράπεζες κατά το παρελθόν, έχει κλονιστεί επικίνδυνα η ρευστότητά τους και η δυνατότητα συνέχισης των εργασιών τους. Εν ολίγοις, δεν μπορούν να δανείσουν. Και μια τράπεζα που δεν μπορεί να δανείσει, δεν έχει λόγο υπάρξεως. Κλείνει.
Πάμε, δηλαδή, ταχύτατα για κλείσιμο των μικρών τραπεζών. Αυτό σημαίνει αύξηση της ανεργίας, αλλά ταυτόχρονα και κάποια εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος. Το άρρωστο κομμάτι θα αποκοπεί. Και έτσι, ελπίζουν στην κυβέρνηση, πως θα ανοίξει ο δρόμος για μια συνολικότερη ρύθμιση του χάους που υπάρχει σήμερα στον χώρο αυτό, με τον οποίο σχετίζονται όλα τα ελληνικά νοικοκυριά.
Εκεί ακριβώς θα κριθεί και το ζήτημα των επόμενων εκλογών. Εάν η κυβέρνηση καταφέρει να ομαλοποιήσει την κατάσταση στον χρηματοπιστωτικό τομέα και μέσες άκρες ξαναλειτουργήσει ο μηχανισμός των πιστώσεων, τότε όλοι θα λουφάξουν και θα ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ. Διότι θα τρέξει λίγο μεν αλλά φρέσκο χρήμα στις μικρές επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά, με αποτέλεσμα να τονωθεί έστω και μερικώς η αγορά. Κυρίως η κτηματομεσιτική. Αλλά και ο τουρισμός και το μικρεμπόριο, που τώρα ασφυκτιούν. Αυτό το κλίμα οδηγεί με ασφάλεια σε εκλογική νίκη της κυβέρνησης και θα κάνει να ξεχαστούν τα κομμένα δώρα και η σύνταξη στα 65. Αυτά θα μοιάζουν πια απλές γκρίνιες συνταξιούχων.
Εάν όμως συνεχιστεί ακόμα αυτή η στασιμότητα στον πιστωτικό χώρο, με αποτέλεσμα να επιταχυνθεί η πορεία προς την ύφεση, τότε το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις εκλογές, όποτε και αν γίνουν, και μάλιστα πανηγυρικά. Ποιος θα τις κερδίσει; Ας μην κάνουμε αφελή ερωτήματα. Τις εκλογές στην Ελλάδα, εάν δεν τις κερδίσει η κυβέρνηση, τις κερδίζει πάντα το δεύτερο κόμμα.
σχόλια